Προτού ο Τσουκάτος απαλλαγεί (λόγω παραγραφής) για το ένα εκ. της Siemens δήλωσε ότι το 2000 16 δισ. κατέληξαν στο ΠΑΣΟΚ. Ποίοι τα έδωσαν και που διατέθηκαν; Σε κάθε πραγματικά και όχι τύποις δημοκρατική χώρα θα είχε ξεσηκωθεί θύελλα. Εδώ δεν άνοιξε μύτη. Γιατί; Γιατί δεν αντέδρασαν τα κόμματα; Γιατί «ένοχος ένοχον ου ποιεί» όπως δήλωσε ο προφέσορας επικρατείας στην Βουλή. Γιατί όλα τα κόμματα τυγχάνουν της ευσπλαχνίας της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Φυσικά η μερίδα του λέοντος κατευθύνεται στα κόμματα εξουσίας. Η ”αγορά” φροντίζει να πιάσουν τόπο τα λεφτά της. Δεν ονειροπολεί. Επενδύει στο παρόν και στο μέλλον (της).
Γιατί δεν αντέδρασαν οι εκπρόσωποι του λαού όταν αποκαλύφθηκε -από αστοχία(;)- η ”ενίσχυση” από την Siemens του αγώνα για τον σοσιαλισμό του κυρίου Μαντέλη; Μα φυσικά γιατί όπως λέει ο λαός ”κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει”. Πως αλλιώς θα βιοπορίζονταν οι ”εκπρόσωποι” όταν οι ανάγκες του προεκλογικού αγώνα –που, φυσικά, ”για χάρη του λαού και της πατρίδας” διεξάγουν με αυταπάρνηση- είναι πολλαπλάσιες των δεδηλωμένων εσόδων τους;
Γιατί δεν αντιδρούν οι λειτουργοί της ενημέρωσης, η ”ελεύθερη” ραδιοφωνία, η ”ελευθεριάζουσα” τηλεόραση; Γιατί παρακολουθούν απαθείς, συνήθως, φακέλους να ”ίπτανται” και βαλίτσες να ”ταξιδεύουν”; Να πιστέψουμε κάποια ”κακοήθη πουλάκια” που ισχυρίζονται ότι ένα μεγάλο μέρος από αυτές τις ”ενισχύσεις” της ”αγοράς” σε κόμματα και πολιτικούς καταλήγει στα ΜΜΕ και τους ”λειτουργούς” της ενημέρωσης; Αναμένοντας άλλη ερμηνεία παραμένουμε διαπορούντες.
Γιατί κανένας δεν μιλάει –κι αν μιλάει- η φωνή του χάνεται στην ”βοή της αγοράς” για την ανάγκη όχι να σταματήσει η χρηματοδότηση, αυτή πράγματι υπάρχει και στις πιο δημοκρατικές χώρες -όπως θα μας επαναλάμβαναν μέχρι να το αποστηθίσουμε οι ενδιαφερόμενοι- αλλά για να υπάρξει απόλυτη διαφάνεια και έλεγχος τόσο για τις πηγές όσο και για τις δαπάνες κομμάτων και πολιτικών; Μα φυσικά γιατί αυτό θα χαλούσε την ”σούπα” της ιδιότυπης ελληνικής ”αγοράς”. Γιατί οι βαλίτσες με τα ”τοξικά τέρατα” κυκλοφορούν μόνο στις Βρυξέλες; Μήπως επειδή στην δημοκρατική Ευρώπη τα ”συστήματα εξουσίας” δεν είναι τόσο ανεξέλεγκτα και ξεκομμένα από την κοινωνία και τις ανάγκες της; Μήπως επειδή εκεί δεν ”πάει σόι το Βασίλειο”, ακόμα και αν η ”τάξη” περιλαμβάνει Λεοπόλδους και Λουδοβίκους;
Τον Ιούνιο του 2020 η Novartis κατέβαλε 347 εκ. στις ΗΠΑ για ”αθέμιτες πρακτικές” στην Ελλάδα. Εδώ ακόμα ψαχνόμαστε και πιθανόν θα ψαχνόμαστε μέχρι ”ο διαιτητής να σφυρίξει την λήξη”. Μια από τις μεγαλύτερες φαρμακευτικές εταιρείες του κόσμου λειτουργεί εκτός της ανατολίτικης ”εθιμοτυπικής πρακτικής” των ελληνικών θεσμών; Απαξιώνει το ”μπαξίσι”; Κρατιέται μακριά από τις κακές συνήθειες του ελληνικού συστήματος εξουσίας; Δύσκολο να το πιστέψουμε αλλά είναι εντελώς άλλο πράγμα η απολύτως εύλογη εικασία και άλλο η απόδειξη. Προκύπτει όμως, από τις πρόσφατες εξελίξεις, μια απορία. Η αξιοπιστία του Σαράφη αναμφίβολα πλήττεται από την εμπλοκή του στην υπόθεση της απάτης. Οι έχοντες βεβαρυμμένο ποινικό μητρώο αντιμετωπίζονται με δικαιολογημένη καχυποψία. Η μαρτυρία τους όμως δεν παραβλέπεται, απλώς εξετάζεται πιο σχολαστικά. Όμως δεν είναι αυτό το σημαντικότερο ερώτημα. Το ερώτημα αφορά την δημοσιοποίηση της ταυτότητάς του. Δηλαδή είναι σωστό όταν, κάποιος που είναι προστατευόμενος –για παράδειγμα από την μαφία- μάρτυρας δολοφονίας, εμπλακεί σε άσχετη υπόθεση απάτης να αποκαλυφθεί ότι είναι και ο μάρτυρας στην υπόθεση της δολοφονίας;