Η τραγωδία στα Τέμπη προκαλεί σημαντικές ανατροπές τόσο στην κοινωνία όσο και στην πολιτική. Στην κοινωνία κάποιοι κάνουν λόγο, πλέον, για την «γενιά των Τεμπών»… Δεν είμαι σίγουρος, αν αυτό είναι μια εκτίμηση εν θερμώ ή αν πράγματι είμαστε μπροστά σ’ ένα τέτοιο φαινόμενο. Αυτό θα φανεί σε βάθος χρόνου…
Αν δηλαδή, αυτός ο απόλυτα δικαιολογημένος θυμός, κατά της όποιας «καθεστηκυίας τάξης», που έχει προκαλέσει, διατηρήσει και ανεχθεί τις χρόνιες παθογένειες στην πατρίδα μας, θα έχει διάρκεια και αν θα μετουσιωθεί σε κάτι, που θα φέρει ανατροπές στην κοινωνία και στο πολιτικό σκηνικό.
Και αν τα παραπάνω μένει να τα δούμε, αν θα ισχύσουν, σε βάθος -μελλοντικού- χρόνου, οι επιπτώσεις στο πολιτικό σκηνικό, από την τραγωδία στα Τέμπη, μας πηγαίνει πίσω τουλάχιστον μια δεκαετία…
Και επειδή είμαστε λίγο πριν τις βουλευτικές εκλογές, το σημερινό σκηνικό αρχίζει να θυμίζει έντονα την περίοδο του 2011 και 2012…
Μια κοινωνία με έντονη οργή και θυμό, τότε λόγω της χρεωκοπίας, σήμερα για τα κακώς κείμενα της κοινωνίας μας, με τις παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις να αμφισβητούνται τότε, όπως και τώρα, αντισυστημικές δυνάμεις να εκμεταλλεύονται το κύμα της αμφισβήτησης και να ενισχύονται τότε, όπως και στις μέρες μας.
Ακόμα και οι δημοσκοπήσεις αρχίζουν να μοιάζουν…
Τα αποτελέσματα των εκλογών του Ιουνίου 2012 προσομοιάζουν πλέον με τις προβλέψεις των τελευταίων δημοσκοπήσεων. Να θυμίσουμε ότι τότε η ΝΔ κέρδισε τις εκλογές με ένα ποσοστό λίγο κάτω από 30% (για την ακρίβεια 29,66%), ο ΣΥΡΙΖΑ 26,89% και το ΠΑΣΟΚ 12,28%.
Τα δημοσκοπικά ευρήματα του σήμερα προσομοιάζουν με τα αποτελέσματα εκείνης της περιόδου…
Η ΝΔ συνεχίζει να είναι πρώτη με ποσοστά κοντά στο 30%, ο ΣΥΡΙΖΑ δεύτερος (χωρίς να φαίνεται ότι εισπράτει από την φθορά της κυβέρνησης) με ποσοστά κοντά στο 26% και το ΠΑΣΟΚ τρίτο, με ποσοστά λίγο πάνω από το 10%.
Ταυτόχρονα, φαίνεται ότι η τραγωδία των Τεμπών, ενισχύει μικρότερα κόμματα και αντισυστημικές δυνάμεις ακόμα και αυτές που βρίσκονται έξω από το δημοκρατικό τόξο.
Βέβαια, τα παραπάνω δημοσκοπικά δεδομένα είναι η «εικόνα» της κοινωνίας σήμερα! Μια εικόνα, που δείχνει πολίτες να βράζουν από θυμό -και με αιχμή τους νέους ανθρώπους- να έχουν σηκωθεί από τον καναπέ και να έχουν βγει στου δρόμους για να αντιδράσουν δυναμικά!
Δεν είναι βέβαιο, ότι αυτή η εικόνα θα είναι η ίδια και μετά από λίγες εβδομάδες… Άρα και οι σημερινές δημοσκοπικές καταγραφές να είναι οι ίδιες!
Το μόνο σίγουρο είναι, ότι το πολιτικό σύστημα, φαίνεται, ότι έχει πάρει το μήνυμα και δεν θα περνάει, πλέον, στο ντούκου τις χρόνιες παθογένειες της πατρίδας μας..!
Σε κάθε περίπτωση πάντως, όπως διαγράφεται το πολιτικό σκηνικό, είναι πιθανό να δημιουργηθούν καταστάσεις, που μπορεί -κάτω από ορισμένα δεδομένα- να προκαλέσουν συνθήκες ακυβερνησίας.
Αν οι δημοσκοπήσεις απεικονίζουν πράγματι τις τάσεις της κοινωνίας, τότε -ακόμα και σε μια δεύτερη εκλογική αναμέτρηση, με τον νέο εκλογικό νόμο, οι δυνατότητες σχηματισμού κυβέρνησης θα είναι ένα σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες!!!
Και ίσως, ακόμα, να μπουν στον δημόσιο διάλογο και σενάρια λύσεων, που μέχρι σήμερα δεν έμπαιναν στο τραπέζι, ούτε σε σενάρια της πιο ακραίας πολιτικής φαντασίας!!!
Σενάρια, που εφαρμόστηκαν και σήμερα, ελπίζαμε, ότι ποτέ δεν θα υποχρεωνόμασταν να τα βάλουμε στο τραπέζι, έστω και ως υπόθεση εργασίας..!
Ο λόγος, για μια κυβέρνηση «ειδικού σκοπού», με πρωθυπουργό, είτε με κάποιον τεχνοκράτη, είτε κάποιον «πολιτικό τεχνοκράτη»!
Αυτό σημαίνει, ότι αυτή η κυβέρνηση αυτή δεν θα υπολογίζει το διαβόητο «πολιτικό κόστος».
Και μπορεί το… διαβόητο «πολιτικό κόστος» να «ευθύνεται» για πολλά δεινά στον τόπο μας, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι είναι και η «δαμόκλειος σπάθη», που συγκρατεί εκείνους που θέλουν λύσουν «για εμάς» αλλά «χωρίς εμάς», ζητήματα τα οποία χρονίζουν!!!
Σε απλά ελληνικά, όπως λέει κι ο θυμόσοφος λαός μας κάποιοι μπορεί να βρουν την ευκαιρία να πουν, ότι «αφού βρήκαμε τον παπά να θάψουμε πέντε-έξι»!
Υπάρχουν τέτοια θέματα, που μπορεί κάποιοι να θέλουν να τα λύσουμε και τα κόμματα δεν θέλουν να τα αγγίξουν;
Εμένα, για παράδειγμα, μου έρχονται δύο στο… φτωχό μου το μυαλό: Οικονομικές αποφάσεις, δύσκολες, που έχουμε ακόμα να πάρουμε και δεν τις παίρνουμε -λόγω πολιτικού κόστους- και τα Ελληνοτουρκικά!
Ειδικά για το θέμα των σχέσεων με την γείτονα χώρα μας η συζήτηση έχει ήδη αρχίσει…
Το θέμα της συνεκμετάλλευσης έχει ήδη μπει στο τραπέζι, σε θεωρητικό, βέβαια, επίπεδο και ως υπόθεση εργασίας μόνο.
Γι’ αυτό, φαντάζομαι, ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, που επισκέφθηκε πρόσφατα Αθήνα και Άγκυρα, στην μεν Τουρκία είδε μόνο τον Ερντογάν (και τον Τσαβούσογλου βέβαια) και στην πατρίδα μας, εκτός από τον πρωθυπουργό συναντήθηκε και με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Θεωρία συνωμοσίας… ίσως… αλλά μπορεί κάποιος να το αποκλείσει και τελείως;
ΠΗΓΗ: Realnews