Άλλοτε με τον Δραγασάκη και άλλοτε με τον Παππά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υπενθύμιζε το κακό που έχουν προξενήσει στην οικονομία της χώρας οι τράπεζες, τα δύο «μεγάλα» κόμματα αλλά και τα ΜΜΕ.
Αλλά τι σχέση έχουν αυτά μεταξύ τους και με τις... ;
Το... τρίγωνο της διαπλοκής κι ο Τσίπρας
Όταν ο Τσίπρας διά βήματος Βουλής μιλούσε για τις τράπεζες και τους τραπεζίτες, μιλούσε για εκδότες και καναλάρχες και τα «έριχνε» στους πολιτικούς του αντιπάλους για τα δάνεια των κομμάτων, προετοίμαζε το έδαφος για τη συνέχεια.
Το ερώτημα όμως είναι: τι έχει γίνει τα τελευταία δύο χρόνια και μήπως τελικά όταν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2016 έστελνε σαφή μηνύματα σε πολλαπλούς αποδέκτες, σηκώνοντας το λάβαρο του πολέμου κατά της «διαπλοκής τραπεζών και media» ήταν απλά ένα μεγάλο επικοινωνιακό κόλπο που μοναδικό στόχο είχε να το χρησιμοποιεί κατά το δοκούν και όποτε στριμωχνόταν εξαιτίας των μέτρων ή άλλων καταστάσεων.
Τα χρέη των κομμάτων...
Τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν εναλλάξ, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, χρωστούν περί τα... 253,5 εκατομμύρια. Τα δύο κύρια κόμματα της κοινοβουλευτικής Αριστεράς, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, χρωστούν μαζί μόλις 19 εκατομμύρια – το 7,5% δηλαδή των όσων χρωστούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Ακριβέστερα, η ΝΔ χρωστάει 132,5 εκατομμύρια ευρώ και το ΠΑΣΟΚ σχεδόν 121 εκατομμύρια, το ΚΚΕ χρωστάει σχεδόν 11 εκατομμύρια και ο ΣΥΡΙΖΑ 8,3 εκατομμύρια. Αυτά τα νούμερα που έχει επιβεβαιώσει και ο Αλμούνια έφεραν σε θέση ισχύος τον Τσίπρα που το 2015 έθεσε το ζήτημα του τραπεζικού δανεισμού των πολιτικών κομμάτων.
«Το θέμα αυτό είναι μείζον και συνδέεται ευθέως με την πάταξη της διαπλοκής και την ποιότητα της λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος», ανέφερε τότε ο υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης Νίκος Βούτσης, σε έγγραφό του που διαβιβάστηκε στη Βουλή.
«Προσανατολιζόμαστε –στο πλαίσιο μιας συνολικής νομοθετικής πρωτοβουλίας για το καθεστώς των πολιτικών κομμάτων, από κοινού με τα συναρμόδια υπουργεία– στη μεταρρύθμιση του ισχύοντος για τον τραπεζικό δανεισμό των πολιτικών κομμάτων πλαισίου, στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της διαφάνειας, της ίσης μεταχείρισης των πολιτικών κομμάτων και της κατοχύρωσης της ανεξαρτησίας τους», σημείωνε τότε ξεκινώντας και επισήμως τον πόλεμο με τον κεντρικό τραπεζίτη Γιάννη Στουρνάρα που κάθε φορά που του ζητούσαν στοιχεία ο ίδιος καθυστερούσε να τα στείλει με το επιχείρημα των «απόρρητων στοιχείων» .
Εχθρός τα κανάλια
Στον βωμό του πολέμου κατά της διαπλοκής οι ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ κατάφεραν να «κατεδαφίσουν» το mega, να εκθέσουν επιχειρηματίες όπως οι κ.κ. Βαρδινογιάννης και Κοντομηνάς και να εξοργίσουν επιχειρηματίες που θέλησαν να μπουν στις τηλεοπτικές επιχειρήσεις με μια παρωδία χωρίς αρχή, μέση και τέλος.
Είναι πάντως γεγονός ότι οι τράπεζες και οι τραπεζίτες δέχτηκαν απίστευτες πιέσεις από την τρόικα προκειµένου να περιορίσουν σηµαντικά την έκθεσή τους στον κλάδο των ΜMΕ.
Έκτοτε έχουν καταθέσει όλοι σχεδόν οι καναλάρχες και οι εκδότες για το πώς έπαιρναν δάνεια και με ποια δικαιολογητικά. Αλήθεια θυμάστε να ολοκληρώθηκε οποιαδήποτε διαδικασία; Μπήκε κανείς φυλακή; Είναι για να μπει κανείς φυλακή;
Επίθεση σε Στουρνάρα και τραπεζίτες
Η κόντρα της κυβέρνησης με τον διοικητή της ΤτΕ Γιάννη Στουρνάρα δεν είναι καινούργιο φρούτο. Ανάγεται σχεδόν στην απαρχή της ανόδου του ΣΥΡΖΙΑ στην εξουσία, δίνοντας συχνά την εντύπωση ότι μάχεται να εκδιώξει εν είδει... μανιάτικου τον πρώην υπουργό Οικονομικών επί συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου από τη θέση του κεντρικού τραπεζίτη. Δεν είναι μόνο οι κατηγορίες ότι ο Γ. Στουρνάρας λειτουργούσε ως το μακρύ χέρι των δανειστών και ως spokesman της τρόικας εσωτερικού.
Είναι το αποτύπωμα –ποιος ξεχνά το περιστατικό;– που αφήνει το σχετικά πρόσφατο ντου της Οικονομικής Αστυνομίας στα γραφεία της συζύγου του διοικητή της ΤτΕ, Λίνας Στουρνάρα, αναζητώντας έγγραφα και ηλεκτρονικά αρχεία που αφορούν την προκαταρκτική ή εξέταση που γίνεται σχετικά με την υπόθεση των διαφημιστικών δαπανών του ΚΕΕΛΠΝΟ.
Είναι επιπρόσθετα και οι κοινοβουλευτικές επιθέσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ όπως για παράδειγμα αυτή του Νίκου Ξυδάκη ο οποίος υπέγραψε μαζί με άλλους 42 βουλευτές του κυβερνόντος κόμματος επερώτηση στη Βουλή, όπου καταγγέλλει τον Γ. Στουρνάρα για... «αδικαιολόγητες προαγωγές στην ΤτΕ». Μάλιστα, στην ερώτηση των 43 προς τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο ζητούν να μάθουν εάν προτίθεται να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες, προκειμένου να διερευνηθεί το ενδεχόμενο αδικαιολόγητων προαγωγών στελεχών και διευθυντών στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Όπως έχει ξαναγράψει η «Α» σε πρόσφατα ρεπορτάζ της την πολεμική κατά του Γ. Στουρνάρα την είχε ξεκινήσει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης, ο οποίος ήταν πολύ πιο προσεκτικός και από τον Δημήτρη Τζανακόπουλο και από τον Ν. Ξυδάκη. Ο κ. Δραγασάκης κατηγόρησε τον κ. Στουρνάρα, αλλά με στυλ. «Όλοι έχουμε δικαίωμα στην άποψη, όποια κι αν είναι αυτή, αλλά όταν έχουμε θεσμικό ρόλο πρέπει να προσέχουμε», τόνισε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης, αναφερόμενος στη δήλωση του διοικητή της ΤτΕ ότι το ασφαλιστικό είναι γενναιόδωρο. Σημειώνεται ότι η εν λόγω δήλωση έγινε ενώπιον κομματικού ακροατηρίου στον Χολαργό, που διψούσε να ακούσει ότι η κυβέρνηση θα ρίξει στον λάκκο των λεόντων τον... κακό τραπεζίτη.
Στο στόχαστρο ο Μιχάλης Σάλλας
Την τελευταία εβδομάδα έχουν βρεθεί στο στόχαστρο τόσο ο Μιχάλης Σάλλας –και μάλιστα δύο φορές– και μία ο πρώην κεντρικός μας τραπεζίτης Γιώργος Προβόπουλος.
Η πρώτη δίωξη αφορά τις διαδικασίες πώλησης και αγοράς 5 ακινήτων από την Τράπεζα Πειραιώς.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο οικονομικός εισαγγελέας Παναγιώτης Αθανασίου, κατόπιν πορίσματος του εισαγγελέα Γαληνού Μπρη, έχει παραγγείλει την άσκηση ποινικής δίωξης για απιστία κατ' εξακολούθηση σε βαθμό κακουργήματος κατά του πρώην προέδρου της Τράπεζας Πειραιώς Μ. Σάλλα, του πρώην αντιπροέδρου της Θεόδωρου Πανταλάκη, και πολλών ακόμη μεγαλοστελεχών του πιστωτικού ιδρύματος, διότι με βάση το εισαγγελικό διά ταύτα, που –σύμφωνα πάντα με την εφημερίδα «Documento»– στηρίζεται και σε έρευνα ελεγκτών του ΣΔΟΕ καθώς και σε τρεις διαφορετικές πραγματογνωμοσύνες, από τις επίμαχες αγοραπωλησίες «αντί τιμήματος υπερβαίνοντος την εμπορική αξία τούτων, τουλάχιστον, κατά το ποσό των 3.929.000 ευρώ συνολικά, προκλήθηκε συνολική ζημία στην περιουσία της τράπεζας ύψους τουλάχιστον 3.929.000 ευρώ».
Το δημοσιευθέν πόρισμα, ωστόσο, δημιουργεί απορίες σχετικά με τις ποινικές ευθύνες που απορρέουν από την εν λόγω δίωξη.
Στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι στο πόρισμά του ο εισαγγελέας θεωρεί ότι οι πωλήσεις των ακινήτων –από την τράπεζα– έγιναν μεθοδευμένα σε υψηλές τιμές ώστε να μην δημιουργηθεί ζημία στη τράπεζα.
Άρα, δεν ζημιώθηκε η τράπεζα. Κατά συνέπεια το αδίκημα της απιστίας που αφορά πράξη ή παράλειψη που ζημίωσε την τράπεζα, πώς στοιχειοθετείται;
Αυτό που αντιλαμβάνεται κανείς είναι ότι η «κατηγορία» αφορά στους τόκους των 3.929.000 ευρώ και με την υπόθεση «αν τα είχε η τράπεζα στα χέρια της, τι παραπάνω κέρδος θα είχε...». Μα κάλλιστα θα μπορούσε να είχε και χασούρα ή ακόμα και να της έμεναν αμανάτι στα χέρια της εν πλήρη αχρηστία ειδικά με την κρίση που έχει χτυπήσει την αγορά των ακινήτων...
Και με δεδομένο ότι στις τράπεζες υπάρχουν χιλιάδες ακίνητα που πλειστηριάστηκαν και έγιναν περιουσία τους, και μέχρι σήμερα δεν κατέληξαν πουθενά, το ερώτημα που προκύπτει είναι αν θα διωχθούν οι τραπεζίτες για την παράλειψή τους να πωλήσουν τα ακίνητα αυτά τότε...
Εκτός και αν θέλουν να ισχυρισθούν ότι όλες οι ενέργειες παρόμοιου τύπου των διοικήσεων των συστημικών τραπεζών είναι παράνομες!!!
Εδώ πρέπει να επισημανθεί ότι η Τράπεζα της Ελλάδος βεβαιώνει ότι δεν έχει προκληθεί ζημία στην Τράπεζα Πειραιώς...
Και βεβαίως αυτό ισχυρίζεται και οστη δήλωσή του.
Μήπως λοιπόν, και με δεδομένες τις κινήσεις της κυβέρνησης εναντίον του κεντρικού μας τραπεζίτη, γίνεται εκ νέου προσπάθεια στοχοποίησής του; Μήπως στο εγγύς μέλλον υπάρχουν και δημοσιεύματα που εμπλέκουν στην υπόθεση και τον Γιάννη Στουρνάρα;
Σε κάθε περίπτωση, η άσκηση δίωξης με αντικείμενο που περιγράφεται στο δημοσίευμα, εις βάρος ενός τραπεζίτη που παρέλαβε μια τράπεζα από το ναδίρ και την ανέδειξε στη μεγαλύτερη ελληνική τράπεζα ύψους 96 δισ. ευρώ, είναι κάτι που δύσκολα μπορεί κανείς να το δεχθεί, πόσω μάλλον να το καταπιεί...
Η δεύτερη δίωξη αφορά τη διαχείριση από την Τράπεζα της Ελλάδος των αποθεματικών των Ταμείων και Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα μετά από παραγγελία του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος, Παναγιώτη Αθανασίου, προς τον αρμόδιο εισαγγελέα Πρωτοδικών, ασκείται ποινική δίωξη για απιστία στην υπηρεσία, κατ' εξακολούθηση και μάλιστα με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου 1608/50 περί καταχραστών του δημοσίου χρήματος, σε βάρος του Γιώργου Προβόπουλου, και για ηθική αυτουργία στο εν λόγω κακούργημα σε βάρος του πρώην προέδρου του ΔΣ της Τράπεζας Πειραιώς, Μιχάλη Σάλλα.
Η υπόθεση αφορά αγορά και πώληση ομολόγων από την Τράπεζα Πειραιώς, ύψους 1,2 δισ. ευρώ, μετά από εντολές της Τράπεζας της Ελλάδος. Το πρώτο εξάμηνο του 2009, συναλλαγές από τις οποίες η Τράπεζα Πειραιώς είχε κέρδη 48 εκατ. ευρώ.
Και εδώ αρχίζουν οι απορίες και τα ερωτηματικά. Το πρώτο εξάμηνο του 2009, η Τράπεζα Πειραιώς πραγματοποίησε πωλήσεις και αγορές ύψους 120 δισ. ευρώ. Ο έλεγχος εντόπισε κέρδη από μερίδιο αγοράς ύψους 1,2 δισ. ευρώ (δηλαδή 1% του τζίρου), το οποίο απέφερε το κέρδος των 48 εκατ. Εκ των υστέρων, και αφού προηγήθηκε το PSI του 2012, η έρευνα κατέληξε σε πόρισμα σύμφωνα με το οποίο «υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις διάπραξης του αδικήματος της απιστίας από τον κ. Γ. Προβόπουλο και με ηθικό αυτουργό τον Μ. Σάλλα».
Δηλαδή, αν καταλάβαμε καλά, για εκατοντάδες αγορές και πωλήσεις ημερησίως ομολόγων από το αρμόδιο τμήμα της Τράπεζας Πειραιώς το πράσινο φως δινόταν από τον πρόεδρο της Τράπεζας κάθε φορά και για κάθε συναλλαγή. Όσο και να το τραβήξει κανείς, το θέμα δεν... βγαίνει.
Η δήλωση του Μιχάλη Σάλλα
«Πληροφορούμαι και πάλι μέσω του Τύπου, ότι ασκήθηκε σε βάρος μου και σε βάρος πολλών διοικητικών στελεχών της Τράπεζας της Ελλάδος και της Τράπεζας Πειραιώς, ποινική δίωξη.
»Απ' όσο αντιλαμβάνομαι από το δημοσίευμα, η υπόθεση αφορά εντολές αγοράς και πώλησης ομολόγων από την Τράπεζα της Ελλάδος προς την Τράπεζα Πειραιώς, το έτος 2009.
»Πρόκειται δηλαδή για μια αμιγώς διεκπεραιωτική διαδικασία ως προς την Τράπεζα Πειραιώς.
»Οι συγκεκριμένες συναλλαγές είναι συνήθεις και καθημερινές για τα πιστωτικά ιδρύματα, χωρίς να έχουν γνώση ή συμμετοχή στην απόφαση και εκτέλεσή τους τα μέλη των Διοικήσεων και των Διοικητικών Συμβουλίων».
Συμπέρασμα: Λίγο-πολύ, οι δύο κεντρικοί τραπεζίτες, Στουρνάρας και Προβόπουλος, και οι επί σειρά πολλών ετών πρόεδροι των συστημικών τραπεζών, Μιχάλης Σάλλας της Πειραιώς, Δημήτρης Ματζούνης της Alpha Bank, Θεόδωρος Πανταλάκης πρώην της Αγροτικής και νυν της Attica Bank, καθώς και πλήθος άλλων στελεχών, βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο για αποχρώσες ενδείξεις τελέσεως του αδικήματος της απιστίας, σε κάποιες αποφάσεις που έλαβαν με γνώμονα του συμφέροντος των τραπεζών που υπηρετούσαν.
Στο τέλος, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι είχε δίκιο ο Άγγελος Φιλιππίδης, ο οποίος όταν επέστρεψε από την περιπέτειά του στην Τουρκία στο αεροδρόμιο δήλωσε ότι «μάλλον από εδώ και πέρα η χορήγηση δανείων από τις τράπεζες θα γίνεται μόνο από τους εισαγγελείς».
Πηγή:
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: