Ήταν ίσως από τους πιο χαρισματικούς παίχτες που έχουν περάσει από τα ελληνικά γήπεδα. Ο Μπόμπαν Γιάνκοβιτς, έφτασε στον Πανιώνιο το 1992 και αμέσως έκανε αισθητή την παρουσία του, με τις αγωνιστικές του αρετές.
Συνέδεσε το όνομά του, όσο λίγη με την ιστορία του Πανιωνίου και είναι χαρακτηριστικό, πως ακόμα και σήμερα, σε κάθε παιχνίδι της ομάδας μπάσκετ του Ιστορικού, οι οπαδοί της ομάδας, τραγουδάνε το όνομά του, ενω η φανέλα του και η φωτογραφία του, κοσμούν το Κλειστό γήπεδο της οδού Αρτάκης.
Στις 28 Απριλίου του 1993, ο Μπόμπαν έμελλε να βάλει τέλος στην σπουδαία καριέρα του. Ο Σέρβος φόργουορντ του Πανιωνίου, στο παιχνίδι για τα ημιτελικά του πρωταθλήματος, απέναντι στον Παναθηναϊκό, στο κλειστό της Νέας Σμύρνης, χρεώθηκε με επιθετικό φάουλ πάνω στον Αλβέρτη, το οποίο ήταν το πέμπτο του. Εκείνη τη στιγμή, το μυαλό του θόλωσε, δεν συγκράτησε τα νεύρα του και με μια απίστευτη ενέργεια, χτυπάει το κεφάλι του στην μπασκέτα του γηπέδου και την ίδια στιγμή σωριάζεται στο παρκέ.
Αμέσως, μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο ο γιατρός του Πανιωνίου, όμως το μοιραίο είχε ήδη συμβεί. Ο αγωνιστικός χώρος γέμισε με τα αίματα του άτυχου Μπόμπαν. Ο ίδιος λέει πως δεν νιώθει τα χέρια του και τα πόδια του. Διακομίστηκε στο νοσοκομείο, όπου το μοιραίο γίνεται επίσημο και καθηλώνεται για μια ζωή στο αναπηρικό καροτσάκι.
Ο Μπόμπαν, αυτός ο σπουδαίος άνθρωπος, δεν το έβαλε ποτέ κάτω, δεν τα παράτησε ποτέ. Έγινε το έμβλημα της αντίστασης για όλους τους οπαδούς του Πανιωνίου. Πάντα με το χαμόγελο στο στόμα, δεν έχανε παιχνίδι της ομάδας που τον στήριξε, τον Πανιώνιο.
Μέχρι τον Ιούνιο του 2006, όπου έφυγε από τη ζωη. Όμως ο "μύθος" του Μπόμπαν, θα υπάρχει για πάντα στις καρδιές, όχι μόνο των Πανιώνιων, αλλά και όλων των φιλάθλων της Ελλάδας, καθώς πρόκειται, για έναν από τους καλύτερους ξένους παίχτες που αγωνίστηκαν στη χώρα μας.
Η ιαχή του κλειστού του Πανιωνίου, ανατριχιάζει όποιον την έχει ζήσει από κοντά..."Μπόμπαν Μπόμπαν οε οε οε, οε οε οε..."