Εκατοντάδες Βορειοκορεάτες στρατιώτες έχουν «πιαστεί» από κάμερες το τελευταίο διάστημα σε στρατιωτικές βάσεις στη ρωσική Απω Ανατολή, να εκπαιδεύονται με στόχο να πολεμήσουν κατά της Ουκρανίας.
Οι εν λόγω στρατιώτες λέγεται πως δεν δηλώνουν Βορειοκορεάτες. Αντιθέτως, παριστάνουν τους Μπουριάτες ή τους Σαχά/Γιακούτιους. Παριστάνουν δηλαδή ότι προέρχονται από τους μογγολικούς ή τουρανικούς πληθυσμούς της Σιβηρίας.
Σύμφωνα με όσα αναφέρουν ωστόσο σε ανάλυσή τους οι FT, αυτά τα βορειοκορεατικά στρατεύματα αποτελούν πια κομμάτι μιας δύναμης 12.000 ανδρών που έχει σταλεί με αποστολή να βοηθήσει τη Ρωσία να ανακαταλάβει τη ρωσική περιοχή του Κουρσκ, την οποία κατέχει εν μέρει η Ουκρανία από τον περασμένο Αύγουστο.
Αυτό το αποτελούμενο κυρίως από Βορειοκορεάτες απόσπασμα είναι η πρώτη δύναμη ξένων που αναπτύσσεται στο πλευρό των ρωσικών δυνάμεων έπειτα από την εισβολή του 2022.
Μέχρι πρότινος, η Μόσχα είχε μεν λάβει στήριξη από τη Βόρεια Κορέα και το Ιράν, η οποία είχε όμως τη μορφή κυρίως οπλικών συστημάτων και πυρομαχικών. Η Πιονγιάνγκ λέγεται πως είχε, για παράδειγμα, στείλει στη Ρωσία βλήματα πυροβολικού και άλλα όπλα, όπως βαλλιστικούς πυραύλους KN-23 τους οποίους μάλιστα συνόδευαν Βορειοκορεάτες χειριστές.
Σύμφωνα με όσα αναφέρουν στους FT Ουκρανοί αναλυτές, αυτή η δύναμη των περίπου 25.000 ανδρών μάλλον δεν αρκεί για να διώξει τους Ουκρανούς από την περιοχή του Κουρσκ. Για να το επιτύχει, θα έπρεπε να είναι περίπου διπλάσια, να αριθμεί δηλαδή περί τους 50.000 άνδρες. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η έλευση των Βορειοκορεατών δεν μπορεί να αποτελέσει πρόβλημα για τις ουκρανικές δυνάμεις οι οποίες έχουν ήδη χάσει εδάφη το τελευταίο διάστημα στο μέτωπο του Κουρσκ (από περίπου 1.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης που ήλεγχαν εκεί στα τέλη Αυγούστου, τώρα ελέγχουν 600 με 700 τετραγωνικά χιλιόμετρα).
Τα βορειοκορεατικά στρατεύματα που έχουν φτάσει στη Ρωσία ενδέχεται, μάλιστα, να είναι περισσότερο πειθαρχημένα, συγκροτημένα και αξιόμαχα σε σύγκριση με ένα μέρος των ρωσικών δυνάμεων, οι οποίες μετρούν πολλές απώλειες και δυσκολεύονται πια να στρατολογήσουν αξιόμαχο ανθρώπινο δυναμικό.
Σύμφωνα με δυτικούς αξιωματούχους, οι νεκροί και οι τραυματίες της Ρωσίας έχουν πια ξεπεράσει τους 600.000 στο μέτωπο του πολέμου της Ουκρανίας.
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έχει, προς το παρόν, αντισταθεί στις φωνές που του ζητούν να προχωρήσει σε έναν νέο γύρο επιστράτευσης, καθώς γνωρίζει ότι μια τέτοια κίνηση θα προκαλούσε αντιδράσεις και δυσφορία στις τάξεις του ρωσικού πληθυσμού. Αντ’ αυτού, επιχειρεί να δελεάσει εθελοντές, προσφέροντας οικονομικά κίνητρα (υψηλούς μισθούς, μπόνους στρατολόγησης).
Η εν λόγω τακτική βοήθησε τη Ρωσία να διατηρήσει έναν ρυθμό περίπου 30.000 στρατολογήσεων μηνιαίως κατά το μεγαλύτερο μέρος του τρέχοντος έτους. Ωστόσο, τα χρήματα που δίνονται ως κίνητρο έχουν υπερδιπλασιαστεί το τελευταίο διάστημα σε κάποιες περιοχές της Ρωσίας (στο Μπέλγκοροντ για παράδειγμα, που συνορεύει με το Κουρσκ), όπερ σημαίνει ότι ο ρωσικός στρατός μπορεί πια να δυσκολεύεται να προσελκύσει περισσότερους άνδρες. Ενδεικτικά, αξίζει να σημειωθεί ότι το μπόνους της στρατολόγησης μπορεί πια να ξεπερνά τα 8.000 δολάρια, σε μια χώρα όμως όπως είναι η Ρωσία όπου ο μέσος μηνιαίος μισθός δεν ξεπερνά τα 600 δολάρια.
Οι νοτιοκορεατικές υπηρεσίες πληροφοριών υποστηρίζουν ότι οι Βορειοκορεάτες που έχουν μέχρι στιγμής σταλεί στη Ρωσία είναι καλά εκπαιδευμένοι πεζικάριοι, προερχόμενοι από τις ελίτ δυνάμεις της βορειοκορεατικής ενδέκατης στρατιάς, και όχι «απλοί οπλίτες». Θα καταφέρουν, άραγε, οι Ρώσοι να συντονιστούν μαζί τους στην πράξη, επί του πεδίου; Αναλυτές εκφράζουν αμφιβολίες ως προς αυτό, υπογραμμίζοντας ωστόσο ότι οι Ρώσοι είχαν συνεργαστεί επιτυχώς με ξένους στρατιώτες τα περασμένα χρόνια σε άλλα μέτωπα όπως ήταν για παράδειγμα εκείνο της Συρίας.
Πούτιν και Κιμ Γιονγκ Ουν υπέγραψαν μια συνθήκη αλληλοβοήθειας τον περασμένο Ιούνιο, ενώ η Βόρεια Κορέα ήταν η πρώτη από τις μόνον δύο χώρες, μαζί με τη Συρία, που αναγνώρισαν τη μονομερή και μερική προσάρτηση των ουκρανικών περιοχών του Ντονέτσκ, του Λουγκάνσκ, της Χερσώνας και της Ζαπορίζια στη Ρωσική Ομοσπονδία το φθινόπωρο του 2022.
Ο Κιμ Γιονγκ Ουν από την πλευρά του, φέρεται να θεωρεί ότι μπορεί να αποκτήσει μεγαλύτερη επιρροή πάνω στον Πούτιν αλλά και στη ρωσική στρατιωτική τεχνογνωσία, στέλνοντας στρατεύματα στην Ουκρανία.
Η Μόσχα από την άλλη πλευρά, θα μπορούσε να ανταμείψει τη Βόρεια Κορέα με οικονομική βοήθεια, τρόφιμα, καύσιμα αλλά και οπλικά συστήματα.
Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, θα μπορούσε όμως παράλληλα να ενισχυθεί και η συνεργασία μεταξύ Ρώσων και Βορειοκορεατών επιστημόνων στο μέτωπο της ανάπτυξης οπλικών συστημάτων και τεχνολογιών.
Σε αντίποινα, η Νότια Κορέα, μια χώρα με εξαιρετικά ισχυρή αμυντική βιομηχανία, θα μπορούσε όμως κι εκείνη να ενισχύσει σημαντικά την υποστήριξή της προς την Ουκρανία.
Μέχρι στιγμής, η Σεούλ αντιστεκόταν στις εκκλήσεις των δυτικών που της ζητούσαν να προμηθεύσει με όπλα το Κίεβο, εν μέσω φόβων ότι η Ρωσία θα μπορούσε να απαντήσει ενισχύοντας με προηγμένες αμυντικές τεχνολογίες την Πιονγιάνγκ.
Εάν όμως Μόσχα και Πιονγιάνγκ ούτως ή άλλως ενισχύουν τη στρατιωτική τους συνεργασία, τότε και η Σεούλ από την πλευρά της δεν έχει πια λόγους να μη βοηθά τους Ουκρανούς.
Πρακτικά, θα μπορούσε να τους στηρίξει στέλνοντας για παράδειγμα αντιπυραυλικά συστήματα και συστήματα πυροβολικού, πέρα από τα βλήματα των 105mm και 155mm που ήδη στέλνει στην Ουκρανία.
Από εκεί και πέρα ωστόσο, η Νότια Κορέα θα μπορούσε να αναλάβει δράση και σε επίπεδο «μυστικής διπλωματίας», προσεγγίζοντας για παράδειγμα την Κίνα η οποία ίσως να μη βλέπει θετικά, για τους δικούς της λόγους, την ολοένα μεγαλύτερη προσέγγιση μεταξύ Μόσχας και Πιονγιάνγκ.
Με πληροφορίες από FT