Η Γερμανία αναμένεται να παραλύσει σήμερα από το συγκοινωνιακό χάος που πολλοί θεωρούν αναπόφευκτο από την ιστορικών διαστάσεων παγγερμανική απεργία των εργαζομένων στους Γερμανικούς Σιδηροδρόμους, σε όλα τα τοπικά μέσα μεταφοράς- προαστιακοί, μετρό, τραμ, λεωφορεία - στους γερμανικούς αυτοκινητοδρόμους αλλά και σε πολλά γερμανικά αεροδρόμια, του Μονάχου, Φρανκφούρτης, Αμβούργου, Nτίσελντορφ, Βόννη-Κολωνίας, Ντόρντμουντ αλλά και στα μικρότερα αεροδρόμια Λειψίας, Ερφούρτης, Δρέσδης.
Ενώ εδώ και καιρό εντείνεται η πίεση προς τη γερμανική κυβέρνηση για μισθολογικές αυξήσεις με πολλές στάσεις εργασίας και σε άλλους κλάδους: από εκπαιδευτικούς σε σχολεία, νηπιαγωγεία και παιδικούς σταθμούς μέχρι εργαζομένους σε νοσοκομεία και δομές πρόνοιας και περίθαλψης.
Εκτιμάται ότι περίπου 500.000 εργαζόμενοι σε σιδηροδρόμους, αεροδρόμια, αυτοκινητοδρόμους και λεωφορεία όλης της χώρας θα απεργήσουν, βυθίζοντας σε συγκοινωνιακό χάος μεγάλο μέρος της Γερμανίας. Σύμφωνα με ανακοίνωση των Γερμανικών Σιδηροδρόμων (DB), σήμερα δεν θα πραγματοποιηθεί κανένα υπεραστικό δρομολόγιο, ενώ προβλήματα αναμένονται και σε πολλές περιφερειακές διαδρομές. Εκτός λειτουργίας θα μείνουν και τα αεροδρόμια της Φρανκφούρτης, του Αμβούργου, του Μονάχου και της Στουτγκάρδης. Η μεγαλύτερη ένωση γερμανικών αεροδρομίων ADV προειδοποίησε ότι τουλάχιστον 380.000 επιβάτες δεν θα εξυπηρετηθούν, λόγω της απεργιακής κινητοποίησης. Επιπλέον, σε απεργία έχουν κληθεί αύριο οι εργαζόμενοι στα λιμάνια και στους αυτοκινητοδρόμους. Πολλά τούνελ θα παραμείνουν κλειστά.
Η Ver.di διεκδικεί αυξήσεις αποδοχών ύψους 10,5% ή τουλάχιστον 500 ευρώ μηνιαίως και μεγαλύτερα μπόνους για το προσωπικό των αεροδρομίων που εργάζεται σε νυχτερινές βάρδιες και σε αργίες. «Η απεργία είναι απαραίτητη προκειμένου να ξεκαθαρίσει στους εργοδότες ότι θα επιμείνουμε στις απαιτήσεις μας. Μια ουσιαστική αύξηση αποδοχών αποτελεί θέμα επιβίωσης για πολλές χιλιάδες εργαζομένων», δήλωσε ο επικεφαλής της Ver.di Φρανκ Βέρνεκε. Η EVG από την άλλη πλευρά, διεκδικεί αυξήσεις ύψους 12% για τους εργαζόμενους στους σιδηροδρόμους. Η DB έχει μέχρι τώρα αντιπροτείνει αυξήσεις σε δύο στάδια, συνολικού ύψους 5% και σήμερα χαρακτήρισε την κινητοποίηση ως «εντελώς δυσανάλογη, ανεδαφική και περιττή». Οι επιβάτες «χρειάζονται τώρα μια γρήγορη λύση, όχι μια μεγάλη απεργία», δήλωσε ο επικεφαλής του Τμήματος Προσωπικού της DB, Μάρτιν Ζέλερ. Από την πλευρά των συνδικαλιστών, ο επικεφαλής της EVG Μάρτιν Μπούρκερτ παραδέχθηκε ότι η αυριανή κινητοποίηση θα είναι «κοφτερό μαχαίρι» για το επιβατικό κοινό, αλλά διαβεβαίωσε ότι τα συνδικάτα το χρησιμοποιούν υπεύθυνα και πρόσθεσε ότι περιμένει μια λογική διαπραγματευτική πρόταση από τους εργοδότες στη συνάντηση που έχει προγραμματιστεί για το τέλος Απριλίου.
Αναφερόμενος στις κινητοποιήσεις, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφεν Χεμπεστράιτ δήλωσε ότι το δικαίωμα στην απεργία είναι θεμελιώδες, αλλά κάλεσε τα συνδικάτα και τους εργοδότες «να βρουν μια βιώσιμη λύση ώστε οι συνέπειες αυτής της απεργίας να μην είναι τόσο κακές για τους πολίτες της χώρας μας». Σε δημοσκόπηση του Ινστιτούτου YouGov πάντως το 55% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι στηρίζει την αυριανή κινητοποίηση και θεωρεί θεμιτό τα δύο μεγάλα συνδικάτα να συντονίζουν τη δράση τους.
Η Γερμανία δεν έχει μακρά ιστορία στις μαζικές, συντονισμένες απεργίες και μάλιστα σε όλη τη γερμανική επικράτεια. Σύμφωνα με έρευνα του Ιδρύματος Χανς Μπέκλερ που πρόσκειται στα γερμανικά συνδικάτα, την οποία αναπαράγει και η γερμανική ραδιοφωνία DLF, o αριθμός των εργάσιμων ημερών που χάνονται ετησίως στη Γερμανία είναι κατά πολύ χαμηλότερος σε σχέση με τις εργάσιμες που χάνονται στη γειτονική Γαλλία αλλά και το Βέλγιο: 97 στο Βέλγιο, 93 στη Γαλλία και μόλις 18 στη Γερμανία.
Οι λόγοι που διαφοροποιούν τη συχνότητα προσφυγής στην απεργία ως μέσο άσκησης πίεσης σε αυτές τις χώρες είναι πολλοί και έχουν να κάνουν τόσο με το νομοθετικό πλαίσιο και τη νομολογία που ρυθμίζει τους όρους της απεργίας σε κάθε χώρα, όσο και με την ευρύτερη κοινωνική και πολιτική παράδοση της απεργίας ως μέσου πίεσης για επίτευξη συγκεκριμένων διεκδικήσεων.
Με τον πληθωρισμό όμως να κινείται ήδη στο 8,7% και τις πρόσφατες εκτιμήσεις των «Πέντε Σοφών» της Γερμανικής Οικονομίας να κάνουν λόγο για πληθωρισμό πάνω από 6% στο τέλος του 2023, τα γερμανικά συνδικάτα φαίνεται ότι δεν έχουν άλλη επιλογή πέρα από την άσκηση πίεσης μέσω προειδοποιητικών στάσεων εργασίας. «Πρέπει να σταλεί ένα αδιαμφισβήτητο μήνυμα με αυτή την απεργία» ανέφερε ο επικεφαλής του συνδικάτου Verdi Φρανκ Βάρνεκε, ενώ η αντιπρόεδρος του συνδικάτου EVG, Κόσιμα Ίνγκεσαϊ, αναφέρει πως η καταφυγή στην παγγερμανική απεργία «είναι η ύστατη επιλογή».
Πόσο όμως μοιάζει η γερμανική με τη γαλλική περίπτωση; «Στη Γερμανία οι αρμόδιες συνδικαλιστικές οργανώσεις καλούν σε απεργία μόνο για περιορισμένο χρονικό διάστημα, ελπίζοντας να καταλήξουν σε μια συλλογική σύμβαση εργασίας όσο το δυνατόν γρηγορότερα και αποτελεσματικότερα» αναφέρει στο Δίκτυο RND o καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Κάσελ Βόλφγκαντ Σρέντερ, επί χρόνια μέλος του επίσης ισχυρού συνδικάτου IG-Metall.
Για τον ίδιο «η παγγερμανική απεργία δεν επιδιώκει πολιτικούς στόχους, αλλά έχει ως σκοπό να οδηγήσει τελικά στη σύναψη συλλογικής σύμβασης» σημειώντας ότι «όποιος παραλληλίζει την κατάσταση με τη Γαλλία, δεν έχει ακόμη καταλάβει πώς λειτουργεί η διαπραγματευτική δημοκρατία στη Γερμανία, η οποία βασίζεται στις διαβουλεύσεις μεταξύ διαφορετικών κοινωνικών εταίρων».