Η Ε.Ε σχεδιάζει κοινή έκδοση χρέους για την στήριξη της ενέργειας και των αμυντικών δαπανών των κρατών-μελών της.
Ένα μοντέλο όμοιο με αυτό που ακολουθήσαμε για την αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων της πανδημίας “έρχεται” στην ενέργεια, για την στήριξη νοικοκυριών και επιχειρήσεων και την αντιμετώπιση του κύματος ανατιμήσεων.
Τα χρήματα πρόκειται να διοχετευτούν στα κράτη – μέλη μέσω δανείων με ευνοϊκούς όρους. To βασικό είναι οι αποφάσεις να ληφθούν άμεσα, καθώς η ακρίβεια καλπάζει σε μια συγκυρία που η Ε.Ε καλύπτει πάνω από το 40% των ενεργειακών της αναγκών από την Ρωσία. Η μέση τιμή της αμόλυβδης βενζίνης στην χώρα, έχει πλέον ξεπεράσει τα 2 ευρώ το λίτρο. Το ερώτημα που απασχολεί την κοινωνία δεν είναι μόνο πόσο θα διαρκέσει αυτή η κατάσταση, αλλά πότε θα αρχίσει να αποκλιμακώνεται. Ακόμα όμως και να σημειωθεί υποχώρηση των πληθωριστικών πιέσεων, ο κανονικός ρυθμός της οικονομίας δεν θα επανέλθει άμεσα.
Η σύγκρουση Ρωσίας- Ουκρανίας αποτελεί αφορμή για την αλλαγή της οικονομικής πολιτικής της Ε.Ε και την επιτάχυνση της μετάβασης στο μοντέλο της βιώσιμης ανάπτυξης. Οι ευέλικτοι όροι της έκδοσης του «ενεργειακού ομολόγου», προσθέτουν καινοτομία στην συντηρητική Ευρώπη.
Αυτή την φορά, σε αντίθεση με τις διαπραγματεύσεις για την κοινή έκδοση χρέους που αφορούσε τον covid-19, υπάρχει μεγαλύτερη ομοφωνία, ιδίως από τις χώρες του βορρά, καθώς έχουν ιδιαίτερα μεγάλη εξάρτηση από το Ρωσικό φυσικό αέριο.
Nα υπενθυμίσουμε ότι είναι η δεύτερη φορά που μπαίνει επιτυχώς στο τραπέζι αίτημα για κοινό δανεισμό. Το 2012 η Γαλλία είχε θέσει ανάλογη πρόταση λόγω των οικονομικών συνεπειών από την χρηματοπιστωτική κρίση, αλλά το αίτημα απορρίφθηκε από την Γερμανία η οποία υποστήριξε ότι η κάθε χώρα πρέπει να διατηρήσει την ατομική της ευθύνη. Η πρώτη φορά που έγινε αποδεκτό ήταν για την αντιμετώπιση των συνεπειών της υγειονομικής κρίσης.
Τι σημαίνει η έκδοση ενεργειακού ομολόγου για την πραγματική οικονομία; Η έκδοση αυτή θα δώσει μεγαλύτερους βαθμούς ελευθερίας στην επιχειρηματικότητα αλλά και μεγαλύτερη δυνατότητα στην καταναλωτική δαπάνη, καθώς τα κράτη- μέλη με την σειρά τους θα διοχετεύσουν τα χρήματα σε έργα που σχετίζονται με την ενέργεια, με το κόστος δανεισμού που μετακυλίεται στον ιδιωτικό τομέα να είναι χαμηλότερο. Επί πλέον, τα κράτη- μέλη θα δαπανήσουν χρήματα για την ενίσχυση των νοικοκυριών και την καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας.
*Η Δάφνη Γρηγοριάδη είναι Οικονομική Αναλύτρια