Ο Σπύρος Γιαννιώτης, μετά από μια συγκλονιστική αναμέτρηση, κατέκτησε την δεύτερη θέση στα 10χλμ ανοιχτής θαλάσσης και κρέμασε στο στήθος του, το μόνο μετάλλιο που έλειπε από την πλούσια συλλογή του, το Ολυμπιακό.
Ποιός είναι όμως, ο Σπύρος Γιαννιώτης. Γεννήθηκε στο Λίβερπουλ στις 19 Φεβρουαρίου 1980 και πρώτη του ομάδα ήταν ο Ν.A.O.K. (Ναυτικός Αθλητικός Όμιλος Κέρκυρας).
Η επόμενη τετραετία σηματοδοτεί την πρώτη "χρυσή εποχή" του Σπύρου Γιαννιώτη. Το 2001 γίνεται ο πρώτος Έλληνας (άνδρας) κολυμβητής που μετέχει σε τελικό Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, τερματίζοντας 7ος στα 400μ. ελεύθερο στην Φουκουόκα. Την ίδια χρονιά κατακτά δύο χρυσά μετάλλια στους Μεσογειακούς Αγώνες της Τύνιδας. Το 2002 στο Βερολίνο είναι μέλος της ομάδας 4Χ200μ. ελεύθερο, που χαρίζει στη χώρα μας το πρώτο μετάλλιο (χάλκινο) σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κολύμβησης, ενώ στην αντίστοιχη διοργάνωση του 2004, στη Μαδρίτη, φτάνει πολύ κοντά στο βάθρο και σε ατομικό αγώνισμα, καταλαμβάνοντας τελικά την τέταρτη θέση στα 1.500μ. ελεύθερο.
Στην Ολυμπιάδα της Αθήνας, ύστερα από 108 χρόνια, ήταν η μία από τις 3 πρώτες ελληνικές παρουσίες σε ολυμπιακούς τελικούς, στις 14 Αυγούστου του 2004. Ο Γιαννιώτης έκανε πανελλήνια επίδοση το πρωί στα 400 μ. ελεύθερο με 3.48.77 (πέρασε έβδομος) και το βράδυ στον τελικό είχε τον ίδιο χρόνο και κατέλαβε την ίδια θέση. Έτσι, αναδείχθηκε 7ος ολυμπιονίκης.
Ξανά στα 400μ. ελεύθερο κέρδισε 1 αργυρό μετάλλιο με 3:51.84 στους Μεσογειακούς Αγώνες του 2005, στην Αλμερία. Στους ίδιους αγώνες κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στα 1.500μ. ελεύθερο, με επίδοση 15.24.84 και την τρίτη θέση στα 800 μέτρα ελεύθερο, αφού στον τελικό κάλυψε την απόσταση σε 8.03.60.
Στις 18 Μαρτίου του 2007 κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στο 12ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα υγρού στίβου, στη Μελβούρνη, στον πρώτο αγώνα της καριέρας του σε ανοιχτή θάλασσα. Ήταν 3ος στα 5 χλμ και με την επιτυχία του αυτή, χάρισε στη χώρα μας το τρίτο της μετάλλιο στην ιστορία του θεσμού, μετά το χρυσό του Άρη Γρηγοριάδη και το χάλκινο της εθνικής ανδρών υδατοσφαίρισης στο Μόντρεαλ. Κάλυψε την απόσταση σε 56 λεπτά, 56 δευτερόλεπτα και 6 δέκατα, υστερώντας κατά επτά δεύτερα του νικητή, Γερμανού Τόμας Λουρτς (56:49.6).
Στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου το 2008, την κρίσιμη ημέρα, στα 10χλμ., όλα πηγαίνουν στραβά. Ενώ ο Έλληνας πρωταθλητής κάνει την κούρσα του και είναι επικεφαλής, προσπαθώντας να αποφύγει τον συνωστισμό και το αναπόφευκτο ξύλο, βλέπει ένα "μπουλούκι" αθλητών (έτσι το περιέγραψε ο ίδιος) να τον προσπερνάει, χάνει τον έλεγχο και την αυτοσυγκέντρωσή του και καταποντίζεται. Η 16η θέση της τελικής κατάταξης είναι μία τεράστια απογοήτευση. Η σκέψη της αποχώρησης στριφογυρίζει ξανά στο μυαλό του.
Στο τέλος του 2011 αναδεικνύεται κορυφαίος αθλητής της χρονιάς στην ψηφοφορία του ΠΣΑΤ και ξεκινά την προετοιμασία του για το μεγάλο ραντεβού της βρετανικής πρωτεύουσας. Το Λονδίνο θα τον πληγώσει όμως. Η τέταρτη θέση είναι η κορυφαία που έχει πάρει Ελληνας κολυμβητής σε Ολυμπιακούς Αγώνες (πλην του 1896), αλλά για τον Γιαννιώτη δεν ήταν αρκετή. Ηθελε το μετάλλιο, ονειρευόταν το χρυσό.
Και φτάσαμε στη 16η Αυγούστου του 2016, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο Ντε Τζανέιρο. Στο τελικό των 10 χιλιομέτρων ανοικτής θαλάσσης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016 στο Ρίο ντε Τζανέιρο, ο Σπύρος Γιαννιώτης κέρδισε το αργυρό μετάλλιο, με χρόνο 1:52:59.8, το ίδιο με τον νικητή Φέρι Βέερτμαν.
"Χρυσός" στις καρδιές μας. Σ'ευχαριστούμε για ΟΛΑ Σπύρο!