Σχεδόν τέσσερα στα δέκα είδη φυτών της Γης (το 37%) θεωρούνται πολύ σπάνια και είναι κατ' εξοχήν ευάλωτα στην κλιματική αλλαγή και στον κίνδυνο να εξαφανιστούν στο μέλλον, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα. Ο συνολικός αριθμός αυτών των σπάνιων ειδών στην ξηρά, τα οποία έχουν παρατηρηθεί λιγότερες από πέντε φορές οπουδήποτε στον πλανήτη μας, εκτιμάται σε περίπου 435.000.
Οι 35 ερευνητές από ερευνητικά κέντρα και πανεπιστήμια διαφόρων χωρών, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science Advances", χρειάστηκαν δέκα χρόνια για να ταξινομήσουν όλα τα γνωστά φυτά της ξηράς, δημιουργώντας τη μεγαλύτερη μέχρι σήμερα βάση δεδομένων πάνω στη βοτανική βιοποικιλότητα. Η επιστημονική δημοσίευση γίνεται ενόψει της διεθνούς Συνδιάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (COP25) στη Μαδρίτη από 2 έως 13 Δεκεμβρίου.
«Όταν μιλάμε για την παγκόσμια βιοποικιλότητα, είχαμε έως τώρα μια καλή προσέγγιση του συνολικού αριθμού των ειδών φυτών της ξηράς, αλλά δεν ξέραμε πόσα ακριβώς είναι», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Μπράιαν Ένκουιστ, καθηγητής οικολογίας και εξελικτικής βιολογίας του Πανεπιστημίου της Αριζόνα.
«Μερικά είδη υπάρχουν παντού, είναι σαν τα Στάρμπακς των φυτών. Αλλα όμως είναι πολύ σπάνια, όπως τα μικρά απομονωμένα καφέ. Σύμφωνα με την οικολογική και εξελικτική θεωρία, θα περιμέναμε πολλά είδη να είναι σπάνια, όμως ο πραγματικός αριθμός των 435.000 που βρήκαμε, είναι πραγματικά εντυπωσιακός. Υπάρχουν πολλά περισσότερα σπάνια είδη από ό,τι περιμέναμε», πρόσθεσε.
Κατ' εξοχήν μέρη με σπάνια είδη φυτών είναι οι Βόρειες Ανδεις στη Νότια Αμερική, η Κόστα Ρίκα, η Νότια Αφρική, η Μαδαγασκάρη και η Νοτιοανατολική Ασία. Αυτές οι περιοχές παρέμειναν κλιματολογικά σταθερές, καθώς ο πλανήτης βγήκε από την τελευταία εποχή των πάγων, πράγμα που επέτρεψε στα σπάνια είδη να επιβιώσουν. Αυτό όμως, σύμφωνα με τους επιστήμονες, καθόλου δεν αποτελεί εγγύηση ότι το μέλλον θα είναι εξίσου σταθερό από άποψη κλίματος, καθώς μάλιστα προβλέπεται ότι οι ίδιες αυτές περιοχές με αφθονία σπάνιων ειδών φυτών θα βιώσουν μια δυσανάλογα μεγάλη επίπτωση της κλιματικής αλλαγής και ανθρώπινων παρεμβάσεων (επέκταση γεωργίας και πόλεων κ.α.).
«Αν τίποτε δεν αλλάξει, όλα δείχνουν ότι θα υπάρξει μια σημαντική μείωση στη βιοποικιλότητα ιδίως των σπάνιων ειδών, επειδή οι μικροί αριθμοί τους τα καθιστούν πιο ευάλωτα σε εξαφάνιση», επεσήμανε ο Ένκουιστ.