Κηδεία Λαυρέντη Μαχαιρίτσα: Mε δάκρυα, ο Νίκος Πορτοκάλογου, ο άνθρωπος που ήταν με τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα στη σκηνή το βράδυ πριν εκείνος φύγει από τη ζωή, συγκλόνισε τους πάντες με τα λόγια του στο τελευταίο αντίο.
Τα λόγια για τον άνθρωποι που αν και οι διαδρομές τους ήταν παράλληλες για σχεδόν τέσσερις 10ετίες, μόλις πέρυσι έτυχε να συνεργαστούν για πρώτη φορά. «Περίπου τέτοια εποχή πέρυσι βρεθήκαμε για την πρώτη πρόβα» θυμήθηκε ο Νίκος Πορτοκάλογου.
Ήταν μια πρόβα (τις οποίες δεν… αγαπούσε ο Λαυρέντης Μαχαίτσας) όπου ο Νίκος Πορτοκάλογου κατάλαβε πως «έμπλεξα με φωνακλά, θα βρώ τον μπελά μου», γιατί ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας είχε μπει στο στούντιο φουριόζος και «άρχισε να φωνάζει με τη βροντερή φωνή του». Μετά από λίγο, όλα άλλαξαν. «Κάποιος πέταξε ένα αστείο και εκεί που ήταν συνοφρυωμένος, έσκασε αυτό το χαμόγελο που σε αφόπλιζε. Πέρασαν 2-3 μέρες και κατάλαβα πως είχα μπλέξει τελικά με έναν φωνακλά αλλά με χρυσή καρδιά.
Έναν άνθρωπο απλό, ειλικρινή και ευθύ σε βαθμό κακουργήματος. Δυναμικό και πληθωρικό αλλά και τρυφερό και ευαίσθητο σαν παιδί. Ένα παιδί απρόβλεπτο βέβαια, ατίθασο και σκανδαλιάρικο».
Συγκινητική και η αναφορά του στο «δέσιμο» που είχαν πάνω στη σκηνή. «Από την πρώτη στιγμή που βρεθήκαμε στη σκηνή συνέβη κάτι μαγικό, ήταν λες και παίζαμε μαζί για χρόνια. Λες και τα τραγούδια μας είχαν γραφεί για να ταιριάξουν με τον πιο φυσικό τρόπο σε αυτό το πρόγραμμα. Νιώθαμε σαν δυο πιτσιρικάδες που φτιάξαν το πρώτο τους συγκρότημα και το αστείο μας ήταν ο πρώτος μας δίσκος θα είχε τίτλο 40 χρόνια επιτυχίες.
Στη σκηνή θαύμασα από κοντά τη δύναμη που είχε ως ερμηνευτής, την απίστευτη γκάμα της εκφραστικότητάς του, το χάρισμα της επικοινωνίας με τον κόσμο, με μια πηγαία λαϊκότητα κι ένα χιούμορ. Και βέβαια θαύμασα την αστείρευτη μελωδική του φλέβα. Ο Λαυρέντης ο μελωδός τον έλεγα και χαμογελούσε»…
Συγκλονιστικά ήταν και τα λόγια του γιατρού του ο οποίος τον περιέγραψε σαν τον πιο πειθαρχημένο ασθενή του. Είπε ακόμα ότι το κίνητρο για να πειθαρχήσει ήταν η μοναχοκόρη του Μαρία.
Πηγή: ,