Η Τάνια Αβαλος, 21χρονη από το Ελ Σαλβαδόρ, αποκαλούσε τον άνδρα της, τον Οσκαρ Μαρτίνες, «Σεκίτο». Τον Ιούλιο θα έκλεινε τα 26 του χρόνια. Για την κόρη τους, την δίχρονη Βαλέρια, ονειρεύονταν μια καλύτερη ζωή στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ομως, έπειτα από έναν περίπλου 3.200 χιλιομέτρων, τα λασπωμένα νερά του Ρίο Μπράβο, ή Ρίο Γκράντε, του φυσικού συνόρου ανάμεσα στο Μεξικό και τις ΗΠΑ, διέλυσε κάθε ελπίδα.
Η Τάνια είδε τον Οσκαρ και την Βαλέρια να παρασύρονται από τα νερά του ποταμού
. Και ξαναείδε τα πτώματά τους το πρωί της Δευτέρας.
Τα μεξικανικά σωστικά συνεργεία τους βρήκαν κοντά στην όχθη του ποταμού. Δύο σώματα να πλέουν μπρούμυτα δεμένα σε μία προστατευτική αγκαλιά.
Η εικόνα έγινε το σύμβολο της τραγωδίας της παράνομης μετανάστευσης προς τις ΗΠΑ.
Ομως, η πρώτη πράξη του δράματος παίχτηκε στην κεντρική Αμερική, όπως για πολλούς μετανάστες που φεύγουν προς τον βορρά για να γλιτώσουν την φτώχεια και την βία στην χώρα τους.
Ο Οσκαρ ήταν μάγειρας σε πιτσαρία του Ελ Σαλβαδόρ. Μαζί με τη Τάνια είχαν κουραστεί από την φτώχεια και τις συμμορίες που τρομοκρατούσαν την συνοικία τους.
«Είχαν αυτό το αμερικανικό όνειρο, για μια καλύτερη ζωή», λέει η μητέρα του Οσκαρ που κατοικεί στο Ελ Σαλβαδόρ.
Στις 3 Απριλίου, αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την χώρα τους, χωρίς βίζα , αλλά έχοντας σχεδιάσει την διαδρομή τους προς τις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τις αρχές, περί τους 200 συμπατριώτες τους έκαναν εκείνη την ημέρα την ίδια διαδρομή.
Η διέλευση του Μεξικού
Η νεαρή οικογένεια διέσχισε την Γουατεμάλα μέχρι τον ποταμό Σουτσιάτε στα σύνορα με το Μεξικό.
Εμειναν για δύο περίπου μήνες στα περίχωρα της Ταπάτσουλα της επαρχίας Τσιάπας, μέχρι να πάρουν άδεια μετανάστευσης από τις μεξικανικές αρχές. Σύμφωνα με πληροφορίες του AFP, η Τάνια κατόρθωσε να πάρει μία ανθρωπιστική βίζα.
Από την αρχή της μεταναστευτικής κρίσης, η μεξικανική κυβέρνηση έχει χορηγήσει διάφορα επίσημα έγγραφα, άδειες εργασίας ισχύος μόνο για το νότιο Μεξικό και ανθρωπιστικές βίζες που επιτρέπουν ορισμένες φορές την μετακίνηση σε ολόκληρη την μεξικανική επικράτεια.
Με τα έγγραφα αυτά στην τσέπη, η οικογένεια αποφάσισε να κάνει την διαδρομή των 1.800 χιλιομέτρων που χωρίζουν την Ταπάτσουλα από το Ματαμόρος στα σύνορα με τις ΗΠΑ. Κατά την διάρκεια αυτής της μακράς διαδρομής συνοδεύονταν από έναν συμπατριώτη τους, τον 19χρονο Μίλτον Παρέδες Μενχιβάρ.
Σύμφωνα με τον Παρέδες, έφθασαν το περασμένο Σάββατο στο Ματαμόρος και πέρασαν την νύκτα σε ξενοδοχείο. Κατά τις 8 το πρωί της Κυριακής, πήραν ένα ταξί για την μεταναστευτική υπηρεσία στο Πουέντε Νουέβο, ένα από τα τέσσερα σημεία διέλευσης που δίνουν πρόσβαση στο Μπράουνσβιλ του Τέξας.
Ηθελαν να καταθέσουν αίτημα ασύλου στις Ηνωμένες Πολιτείες μαζί με άλλους 200 ανθρώπους. Αλλά το γραφείο ήταν κλειστό και έπρεπε να περιμένουν μέχρι την Δευτέρα.
Απογοητευμένοι, πήγαν για φαγητό για να περάσουν την ώρα τους, σύμφωνα με τον Παρέδες, και εκείνη την στιγμή αποφάσισαν να διασχίσουν παράνομα τον ποταμό
Νικημένος από την κούραση
Το σημείο που επέλεξαν βρίσκεται στο Πασέο ντελ Ρίο, ένα καινούργιο πάρκο, όπου συχνάζουν τζόγκερς και περιπατητές, κοντά σε σπίτια και καταστήματα, σε απόσταση 500 μέτρων από την γέφυρα.
Τριάντα χρόνια πριν, η περιοχή ήταν απομονωμένη και πνιγμένη στην βλάστηση και πολλοί μετανάστες διέσχιζαν από εκεί το ποτάμι.
Ο Ρίο Μπράβο μοιάζει ήρεμος σε εκείνο το σημείο. Οι δύο όχθες απέχουν τριάντα μέτρα. Το βάθος δεν ξεπερνά τα δύο μέτρα, αλλά τα νερά είναι πολύ επικίνδυνα.
Τα ρεύματα «είναι πολύ επικίνδυνα και στον βυθό υπάρχουν ρουφήχτρες και πολλά κλαδιά», εξηγεί ο υπεύθυνος Πολιτικής Προστασίας του Ματαμόρος.
Οι τέσσερις επιχείρησαν να διασχίσουν το ποτάμι ανά δύο. Ο Οσκαρ ξεκίνησε πρώτος κρατώντας την Βαλέρια στη πλάτη κάτω από το T-shirt που φορούσε, ενώ ο Παρέδες βοηθούσε την Τάνια.
Η γυναίκα διηγήθηκε ότι ο Οσκαρ και η Βαλέρια είχαν σχεδόν φθάσει στην άλλη όχθη, όταν ο Οσκαρ παρασύρθηκε, εξαντλημένος,από τα νερά, ενώ φυσούσε δυνατός άνεμος. Η Τάνια και ο Παρέδες έτρεξαν πίσω για να ειδοποιήσουν τις μεξικανικές αρχές.
Τα δύο πτώματα εμφανίσθηκαν στην επιφάνεια στις 10 το πρωί.
Ο Κάρλος Αλμπέρτο, ο μεγάλος αδελφός του Οσκαρ, που ζει στην ΗΠΑ, ήλπιζε να τους υποδεχθεί και να τους βοηθήσει στην εγκατάστασή τους. Λυπάται που δεν ακολούθησαν την συμβουλή του να υποβάλουν αίτηση ασύλου.
«Μην πάρεις το ρίσκο να διασχίσεις τον ποταμό με ένα μικρό κορίτσι, είναι πολύ επικίνδυνο. Αυτός ο ποταμός είναι φονιάς», του είχε πει.