Δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι η Μαρία Μαγδαληνή και ο Ιησούς παντρεύτηκαν, αλλά πρόσφατες επιστημονικές δημοσιεύσεις αναφέρουν ότι υπήρξε συνωμοσία προκειμένου να βληθούν η μνήμη και η θέση της Μαρίας Μαγδαληνής.
Σήμερα για τους χριστιανούς είναι η Ημέρα της Γιορτής της Μαρίας Μαγδαληνής, της ακολούθου και προστάτιδας του Ιησού της Ναζαρέτ. Αν και πρόκειται για μια σημαντική βιβλική φιγούρα, ο εικοστός πρώτος αιώνας είδε την Μαρία Μαγδαληνή να μετατρέπεται σε ανεπίσημο πολιούχο των περιθωριοποιημένων και αποκλεισμένων Αγίων.
Πριν από δεκαπέντε χρόνια ο Νταν Μπράουν δημοσίευσε το πρώτο σε πωλήσεις μυθιστόρημα του "Ο Κώδικας Ντα Βίντσι". Από τότε ο κόσμος έχει την εντύπωση ότι ο Ιησούς και η Μαρία Μαγδαληνή ήταν παντρεμένοι και είχαν παιδιά και ότι η Καθολική Εκκλησία κατέστειλε την αλήθεια γύρω από τη σχέση τους.
Σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Harvard Theological Review, η Ελίζαμπεθ Σρέιντερ, κριτικός κειμένων και διδακτορική φοιτήτρια του πανεπιστημίου Duke υποστηρίζει ότι ο ρόλος της Μαρίας Μαγδαληνής στην ιστορία του Ιησού επισκοτίστηκε σκοπίμως από εκείνους που αντέγραψαν την Βίβλο, προκειμένου να αποδυναμώσουν την σπουδαιότητα της Μαρίας Μαγδαληνής.
H Σρέιντερ στράφηκε στα πρώτα διασωθέντα χειρόγραφα της Καινής Διαθήκης και αρχικά εξέτασε την ιστορία της Ανάστασης του Λάζαρου στο Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο. Σύμφωνα με την σύγχρονη Βίβλο, ο Λάζαρος είχε δύο αδελφές που ονομάζονταν Μαρία και Μάρθα. Κατά τη διάρκεια των αιώνων έχει γίνει πολύ συζήτηση γύρω από το εάν η Μαρία αυτή είναι η ίδια με την Μαρία Μαγδαληνή.
Όταν η Σρέιντερ μελέτησε το P66, ένα βιβλίο γραμμένο σε πάπυρο που χρονολογείται στον δεύτερο αιώνα και είναι επίσης το παλαιότερο υπάρχων χειρόγραφο της ιστορίας, παρατήρησε κάτι περίεργο. Στο Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, κάποιος είχε γρατζουνίσει το ελληνικό γράμμα γιώτα στο όνομα Μαρία και το είχε αντικαταστήσει με το γράμμα θήτα, αλλάζοντας το όνομα Μαρία σε Μάρθα. Δύο στίχους παρακάτω, "η μία γυναίκα γίνεται δύο. Διαγράφεται ένα ολόκληρο όνομα και διορθώνεται με τη λέξη "αδελφών" και τα ρήματα που περιγράφουν μία γυναίκα αλλάζουν από τον ενικό στον πληθυντικό", λέει η Σρέιντερ.
Και δεν είναι μόνο αυτό το χειρόγραφο. Η Σρέιντερ υποστηρίζει ότι "για σχεδόν κάθε στίχο όπου αναφέρεται η Μάρθα στο Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο, υπάρχουν χειρόγραφα όπου αναφέρεται η Μαρία αντί της Μάρθας".
Η μελέτη της δείχνει ότι σε ένα στα πέντε αρχαία ελληνικά χειρόγραφα και σε ένα στα τρία λατινικά χειρόγραφα "κάτι περίεργο συμβαίνει με τη Μάρθα". Όλα αυτά υποδηλώνουν, λέει, ότι η Μάρθα προστέθηκε στην ιστορία του Λαζάρου από μεταγενέστερους συντάκτες και αντιγραφείς της Καινής Διαθήκης.