Ο Δημήτρης Κουφουντίνας είναι πλέον το πρόσωπο των ημερών, καθώς έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις η απόφαση να βγει με άδεια δυο ημερών από την φυλακή. Το πλέον πολυσυζητημένο μέλος της 17 Νοέμβρη με τις διωκτικές Αρχές να απασχολούνται μαζί του, για περισσότερο από 2 μήνες πριν παραδοθεί το μεσημέρι της Πέμπτης 5 Σεπτεμβρίου 2002 στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που ήλθαν στο φως της δημοσιότητας τότε, ο Δημήτρης Κουφοντίνας είχε βρει κρησφύγετο στο , ενώ τον αναζητούσαν οι Αρχές. Σύμφωνα με την , ο Δ.Κουφοντίνας χρησιμοποιούσε δύο τουλάχιστον ψευδώνυμα, το «Δημήτρης Λαμπρόπουλος» και το «Δημήτρης Σωτηρόπουλος». Τα τελευταία χρόνια ήταν σύντροφος της Αγγελικής Σωτηροπούλου, τέως συζύγου του Σάββα Ξηρού.
Ο Κουφοντίνας εμφανιζόταν είτε ως μελισσοκόμος είτε ως καθηγητής μαθηματικών και είχε δημιουργήσει ένα προφίλ απλού καθημερινού ανθρώπου, ωστόσο ήταν ένα από τα ηγετικά στελέχη της . Μάλιστα, θεωρείται ότι είναι αυτός που έχει κρατήσει το όπλο-σφραγίδα της «17 Νοέμβρη», το 45άρι με το οποίο οι τρομοκράτες δολοφόνησαν τα θύματά τους. Επιπλέον, εκτιμάται ότι βρισκόταν στην έκρηξη του Πειραιά στις 29 Ιουνίου του 2002.
Σύμφωνα με τις ομολογίες των πρώην συντρόφων του και όπως αποφάνθηκε το δικαστήριο, ο «Λουκάς» ήταν ο βασικός εκτελεστής της οργάνωσης. Δακτυλικά αποτυπώματα του 44χρονου Δημήτρη Κουφοντίνα εντοπίζουν οι διωκτικές αρχές στη γιάφκα της οδού Δαμάρεως 73.
Κατηγορείται για 200 αδικήματα σε 84 ενέργειες, μεταξύ των οποίων και για ανθρωποκτονίες, που διέπραξε ως μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης, από τις αρχές του 1983.
Συγκεκριμένα κατηγορείται μεταξύ άλλων για τις δολοφονίες του εκδότη Νίκου Μομφεράτου και του οδηγού του Παναγιώτη Ρουσέτη (1985), του βιομήχανου Δημήτρη Αγγελόπουλου (1986), του επιχειρηματία Αλ. Αθανασιάδη-Μποδοσάκη (1988), του στρατιωτικού ακόλουθου της αμερικανικής πρεσβείας Ουίλιαμ Νορντίν (1988), του Παύλου Μπακογιάννη (1989), του Αμερικανού λοχία Ρόναλντ Στιούαρτ (1991), του Τούρκου διπλωμάτη Τσετίν Γιοργκού (1991), του Αθανασίου Αξαρλιάν (1992), του πρώην διοικητή της Εθνικής Τράπεζας Μιχάλη Βρανόπουλου (1994), του συμβούλου της τουρκικής πρεσβείας Ομέρ Σιπαχίογλου (1994), του εφοπλιστή Κώστα Περατικού (1997), και του Βρετανού στρατιωτικού ακόλουθου Στίβεν Σόντερς (2000).
Επίσης, κατηγορείται για συνέργεια σε απόπειρες δολοφονίες και για ενεργή συμμετόχή σε δεκάδες βομβιστικές επιθέσεις. Πάντως απαλάσσεται από για την κλοπή όπλων από το στρατόπεδο Συκουρίου στις 24 Δεκεμβρίου 1989, αφού η διώξη που είχε ασκηθεί αφορούσε «κλοπή σε βαθμό πλημμελήματος», αδίκημα που παραγράφεται στην πενταετία.