Στον Γιάννη Σπανό είναι αφιερωμένη σήμερα η εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου, «Στην υγεία μας ρε παιδιά», στον ΣΚΑΪ. Ο σημαντικός αυτός μουσικοσυνθέτης, που δεν βρίσκεται πλέον κοντά μας.
Ο Γιάννης Σπανός πέθανε σε ηλικία 85 ετών στη γενέτειρά του, το Κιάτο Κορινθίας, στις 30 Οκτωβρίου 2019 και βρέθηκε την επομένη από επιστήθιο φίλο του. Ο γιατρός που εξέτασε τη σορό του, απεφάνθη ότι ο συνθέτης πέθανε το προηγούμενο βράδυ. Πληροφορίες αναφέρουν ως αιτία θανάτου, βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο κατά τη διάρκεια του ύπνου.
«Συστήθηκε» στην ελληνική μουσική σκηνή με τη μεγάλη επιτυχία «Μια Αγάπη για το Καλοκαίρι». Κατά τη διάρκεια της καριέρας του έγραψε πολλά τραγούδια που όλα ανήκαν στο «Νέο Κύμα».
Επίσης ήταν ο πρώτος που πίστεψε στη φωνή του Μιχάλη Βιολάρη και του στάθηκε, υποστηρίζοντας τη συμμετοχή του, στο τραγούδι "Άσπρα καράβια". Αργότερα έκανε την ενορχήστρωση για τον δίσκο "Της Γης το χρυσάφι" του Μάνου Χατζιδάκι.
Από τα πιο γνωστά τραγούδια του είναι: «Σαν με κοιτάς», «Οδός Αριστοτέλους», «Σπασμένο καράβι», «Μια φορά θυμάμαι», «Μαρκίζα», «Είπα να φύγω», «Βροχή και σήμερα», «Θα με θυμηθείς», «Στην αλάνα», «Μια Κυριακή» και πολλά άλλα.
Είχε, μελοποιήσει στίχους των Λευτέρη Παπαδόπουλου, Γιώργου Παπαστεφάνου, αλλά και ποιήματα των Βασίλη Ρώτα, Γεωργίου Βιζυηνού, Μυρτιώτισσας, Νίκου Καββαδδία, Μίλτου Σαχτούρη.
Γεννήθηκε στο Κιάτο Κορινθίας στις 26 Ιουλίου 1934. Από μικρό παιδί έδειξε την κλίση του στη μουσική παίζοντας πιάνο, αφού πρώτα έβλεπε την αδερφή του, να παίζει.
«Σπίτι μου είχαμε πιάνο. Έπαιζε η αδερφή μου κι εγώ, ό,τι άκουγα, το αφομοίωνα και έπαιζα με το αυτί. Δεν το είχα συνειδητοποιήσει το χάρισμα αυτό, οι άλλοι κατάλαβαν την κλίση μου προς τη μουσική. Δεν είναι και πολύ καλό αυτό, γιατί μπορεί να νομίζεις ότι ξέρεις πολλά, αλλά στην ουσία να ξέρεις ελάχιστα. Είναι σαν το σχολείο όπου “πηδάς” τάξεις, χωρίς να έχεις ωριμάσει στη γνώση. Η μεγάλη μου αγάπη ήταν το πιάνο!» είχε πει ο ίδιος σε συνέντευξή του στην «LIFO» πριν από μερικά χρόνια.
Ο πατέρας του ήταν οδοντίατρος και ήθελε κάποτε να τον καμαρώσει ως δικηγόρο. Σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή», ο Γιάννης Σπανός είχε αποκαλύψει πως ένα ταξίδι – δώρο του πατέρα του στην Ευρώπη στάθηκε η αφορμή για να ζήσει 15 χρόνια στο Παρίσι, να γίνει ακομπανιατέρ σε πολλούς τροβαδούρους της αριστερής όχθης του Σηκουάνα.
Εκεί έγραψε τραγούδια που τα τραγούδησαν καταξιωμένοι Γάλλοι, όπως η Μπριζίτ Μπαρντό, η Ζιλιέτ Γκρεκό και ο Σερζ Γκενσμπούρ. Κάποια στιγμή επέστρεψε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, με την προοπτική να συνεχίσει τη μουσική του σταδιοδρομία.
Τα τελευταία χρόνια δεν έδινε συχνά συναυλίες. Μόνο μερικές και κυρίως τα καλοκαίρια…
Όπως άλλωστε είχε πει ο ίδιος στην ίδια συνέντευξη, δεν του άρεσαν τα μεγάλα μαγαζιά αλλά τον γοήτευαν πάντα οι χώροι που προκαλούν μια οικειότητα ανάμεσα στον καλλιτέχνη και το κοινό.
«Στους μεγάλους χώρους δεν μπορείς να παίζεις ακουστική μουσική, πρέπει να προσαρμόζεσαι στον χαρακτήρα τους. Αισθάνομαι αμήχανα, για αυτό τους αποφεύγω» είχε πει τότε.