Όταν έχεις τόσα πράγματα να κάνεις...που-χου να πας για ποτάκι, να βγεις για βόλτα να πάρεις λίγο αέρα, να αράξεις σπίτι σου, να δεις τη σειρά που αγαπάς, να πας να αγοράσεις σέξι εσώρουχα για την γιορτή του Άγιου Βαλεντίνου ενώ δεν έχεις γκόμενο ή να κοιτάς το ταβάνι...δεν ξέρω γιατί να πας να δεις - ειδικά αν είσαι άνω των 18 - τις 50 πιο σκοτεινές αποχρώσεις του γκρι. Έγω πήγα που λες.
Και επειδή πήγα και μέτρησα και τις 50 πιο σκοτεινές αποχρώσεις του γκρι έχω να σου πω με σιγουριά 50 λόγους να μην πας να το δεις...
Η (ΕΠΙ)Κριτική μου
1. Το Love (Toy) Story
Πού είχαμε μείνει στην πρώτη ταινία δεν θυμάμαι αλλά τώρα η Αναστάζια Στιλ (Ντακότα Τζόνσον) παραμένει τρελά ερωτευμένη με τον πάμπλουτο επιχειρηματία Κρίστιαν Γκρέι, έναν άνδρα με πολλά ψυχολογικά θέματα που τα βγάζει και στις σεξουαλικές επαφές (που είναι τόσες όσες οι επαφές στο κινητό σου). Η σχέση τους είχε διακόψει - όπως και πολλές που κάνουν break για να "βρουν λίγο τον εαυτό τους" - και η Άνα είχε ξεκινήσει μια καινούρια καριέρα σ' έναν εκδοτικό οίκο. Και φυσικά, επειδή η κοπέλα είναι πολύ άτυχη εκτός από τον Κρίστιαν - κατά κόσμον - Τζέιμι Ντόρναν που ψηφίστηκε ο πιο σέξι άνδρας για το 2017, έχει να αντιμετωπίσει και την έντονη πολιορκία του προϊσταμένου της που κατά τύχη ΚΑΙ αυτός την γουστάρει τρελά και είναι ΚΟΥΚΛΟΣ. Με λίγα λόγια, η κοπέλα είναι άτυχη, την θέλουν όλοι, εκείνη θέλει τον Κρίστιαν που είναι προβληματικός και όλοι είναι εναντίον τους. Αυτό και μόνο το Love Story μπάζει από παντού.
2. Τόσο σκοτεινές που καλύτερα να είχε "πέσει" μαύρο...
Υποτίθεται ότι αυτή η ταινία θα ήταν darker...δηλαδή ακόμα πιο πολύ σεξ, ακόμα πιο πολύ πάθος και κόλπα που εξάπτουν κάθε φαντασία (που αν έχεις τέτοια φαντασία δεν έχεις ανάγκη να δεις τις 50 αποχρώσεις του γκρι αλλά κάτι άλλο...). Υποτίθεται όμως! Στην ταινία για κακή μας τύχη ο Κρίστιαν Γκρέι έχει ηρεμήσει και θέλει να δείξει ότι έχει αλλάξει και είναι έτοιμος να νοικοκυρευτεί. Ούτε ήταν σκοτεινές, ούτε έγιναν πιο σκοτεινές, ήταν πάντα άχρωμες (μέχρι να βγάλει την μπλούζα του ο Ντόριαν και να θαυμάσεις τους κοιλιακούς του).
3. Σενάριο...άλλο τροπάριο και τούτο
Οι διάλογοι είναι επιεικώς απαράδεκτοι. Τα βιβλία μπορεί να "μαγεύουν" τον αναγνώστη και να τον βάζουν πολύ μέσα στην σχέση των ηρώων και τα ψυχολογικά του Κρίστιαν, όμως στην περίπτωση της ταινίας δεν συμβαίνει το ίδιο αλλά μια ΒΙΒΛΙΚΗ καταστροφή. Πολλές φορές μου ήρθε να γελάσω, πολλές φορές χτύπησα το κεφάλι μου και σκέφτηκα γιατί δεν πήγα να δω το Moonlight και πολλές φορές κοίταξα το Instagram μου για να περάσει το δύσκολο δίωρο που ήταν πιο αργό και από δίωρο μάθημα στο σχολείο. Η απάντηση της Άνας όταν ο Κρίστιαν της ζήτησε σε δείπνο για να τα ξαναβρούν: "Θα βγω μαζί σου. Επειδή πεινάω.", δεν με πείθει.
4. Όταν στην Χημεία έχεις μείνεις μετεξεταστέος
Και μιας που μιλάμε για σχολείο. Η Χημεία ήταν σίγουρα μια πολύ δύσκολη υπόθεση. Άκριβως το ίδιο είναι και για την ταινία. Θυμάμαι ότι ο ίδιος ο ηθοποιός μετά την προβολή της πρώτης ταινίας είχε δηλώσει ότι δεν θέλει να ξανασυνεργαστεί με την Ντακότα Τζόνσον. Κάτι ήξερε και το έλεγε αφού η χημεία τους είναι μηδενική. Και μια ταινία που έχει να κάνει με πάθος και σεξ πώς γίνεται να μην έχει πρωταγωνιστές με έλξη που να νιώθουν τόσο οι ίδιοι όσο και οι θεατές; Έξαλλη είμαι.
5. Κουλά Γεγονότα που δίνουν λάθος "νότα"
Ένα σου λέω. Υπάρχουν τόσα παράλογα και άλογα πράγματα που γίνονται στην ταινία. Σε κάποια φάση ο Κρίστιαν έχει ατύχημα με ελικόπτερο. Ε, μετά από λίγο γυρνά σπίτι του σώος και αβλαβής με ιδρώτα, λίγα χώματα, και κάτι γραντζουνίτσες σαν να γύρισε από περίπτερο στην Κηφισίας για τσιγάρα. Και μάλιστα, η Άνα τον χαιρετά και δεν την βλέπω και να ενθουσιάζεται πολύ που γύρισε ο καλός της και χαίρει άκρας υγείας. Κρίμα δηλαδή γιατί θα έπρεπε να εκτιμήσει τουλάχιστον ότι ο άνθρωπος πήγε για τσιγάρα. Και γύρισε.
+ άλλοι 45 λόγοι που δεν χρειάζεται να στους πω γιατί ήδη σε έπεισα με αυτούς.
Αν θες όμως τόσο πολύ να δεις την , πάτα play στο τρέιλερ:
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ:
Κριτική Jackie: Ούτε κρύο, ούτε ζέστη το...Τζάκι
Κριτική La La Land: Ου λα λα πάμε σινεμά!
Μάνα θα πάω στο Χόλιγουντ: Κόσμε πήγαινε στο Θέατρο Ιλίσια!
Κριτική για τον "Doctor Strange": Είναι όντως περίεργος
Κριτική για τον Λογιστή (Accountant): Πήγαινε να τον δεις, μην πας για τα λογιστικά σου
Κριτική για "Μις Πέρεγκριν: Στέγη για ασυνήθιστα παιδιά": Μάπα
Suicide Squad: Η ομάδα αυτοκτονίας τα έχει όλα και δεν έχει και τίποτα
Χθες είδαμε το Warcraft και ήταν αριστούργημα
Είδαμε το "Nice Guys" και είναι όντως καλά παιδιά!
ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ: Ώρα να μετρήσεις τις 50 πιο σκοτεινές αποχρώσεις του Γκρι