Με αφορμή τα 30 χρόνια από το θάνατό του στις 22 Φεβρουάριου του 1987, το «Flix it στη Στέγη» οργανώνει 12ωρο αφιέρωμα στον Άντι Γουόρχολ με την προβολή επτά ταινιών του και κάνει μια βαθιά βουτιά στον κινηματογραφικό κόσμο του καλλιτέχνη.
Ξεκινώντας από το απόγευμα του Σαββάτου 4 Φεβρουαρίου και τελειώνοντας το πρωί της Κυριακής 5 Φεβρουαρίου, ο πέμπτος όροφος της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση συναντά το ζωντανό σκηνικό του Factory, με προβολή ταινιών από μηχανές 16mm, αυτοσχέδια screen tests που θα εξασφαλίσουν στον καθένα τα δικά του 15 λεπτά δημοσιότητας, διαδραστικές συζητήσεις για το σινεμά του Γουόρχολ, μουσική από βινύλια και ολονύχτιο πάρτι με μουσική της εποχής (The Velvet Underground, Lou Reed, Nico, John Cale, Bob Dylan, The Rolling Stones, David Bowie κ.ά.), αλλά και συγκροτήματα και καλλιτέχνες που επηρέασαν η επανάσταση του Factory και το glam rock μιας ολόκληρης γενιάς.
«Αφήνω την κάμερα να τρέχει μέχρι να τελειώσει το φιλμ, γιατί με αυτόν τον τρόπο μπορώ να "συλλάβω" τους ανθρώπους την ώρα που είναι ο εαυτός τους».
Αυτά είναι τα λόγια του Άντι Γουόρχολ για τα φιλμ που γύριζε, τονίζοντας, «Είναι προτιμότερο να συμπεριφέρεσαι φυσικά, από το να στήνεις μια σκηνή και να υποδύεσαι κάποιον άλλον. Καταλαβαίνεις καλύτερα τους ανθρώπους όταν είναι ο εαυτός τους παρά όταν προσπαθούν να υποδυθούν τον εαυτό τους».
Σάββατο 4 Φεβρουαρίου
16:00 Poor Little Rich Girl (66 λεπτά)
17:30 Κάν' το σαν τον Άντι Γουόρχολ – Ανοιχτή Συζήτηση* (60 λεπτά)
19:00 The Life of Juanita Castro (66 λεπτά)
20:30 Kitchen (70 λεπτά)
22:00 The Nude Restaurant (100 λεπτά)
Κυριακή 5 Φεβρουαρίου
00:00 Vinyl (70 λεπτά)
00:30 Πάρτι (στο φουαγιέ του 5ου ορόφου)
01:30 The Velvet Underground and Nico (67 λεπτά)
02:30 Sleep (321 λεπτά)
Το εισιτήριο ανά ταινία κοστίζει 2 € ενώ το πάσο ημέρας έχει τιμή 7 €. Το πάρτι και οι δράσεις στο φουαγιέ του 5ου ορόφου είναι με ελεύθερη είσοδο χωρίς δελτία, ενώ η προβολή της ταινίας Sleep καθώς και η συζήτηση στη Μικρή Σκηνή με δωρεάν δελτία εισόδου.
Biography
O Άντι Γουόρχολ (Andy Warhol [Andrew Warhola], 6 Αυγούστου 1928 — 22 Φεβρουαρίου 1987) ήταν Αμερικανός πολυσχιδής καλλιτέχνης, ζωγράφος, γλύπτης, κινηματογραφιστής, συγγραφέας και συλλέκτης, πρωτοπόρος του κινήματος της Ποπ Αρτ.
Γόνος ρουθήνων μεταναστών από τη Αυστρουγγαρία που εγκαταστάθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, γεννήθηκε στο Πίτσμπουργκ της Πενσυλβάνια. Την περίοδο 1945-9 σπούδασε στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Κάρνεγκι και κατόπιν εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη, όπου εργάστηκε αρχικά σαν σχεδιαστής παπουτσιών όπου και τον πρόσεξε ο πασίγνωστος τότε γκαλλερίστας Αλέξανδρος Ιόλας και τον προώθησε στο περιοδικό Glamour σαν εικονογράφο.
Η ενασχόλησή του με τη ζωγραφική ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και αρχικά ήταν επηρεασμένη από θέματα διαφημίσεων, καθημερινά αντικείμενα και την εικονογραφία των κόμικς, δίνοντας τα πρώτα δείγματα γραφής της Ποπ Αρτ. Με πίνακες που απεικόνιζαν κουτιά σούπας της εταιρείας Κάμπελ ή μπουκάλια Κόκα Κόλα, απέκτησε μεγαλύτερη φήμη και μέχρι το 1963 παρήγαγε μαζικά τέτοιου τύπου επιτηδευμένα κοινότοπες αναπαραστάσεις καταναλωτικών προϊόντων, καθώς και προσωπογραφίες διασημοτήτων - μεταξύ αυτών και αρκετά πρόσωπα που αποτελούσαν σύμβολα της αμερικανικής ποπ κουλτούρας - σε φανταχτερά χρώματα και συχνά ως μεταξοτυπίες.
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1960, ο Γουόρχολ αφοσιώθηκε στον κινηματογράφο, σκηνοθετώντας ταινίες που χαρακτηρίζονταν από τη διάθεση πειραματισμού και πρόκλησης, το ερωτικό στοιχείο και ενίοτε την ασυνήθιστη διάρκειά τους. Στα πιο γνωστά έργα του ανήκουν τα The Chelsea Girls (1966), Eat (1963), My Hustler (1965) και Blue Movie (1969). Στην ταινία Empire (1964), διάρκειας οκτώ ωρών με πλάνα αποκλειστικά του Empire State Building σε πραγματικό χρόνο, ο Γουόρχολ παρουσίασε στην πιο ακραία μορφή της, τη δική του αισθητική τού βαρετού. Από το 1962 μέχρι το 1968, εργαστήριο του αποτέλεσε ένας χώρος που στο παρελθόν στέγαζε εργοστάσιο, και για αυτό ονομάστηκε Factory.
Σύντομα εξελίχθηκε σε τόπο συγκέντρωσης διασημοτήτων, καλλιτεχνών, μελών της αβάν γκαρντ και αντεργκράουντ κουλτούρας, τοξικομανών, ομοφυλόφιλων, μουσικών και φιλότεχνων. Μετά από απόπειρα δολοφονίας του στο Factory από τη Βαλερί Σολάνας, στις 3 Ιουνίου του 1968, ο Γουόρχολ κράτησε αποστάσεις από τον αντισυμβατικό περίγυρό του, συναναστρεφόμενος περισσότερο με πλούσια μέλη της υψηλής κοινωνίας. Από το έργο του στη διάρκεια της δεκαετίας του 1970, ξεχωρίζουν οι κατά παραγγελία προσωπογραφίες που τύπωνε ως μεγεθύνσεις φωτογραφιών Polaroid, πολλές από τις οποίες αφορούσαν πολιτικές φυσιογνωμίες και διασημότητες του Χόλυγουντ.
Στη δεκαετία του 1980, συνεργάστηκε με τον Φραντσέσκο Κλεμέντε και τον νεοεξπρεσιονιστή ζωγράφο Ζαν Μισέλ Μπασκιά. Στα τελευταία χρόνια της ζωής του ασχολήθηκε εκ νέου με τη ζωγραφική, δίνοντας μια σειρά πινάκων βασισμένων σε θρησκευτικά θέματα της αναγέννησης, όπως ο Μυστικός Δείπνος (1986). Πέθανε το Φεβρουάριου του 1987, στην πόλη της Νέα Υόρκης, μετά από επιπλοκές κατά τη διάρκεια επέμβασης αφαίρεσης της χολής του. Ο Γουόρχολ υπήρξε συστηματικός συλλέκτης έργων, κυρίως κοσμημάτων, διακοσμητικής και λαϊκής τέχνης, τα οποία δημοπρατήθηκαν μετά το θάνατό του. Το Μουσείο Άντι Γουόρχολ, με πλούσια συλλογή έργων του, εγκαινιάστηκε το 1994 στο Πίτσμπουργκ.