Όλοι οι δικαστικοί λειτουργοί ανεξαρτήτως φύλου δικαιούνται την άδεια ανατροφής παιδιού και η σχετική διάταξη νόμου που θέτει προϋποθέσεις για τη χορήγησή της, είναι αντίθετη στο άρθρο 21 του Συντάγματος που προστατεύει τη μητρότητα και την παιδική ηλικία, αλλά και στο ενωσιακό δίκαιο, έκρινε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας και δικαίωσε γυναίκα πρωτοδίκη των Διοικητικών Δικαστηρίων που δεν της χορηγήθηκε η εν λόγω άδεια.
Με το νόμο 4055/2012 προστέθηκε στο άρθρο 44 του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών παράγραφος 24, η οποία αναφέρει: «Αν ο σύζυγος δικαστικού λειτουργού δεν εργάζεται ή δεν ασκεί οποιοδήποτε επάγγελμα, ο δικαστικός λειτουργός δεν δικαιούται να κάνει χρήση της άδειας ανατροφής παιδιού, εκτός αν λόγω σοβαρής πάθησης ή βλάβης κριθεί ο σύζυγος του δικαστικού λειτουργού ανίκανος να αντιμετωπίζει τις ανάγκες ανατροφής του παιδιού».
Ειδικότερα, η αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου Δικαιοσύνης απέρριψε το αίτημα της Πρωτοδίκου για χορήγηση άδειας 9μηνών, με αποδοχές, για την ανατροφή του τέκνου της. Η μητέρα επανήλθε με το επιχείρημα ότι ο σύζυγος είναι συνταξιούχος και ότι πάσχει από τενοντίτιδα. Οι υπηρεσίες του υπουργείου Δικαιοσύνης δεν απάντησα στη νέα αίτηση της Πρωτοδίκου η οποία προσέφυγε στα δικαστήρια.
Κατόπιν αυτών, η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με πρόεδρο τον Νικόλαο Σακελλαρίου και εισηγήτρια την σύμβουλο Επικρατείς Σπυριδούλα Χρισικοπούλου, με την υπ΄ αριθμ. 2511/2016 απόφασή της έκρινε ότι η αίτηση της Πρωτοδίκου να της χορηγηθεί άδεια ανατροφής τέκνου η οποία απορρίφθηκε «κατ' επίκληση της αντισυνταγματικής διάταξης της παραγράφου 24 του άρθρου 44 του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών, δεν είναι νόμιμη», ως αντισυνταγματική.
Η αντισυνταγματικότητα της επίμαχης ρύθμισης του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων, κ.λπ. ανάγεται στο άρθρο 21 του Συντάγματος, που «αποσκοπεί στην αντιμετώπιση του οξυμένου δημογραφικού προβλήματος της χώρας και θέτει τη μητρότητα και την παιδική ηλικία υπό την προστασία του κράτους».
Η συνταγματική αυτή επιταγή, σημειώνουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, «απορρέει η υποχρέωση του νομοθέτη να θεσπίζει ρυθμίσεις για τη χορήγηση άδειας με σκοπό την ανατροφή των τέκνων των εργαζομένων, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται και οι δικαστικοί λειτουργοί».
Παράλληλα, η υποχρέωση αυτή απορρέει και από το Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αποτελεί αρχή του ενωσιακού δικαίου περί «συμφιλιώσεως της οικογενειακής και της επαγγελματικής ζωής».
Εξάλλου, καταλήγει η Ολομέλεια του ΣτΕ, στο νόμο 4055/2012 «δεν γίνεται επίκληση λόγων δημοσίου συμφέροντος σχετικά με προβλήματα εύρυθμης λειτουργίας κατά την απονομή της Δικαιοσύνης, οι οποίοι θα δικαιολογούσαν τη μη χορήγηση άδειας ανατροφής τέκνου με αποδοχές στη συγκεκριμένη κατηγορία δικαστικών λειτουργών».