«Οι ματιές τους συναντήθηκαν στο γήπεδο την ώρα του αγώνα. Εκεί ένιωσαν το πρώτο τους σκίρτημα και λίγους μήνες μετά ήρθε στη ζωή τους ο καρπός του έρωτά τους», έτσι ξεκινούσε ο αρθρογράφος της εφημερίδας «Η Γνώμη» το ολοσέλιδο αφιέρωμα για τον γάμο της Ρούλας Πισπιρίγκου, της μάνας που κατηγορείται για τον θάνατο της 9χρονης κόρης της και του Μάνου Δασκαλάκη που έγινε στις 4 Οκτωβρίου του 2014.
Ένας έρωτας που έβαλε «Γκολ στην Ευτυχία!», όπως είναι ο τίτλος της εφημερίδα, με στιγμές από τον γάμο τους.
Φωτογράφιση έγινε ακόμα και στο τέρμα του γηπέδου, με την Ρούλα να «σκοράρει στην καρδιά του Μάνου» και την μικρή Τζωρτζίνα να κρατάει την μπάλα. Ο 30χρονος θεωρούνταν ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες της Πάτρας. H αγάπη της οικογένειας για το ποδόσφαιρο ήταν τόσο μεγάλη, που την εμφύσησαν και στην πρωτότοκη κόρη τους την Τζωρτζίνα.
Από φωτογραφίες που αναρτούσε η μητέρα, με την εννιάχρονη με ποδοσφαιρικές φανέλες και βραδιές με ποδόσφαιρο και πίτσα στο σπίτι, μέχρι και στις αθλητικές ακαδημίες που πήγαινε με τον πάτερα της. Μάλιστα όπως φαίνεται και στο παρακάτω βίντεο, ο καλύτερος δάσκαλος της Τζωρτζίνας ήταν ο πατέρας της.
Από την ημέρα της γνωριμίας τους σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου, το 2013, όπως αναφέρει η 33χρονη τέσσερα χρόνια μετά, τα πρώτα χρόνια του γάμου κυλούσαν ευτυχισμένα με την Τζωρτζίνα και την Μαλένα.
Ακόμα και το 2020, όταν το ζευγάρι είχε ήδη χάσει την 3,5 ετών κόρη τους, ο έρωτας του στο Facebook φαινόταν δυνατός, με την Ρούλα Πισπιρίγκου να κάνει ακόμη μια ανάρτηση για την γνωριμία τους, αλλά αυτή να φορά να δηλώνει πλέον… γιατρός γηπέδων.
«Μεγαλώνοντας δεν είχα ταλέντο να παίξω μπάλα, αλλά έγινα διαιτητής και κάπως έτσι, μέσα στο γήπεδο των προσφυγικών γνώρισα τον Μάνο Δασκαλάκη και όλος μας ο γάμος ήταν ένα μεγάλο γήπεδο. Έπειτα έγινα γιατρός γηπέδων, γιατί δεν μπορούσα να απέχω ούτε έγκυος», έγραφε τότε.
Μάλιστα ανάρτησε και σχετική φωτογραφία με την ίδια να κάθεται στον πάγκο της ομάδας έχοντας το ιατρικό βαλιτσάκι, ενώ άρθρο τοπικής εφημερίδας εξήρε τις ενέργειες της ως γιατρός ομάδας, όταν παρέστη ανάγκη.