Μια χρονική περίοδο απροσδιόριστης διάρκειας, εντός της οποίας η Ελλάδα θα πρέπει να κινηθεί όσο πιο αποτελεσματικά γίνεται σε διπλωματικό επίπεδο και, ταυτόχρονα, να μην παρασυρθεί σε θερμό επεισόδιο με την Τουρκία, έχει μπροστά της η Αθήνα. Σε διπλωματικό επίπεδο, η επίσκεψη του στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ στην Αθήνα θεωρείται ένα σαφές μήνυμα προς πολλές κατευθύνσεις, ωστόσο οι πραγματικές σημαίνουσες χειρονομίες έρχονται εκ δυσμών και συγκεκριμένα από τη Γαλλία. Τις επόμενες ημέρες, η φρεγάτα «Σπέτσαι» θα διασχίσει την Ανατολική Μεσόγειο, ως μέρος μιας από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές ναυτικές αρμάδες που έχουν συγκροτηθεί τα τελευταία χρόνια ως ομάδα κρούσης του γαλλικού αεροπλανοφόρου «Σαρλ ντε Γκωλ».
Περισσότερες από 10 κύριες μονάδες επιφανείας (φρεγάτες, καταδρομικά, αντιτορπιλικά) θα συνοδεύουν το «Σαρλ ντε Γκωλ» στην πορεία του από την Τουλόν μέχρι τη διώρυγα του Σουέζ, με ενδιάμεσο σταθμό τα νότια της Κρήτης, όπου θα πραγματοποιηθούν συνεκπαιδεύσεις με μονάδες του πολεμικού ναυτικού και της πολεμικής αεροπορίας. Εως τότε θα έχει ολοκληρωθεί και η άσκηση Ειδικών Δυνάμεων «Μέγας Αλέξανδρος», στην οποία η Γαλλία συμμετέχει με το ελικοπτεροφόρο «Ντιξμούντ». Ενώ τους επόμενους μήνες η Γαλλία θα ενισχύσει τις σχέσεις της και με το τρίγωνο Ελλάδας, Κυπριακής Δημοκρατίας και Αιγύπτου, όπως φάνηκε και από την ένταξή της στο EastMed Gas Forum.
Σε γενικές γραμμές, η Γαλλία έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για σύσφιγξη των διπλωματικών και στρατιωτικών σχέσεων με την Ελλάδα με τον πλέον εμφατικό τρόπο. Η επίσκεψη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στο Παρίσι στις 29 Ιανουαρίου και η συνάντησή του με τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν είναι, αν μη τι άλλο, ενδεικτική της κατανόησης που υπάρχει ανάμεσα στις δύο πλευρές. Τότε αναμένεται, ακόμη, να φανεί και πόσο γρήγορα θα προχωρήσει το πρόγραμμα προμήθειας των γαλλικών φρεγατών Belh@rra. Στην Αθήνα γνωρίζουν πολύ καλά ότι στη σημερινή (σ.σ. χτεσινή) διάσκεψη του Βερολίνου, το Παρίσι δεν θα επιτρέψει την προώθηση κάποιας λύσης που θα παραγνωρίζει τα ελληνικά συμφέροντα. Η απόφαση της Αγκυρας να αποστείλει την Παρασκευή το πλωτό γεωτρύπανο «Γιαβούζ» στο οικόπεδο 8 της κυπριακής ΑΟΖ, το οποίο εκμεταλλεύεται η γαλλική Total με την ιταλική ΕΝΙ, περιγράφεται ως έμμεση πλην σαφής απάντηση της Τουρκίας προς αυτή τη διπλωματική στάση της Γαλλίας. Επίσης, από την Αθήνα αξιολογείται και το μπαράζ κυβερνοεπιθέσεων που καταγράφηκε την Παρασκευή από Τούρκους χάκερ σε ιστοσελίδες (υπουργείο Εξωτερικών, Βουλή, ΕΥΠ κ.ά.).
Στον αντίποδα βρίσκονται οι σχέσεις της Αθήνας με το Βερολίνο, κάτι που διεφάνη αφενός μετά την απόφαση να αποφύγει τη συμπερίληψη της Ελλάδας στην προσπάθεια που γίνεται σήμερα για διευθέτηση της λιβυκής κρίσης, αφετέρου στις αποστάσεις που τηρεί η Γερμανία από την τουρκική στάση στην Ανατολική Μεσόγειο. Εμπειροι παρατηρητές τονίζουν ότι στην πραγματικότητα το Βερολίνο βρίσκεται σε αδιέξοδο, καθώς πρέπει να εξισορροπήσει τέσσερις διαφορετικές διαστάσεις. Πρώτον, να επιτύχει consensus σε επίπεδο Ε.Ε. Δεύτερον, να προστατέψει τις σχέσεις του με την Τουρκία. Τρίτον, να μη διαταράξει τις εσωτερικές πολιτικές ισορροπίες, οι οποίες και αυτές επηρεάζονται από την πολιτική ομάδα πίεσης που συνιστούν οι Γερμανοί τουρκικής καταγωγής. Και, τέταρτον, να μην αποτύχει στη σωστή διάγνωση των ρωσικών συμφερόντων στη Λιβύη.
Παρονομαστής όλης αυτής της κατάστασης είναι, προφανώς, η κοινή παραδοχή ότι οι τρεις κομβικοί παράγοντες στη Λιβύη είναι η Ρωσία, η Τουρκία και η Αίγυπτος. Αυτή η πραγματικότητα επί του εδάφους της χώρας αναγνωρίζεται και από κυβερνήσεις όπως η ιταλική, η οποία προσπαθεί εναγωνίως να καλλιεργήσει τις σχέσεις της με την Τουρκία και τη Ρωσία. Οι επιχειρηματικές σχέσεις Τουρκίας - Ιταλίας στη Λιβύη, αλλά και ευρύτερα, υπαγορεύουν σε σημαντικό βαθμό και πολλές από τις επιλογές της Ρώμης.
Πηγή: Καθημερινή