Η σημερινή φωτιά και καταστροφή του Τέμενους Βαγιαζήτ στο Διδυμότειχο μας υπενθυμίζει τη σύνδεση που υπάρχει ανάμεσα σε ορισμένα στρατηγικά συμφέροντα ή την πρόσκαιρη εξυπηρέτηση σκοπιμοτήτων με κάποια ζητήματα υψηλού συμβολισμού (θρησκευτικά και πολιτιστικά μνημεία).
Και επειδή σήμερα διανύουμε μια ευαίσθητη και κρίσιμη περίοδο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, οφείλουμε ως χώρα να είμαστε προσεκτικοί τόσο στην προστασία και διαφύλαξη των ιστορικών – θρησκευτικών μνημείων των μουσουλμάνων που βρίσκονται στη χώρα μας, όσο και στον τρόπο χειρισμού των καταστάσεων που προκύπτουν.
Η ιστορική μνήμη έχει πολλά να μας διδάξει επ' αυτού.
Ήταν 6 Σεπτεμβρίου του 1955 όταν σημειώθηκε μια ασήμαντη, όπως αποδείχτηκε από τις ζημιές, έκρηξη στο σπίτι που γεννήθηκε ο Κεμάλ Ατατούρκ και στέγαζε το τουρκικό προξενείο της Θεσσαλονίκης. Το γεγονός, όπως το εκτίμησαν και οι αρχές ήταν ένα ήταν ένα αστυνομικό περιστατικό ρουτίνας.
Αυτό το γεγονός, μια μικρή εφημερίδα της Πόλης, η «Ισταμπούλ Εξπρές» το πρόβαλε ως πρόκληση των Ελλήνων και εθνική προσβολή. «Βάλανε φωτιά στο σπίτι του πατέρα μας Κεμάλ Ατατούρκ», έγραφε ο τίτλος. Η κυκλοφορία της εφημερίδας από 20.000 φύλλα που ήταν συνήθως, εκείνη την ημέρα εκτοξεύτηκε στα 200.000 φύλλα. Ακολούθησε δεύτερη έκδοση το μεσημέρι της ίδιας ημέρας και τα χιλιάδες αντίτυπα άρχισαν να μοιράζονται σε όλες της περιοχές της Πόλης, φανατίζοντας τον όχλο.... που ήδη ήταν ξεσηκωμένος λόγω της προπαγάνδας των προηγούμενων ημερών για το κυπριακό ζήτημα.
Ετσι λίγες μόνο ώρες μετά την έκρηξη στο τουρκιό προξενείο εκδηλώθηκε επίθεση του τουρκικού όχλου στις ελληνικές συνοικίες της Πόλης. Το πλήθος λεηλάτησε καταστήματα και σπίτια, έβαλε φωτιές και βίασε γυναίκες. Από την επίθεση καταγράφηκαν περισσότεροι από 30 νεκροί.
Σύμφωνα με ιστορικούς και μελετητές, τόσο η έκρηξη όσο και το σχέδιο της επίθεσης ήταν οργανωμένη προβοκάτσια...
Η αναφορά στο συγκεκριμένο γεγονός είναι για να υπενθυμίσουμε την ευαισθησία που έχει ο τούρκικος λαός (όπως και οι Ελληνες) για τα πολιτιστικά και θρησκευτικά μνημεία του και την οποία ευαισθησία είναι εύκολο να εκμεταλλευτούν δημαγωγοί πολιτικοί.
Σαφώς και δεν ταυτίζουμε τα δύο γεγονότα. Ομως κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει μια αντίστοιχη ερμηνεία από τους γείτονες. Ασχετα αν πρόκειται για ατύχημα (όπως δείχνουν τα στοιχεία). Ποιες είναι οι πρώτες σκέψεις, οι πρώτες αντιδράσεις; Μάλλον εκείνες που «αναβλύζουν» συναισθηματισμό και συνωμοσία. Ακριβώς δηλαδή, εκείνα τα δύο στοιχεία που ο Ερντογάν εκμεταλλεύεται για να φιλοτεχνήσει το προφίλ του Εθνάρχη και τις τελευταίες βδομάδες για να κερδίσει το δημοψήφισμά του.
Μην ξεχνάμε ότι ο Ερντογάν το τελευταίο έχει ανοίξει μέτωπο με Γερμανία, Ολλανδία και Αυστρία κατηγορώντας τους για τουρκοφοβία και ισλαμοφοβία. Ο ίδιος παρουσιάζεται ως Εθνάρχης που υπερασπίζεται τους Τούρκους και δε διστάζει να «τα βάλει» μέ όσους θέλουν το κακό της Τουρκίας και όσους προσβάλλουν τη χώρα και τη θρησκεία.
Ετισ δεν είναι καθόλου απίθανο, ένα ατυχές γεγονός να σχετίζεται με τα μουσουλμανικά πολιτιστικά μνημεία στη χώρα μας να έχει επικίνδυνη κλιμάκωση από τον απρόβλεπτο Ερντογάν που δεν έχει κρύψει τη φιλοδοξία του να γίνε ο «σουλτάνος» της μεγάλης Τουρκίας.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Ανυπολόγιστη η καταστροφή από τη φωτιά στο Τέμενος Βαγιαζήτ στο Διδυμότειχο