Απέραντη θλίψη έχει προκαλέσει σε όλο τον ορθόδοξο κόσμο η είδηση της κοίμηςης του Γέροντα Εφραίμ της Αριζόνας, ξημερώματα Κυριακής, γύρω στις 7 το πρωί, ώρα Ελλάδος.
Ήταν ένας από τους σπουδαιότερους γέροντες της εποχής μας, με αγιασμένο βίο και σπάνια χαρίσματα, όπως αυτό της προόρασης.
Για την εξόδιο ακολουθία του, που θα γίνει αύριο, Τετάρτη, έχουν ήδη κινητοποιηθεί χιλιάδες πιστοί και πνευματικά παιδιά του που ψάχνουν τρόπο να μεταβούν στην Ιερά Μονή Αγίου Αντωνίου στην Αριζόνα των ΗΠΑ.
Ο λαοφιλής γέροντας αντιμετώπιζε πολύχρονη ασθένεια, που όμως δεν στάθηκε ικανή να τον κάμψει έως την τελευταία στιγμή.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το Σάββατο συμμετείχε στις ιερές ακολουθίες, ενώ κοινώνησε τα άχραντα μυστήρια, παρότι ο ιατρός του τού είχε συστήσει ξεκούραση.
Περίπου στις 9 το βράδυ, ενώ βρισκόταν στο κελί του με τους μοναχούς που τον διακονούσαν, έγειρε στο πλάι και παρέδωσε το πνεύμα του στον Κύριο. Αυτό που εντυπωσίασε τους μοναχούς ήταν το γαλήνιο πρόσωπό του μετά την κοίμηση.
Ο γέροντας, πάντως, είχε προετοιμάσει τα πνευματικοπαίδια του. Λέγεται ότι τις τελευταίες ημέρες τούς έλεγε ότι σύντομα θα εκδημήσει και «έβλεπε» το εγκόσμιο τέλος του. Αλλωστε, πολλές φορές μιλούσε για τον θάνατο.
Τελευταία επίσημη εμφάνιση του γέροντα ήταν πριν από λίγο καιρό, όταν τον επισκέφθηκε για να λάβει την ευχή του ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος, αμέσως μετά την ενθρόνισή του.
Ο μακαριστός γέροντας ίδρυσε 21 μοναστήρια σε ΗΠΑ και Καναδά. Τα μοναστήρια αυτά βρίσκονται στη Φλόριντα, στο Τέξας, στο Σικάγο, στη Νότια Καρολίνα, στη Νέα Υόρκη, στην Ουάσινγκτον, στην Πενσιλβανία, στην Καλιφόρνια, στο Ιλινόις, στο Μίσιγκαν, στο Μόντρεαλ και το Τορόντο. Το έργο που άφησε πίσω του είναι τεράστιο. Πήγε στις ΗΠΑ ως ένας άγνωστος, ταπεινός και φτωχός καλόγερος και κατάφερε να δημιουργήσει ένα πνευματικό θαύμα! Ο γέροντας Εφραίμ προτού μεταβεί στις ΗΠΑ και όσο βρισκόταν στο Αγιον Ορος είχε πνευματική σύνδεση με άλλες μεγάλες πνευματικές μορφές της Αθωνικής Πολιτείας.
Ποιος ήταν ο φωτισμένος γέροντας της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας!
Ένας από τους τελευταίους φωτισμένους γέροντες της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας ήταν ο γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας. Με τη συνδρομή της Θείας Χάριτος έχτισε 21 μοναστήρια και στερέωσε τη δάδα της Ορθοδοξίας σε ΗΠΑ και Καναδά, για να διαλάμψει η πνευματική ακτινοβολία της και να προστατεύσει τον απόδημο Ελληνισμό από την πανσπερμία των αιρέσεων, τον εκπροτεσταντισμό και την εκκοσμίκευση.
Με λόγο απλό, αλλά βαθύ σε πνευματικά νοήματα, νουθετούσε τους ορθόδοξους χριστιανούς, απόδημους Ελληνες και όχι μόνο, οι οποίοι έσπευδαν να ακούσουν τις διδαχές του στο μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου στην έρημο της Αριζόνας, λίγη ώρα από την πρωτεύουσά της, το Φίνιξ και κοντά στην πόλη Φλόρενς. Ταπεινός και σεμνός, όπως αρμόζει σε μια ορθόδοξη ψυχή που επικοινωνεί με τον Θεό και τα θαύματά Του, δεν αποδέχτηκε ποτέ τη σημαντικότητα του έργου του. «Είμαι ένα κούφιο καρύδι. Δεν έκανα τίποτα» συνήθιζε να λέει.
Συχνά αποκάλυπτε με παρρησία και αθωότητα στους συνομιλητές του τα οράματά του:
«Κάποτε σε όραμα είδα τον εαυτό μου ντυμένο πολύ ωραία. Με άμφια, όπως στις γιορτές, και ήμουνα ψηλά σε εξέδρα και πιο κάτω ήτανε κοπέλες, που είχα εξομολογήσει και φωνάζανε “Γέροντα... γέροντα. Θέλουμε και εμείς να έρθουμε αυτού”, αλλά δεν τους επιτρεπότανε. Αυτό δείχνει την ευθύνη μου και τη χάρη της ιεροσύνης. Γι’ αυτό, να προσεύχεστε για μένα. Να έχετε τάξη και προσοχή. Να αγωνίζεστε κάθε μέρα, όσο μπορείτε. Ο Χριστός μας αγαπάει την τάξη των μοναχών, γιατί είναι οι στρατιώτες Του».
Πνευματικός αγώνας
Όλη η ζωή του ήταν ένας διαρκής πνευματικός αγώνας και η διαθήκη που αφήνει στους πιστούς ξεκάθαρη: «Να γνωρίσετε το Αγιο Πνεύμα. Να το εργαστείτε και να το χτίσετε μέσα σας, τηρώντας τις εντολές του Ευαγγελίου και έχοντας ειρήνη στην ψυχή σας. Να έχετε αγάπη, ομόνοια και να φωνάζετε το όνομα του Χριστού και της Παναγίας μας. Οι άγγελοι να σας συντροφεύουν».
Ο γέροντας Εφραίμ γεννήθηκε στις 24 Ιουνίου 1928 στον Βόλο. Το κοσμικό όνομά του ήταν Ιωάννης Μωραΐτης. Πέρασε φτωχικά παιδικά χρόνια και νωρίς βγήκε στο μεροκάματο στο πλευρό του πατέρα του. Ανατράφηκε, όμως, με τα νάματα της Ορθοδοξίας, έχοντας την ευσεβή μητέρα του, η οποία αργότερα μόνασε με το όνομα Θεοφανώ, ως καθοδηγήτρια στα βήματά του, η οποία ενστάλαξε στην ψυχή του την αγάπη για τον Κύριο.
Μεγαλώνοντας σ’ ένα χριστιανικό περιβάλλον με αγάπη και ευσέβεια, ο γέροντας από νωρίς πόθησε να γίνει μοναχός. Από τα δεκατέσσερά του πήρε την απόφαση να ενδυθεί το σχήμα του μοναχού, αλλά περίμενε να γίνει δεκαεννέα για να πάρει την ευλογία από τον πνευματικό του και να πάει στο Αγιον Ορος.
Στο Άγιον Όρος
Το ημερολόγιο έγραφε 26 Σεπτεμβρίου 1947. Ενα καραβάκι τον έφερε αργά αργά ένα πρωινό στο Αγιώνυμο Ορος. Ο Ιωάννης αισθάνθηκε σαν να περνά από την όχθη του πρόσκαιρου στην αντίπερα όχθη της αιωνιότητας. Στη σκάλα της Αγίας Αννας τον περίμενε ο σεβάσμιος και μειλίχιος γέροντας Αρσένιος, που τον ρώτησε: «Δεν είσαι εσύ ο Γιαννάκης από τον Βόλο;» Απόρησε ο νεαρός πού ήξερε το όνομά του. Ο γέροντας του έλυσε την απορία: «Α, ο γέροντας Ιωσήφ το πληροφορήθηκε από τον Τίμιο Πρόδρομο. Του εμφανίστηκε απόψε η Παναγία και του είπε: “Σου φέρνω ένα προβατάκι, βάλε το στη μάνδρα σου».
Ο νεαρός Ιωάννης αισθάνθηκε ευγνωμοσύνη για τον προστάτη του Τίμιο Πρόδρομο, την ημέρα γέννησης του οποίου είχε γεννηθεί και ο ίδιος. Το ίδιο βράδυ, στο εκκλησάκι του Τιμίου Προδρόμου, που είναι λαξευμένο μέσα στη σπηλιά, έβαλε τη μετάνοια της υποταγής του. «Εκεί μέσα εις το παραμικρό εκείνο φως γνώρισε η ψυχή μου με τον δικό της τρόπο τη φωτεινή φυσιογνωμία του άγιου γέροντά μου» θυμάται ο γέρων Εφραίμ.
Η κουρά του έγινε το 1948, εννέα μήνες αργότερα, οπότε και έλαβε το όνομα Εφραίμ. Από υπακοή στον γέροντά του, ο μοναχός Εφραίμ χειροτονήθηκε διάκονος και στη συνέχεια ιερέας.
Η ζωή στην αδελφότητα ήταν πολύ αυστηρή και ασκητική. Ο γέρων Ιωσήφ ο Ησυχαστής ήταν από εκείνους τους ανθρώπους οι οποίοι έγιναν οι ίδιοι θεμέλιο και ρίζα, δημιουργώντας μια πνευματική βάση και κινούμενοι στον ρου της ορθόδοξης μοναστικής και ησυχαστικής παράδοσης. Η νηστεία τους δεν είχε τέλος και η προσευχή τους ήταν ασταμάτητη. Ο γέροντας Ιωσήφ μοιραζόταν το λιγοστό φαγητό με τα ποντίκια της σπηλιάς και ο νεαρός Εφραίμ, που ήταν φιλάσθενος, ταλαιπωρήθηκε πολύ.
Το 1959, μετά την κοίμηση του γέροντα Ιωσήφ, αρκετοί μοναχοί συγκεντρώθηκαν γύρω από τον γέροντα Εφραίμ, τον οποίο είχαν ως πνευματικό πατέρα. Το 1973 η αδελφότητά του μετακόμισε στην Ιερά Μονή Φιλοθέου, όπου έγινε και ηγούμενός της. Η ενάρετη βιοτή του και η φήμη του βοήθησαν τη μοναστική αδελφότητα να μεγαλώσει γρήγορα. Η επιστασία του Αγίου Ορους τού ζήτησε ν’ αναβιώσει και να επανδρώσει πολλά μοναστήρια της Αθωνικής Πολιτείας, όπως των Ξηροποτάμου, Κωνσταμονίτου και Καρακάλλου, τα οποία παραμένουν έως σήμερα υπό την πνευματική καθοδήγησή του.
Ο γέροντας καθοδηγεί πνευματικά και άλλες μονές στην Ελλάδα, όπως η Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου στις Σέρρες, της Παναγίας Οδηγήτριας στην Πορταριά (Βόλος), του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, πρώην μετόχι της Φιλοθέου, στη Θάσο.
Το ημερολόγιο έγραφε 1979 όταν ο γέροντας Εφραίμ, αναζητώντας ιατρική βοήθεια, αρχικά έφτασε στον Καναδά. Οι ιατρικές εξετάσεις δεν τον εμπόδισαν συγχρόνως να εξομολογεί, να νουθετεί και να διδάσκει τους απόδημους Ελληνες. Μάλιστα, δεν περιορίστηκε στον Καναδά, αλλά επέκτεινε την ποιμαντική δράση του στις ΗΠΑ. Ο σπόρος της παραμονής του πέραν του Ατλαντικού είχε ριφθεί. Ο γέροντας διαπίστωσε ότι οι πνευματικές ανάγκες του απόδημου Ελληνισμού ήταν μεγάλες και οι πιέσεις των ορθοδόξων τον ανάγκασαν να αυξήσει τις επισκέψεις του και την ποιμαντική προσφορά του.
Τότε άρχισε να καλλιεργείται η σκέψη να ιδρυθεί ένα μοναστήρι στην Αμερική, που θα αποτελέσει βάση πνευματικού ανεφοδιασμού για τον απόδημο Ελληνισμό.
Οι προσπάθειες δεν άργησαν να αποδώσουν καρπούς, με αποτέλεσμα να ιδρυθούν αρχικά δύο μονές, η μία στο Μόντρεαλ του Καναδά και η άλλη στο Πίτσμπουργκ των ΗΠΑ.
Ο ενθουσιασμός ήταν μεγάλος, οι προσφορές των πιστών διαρκώς αυξάνονταν και ο Θεός επέτρεψε στον γέροντα Εφραίμ να ιδρύσει μέσα σε λίγα χρόνια πολλά μοναστήρια. Εφτασαν αισίως τα 21. Οι μονές που ίδρυσε είναι ανδρικές και γυναικείες σε ΗΠΑ και Καναδά, και υπάγονται στην Ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής και Καναδά.
Ειδικότερα, ίδρυσε δύο μονές στη Φλόριντα, δύο στο Τέξας, δύο στο Σικάγο, δύο στη Νότια Καρολίνα, από μία σε Νέα Υόρκη, Ουάσινγκτον, Πενσιλβανία, Καλιφόρνια, Ιλινόις, Μίσιγκαν, και στον Καναδά από μία σε Μόντρεαλ και Τορόντο, αφιερωμένες στον Χριστό, στην Παναγία και σε διάφορους αγίους. Ηταν αναμενόμενο η πνευματική δράση του να αποκτήσει και κοινωνικό περιεχόμενο με την ίδρυση και ενός γηροκομείου.
Τα μοναστήρια του γέροντα Εφραίμ αποτελούν πνευματικά καταφύγια. Κάστρα της πίστης μας, που διασώζουν τη γλώσσα μας και τον βυζαντινό πολιτισμό μας, γνήσιοι συνεχιστές της Ορθοδοξίας αλλά και του Ελληνισμού, με έργο θρησκευτικό και εθνικό.
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα «Δημοκρατία»