«Φως» στην υπόθεση απαγωγής του επιχειρηματία, Μιχάλη Λεμπιδάκη, ρίχνουν οι ομολογίες των κατηγορουμένων.
Ο μεσίτης από το ομολόγησε τη συμμετοχή του στην απαγωγή ενώ να τονισθεί πως στο παρελθόν έχει κατηγορηθεί για βιασμό, ληστεία και οπλοχρησία.
Μερικά σημεία από την ομολογία του που ξεχώρισαν, όπως αποκαλύπτει το iefimerida, είναι τα εξής:
Αναλυτικά ολόκληρη η απολογία του μεσίτη:
Είμαι μεσίτης στο επάγγελμα, ενώ παράλληλα είμαι γραμματέας στο Σύλλογο Αλληλοβοήθειας Οφειλετών Ρεθύμνου που έχει σαν αντικείμενο τη βοήθεια οφειλετών για δάνεια και αναστέλλουμε τους πλειστηριασμούς σπιτιών. Η οικονομική μου κατάσταση είναι πάρα πολύ δύσκολη, καθώς χρωστάω ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, περίπου 1.500.000 ευρώ από δάνεια που έχω πάρει από τράπεζες. Αυτή τη στιγμή με το ζόρι τα βγάζω πέρα. Στεναχωριέμαι πάρα πολύ που δεν μπορώ να συντηρήσω την οικογένειά μου και βασίζομαι στη δουλειά της γυναίκας μου που είναι καθηγήτρια σε σχολείο του Ρεθύμνου. Περισσότερο όμως στεναχωριέμαι για το κοριτσάκι μου την .......... που την έμπλεξα και αυτήν σε όλη αυτήν την ιστορία, χωρίς να φταίει. Θέλω να σας πω από την αρχή όλα όσα έγιναν και έχουν σχέση με την απαγωγή του επιχειρηματία Λεμπιδάκη Μιχάλη, για να καταλάβετε και εσείς πως ό,τι έκανε ήταν καθαρά από βλακεία μου και την απόγνωσή μου λόγω των οικονομικών δυσκολιών που περνάω. Να σας πω πραγματικά έχω μετανιώσει για όλα όσα έχω κάνει και λυπάμαι για όποιον έχω βλάψει. Από τον σύλλογο που σας ανέφερα παραπάνω, τον «ΣΟΑΡ», όπως τον λέμε, στον οποίο είμαι γραμματέας, αντιπρόεδρος είναι ο ............ . Με τον .......... γνωριζόμαστε πάνω από είκοσι χρόνια και κάνουμε καλή παρέα. Τον εμπιστεύομαι και με εμπιστεύεται απόλυτα και συνεργαζόμαστε στο πλαίσιο του συλλόγου αλλά και στη δουλιεά μας. Ο ....... είναι ξυλουργός και έχει δικό του ξυλουργείο στην παλιά εθνική οδό Ρεθύμνου-Χανίων, μετά τη διασταύρωση στο Καλονύχτι Ρεθύμνου. Γύρω στα τέλη Ιουλίου με αρχές Αυγούστου του 2017, με πήρε τηλέφωνο σε ένα κινητό μου τηλέφωνο που είναι το ..........., του οποίου το τηλέφωνο δεν το θυμάμαι τώρα να σας το πω και μου είπε να έρθει σπίτι μου για να μιλήσουμε. Μετά από λίγο ήρθε σπίτι μου ο ........... και καθίσαμε έξω από το σπίτι για να μιλήσουμε. Τότε, μου έπιασε την κουβέντα για την απαγωγή του Λεμπιδάκη Μιχάλη, για την οποία εγώ είχα ακούσει από τις ειδήσεις και από διάφορες συζητήσεις από δω και από κει, καθώς αποτελούσε θέμα συζήτησης εδώ στην Κρήτη τους τελευταίους μήνες. Ο ......... μου είπε λοιπόν ότι η ομάδα που έκανε την απαγωγή Λεμπιδάκη και τον είχαν αρπάξει από την αρχή, είχε πλέον στοχοποιηθεί από την Αστυνομία και ότι από εκείνο το σημείο και μετά είχε αναλάβει μία δεύτερη ομάδα η οποία συνέχιζε την κράτηση του απαχθέντα. Ο ........ ανήκε στην δεύτερη ομάδα, όπως μου είπε ο ίδιος.
Η εμπλοκή στην απαγωγή - Οι επικοινωνίες μέσω κινητών και επιστολών
Ετσι μου πρότεινε να αναλάβω εγώ τις διαπραγματεύσεις με την οικογένεια του απαχθέντα και για αυτό θα έπαιρνα 100.000 ευρώ από τον ........., όταν τελείωνε η απαγωγή και έπαιρναν τα λύτρα που ζητούσαν. Μου έδωσε και οδηγίες για το τι ακριβώς θα έκανα εγώ, δηλαδή να χρησιμοποιώ κινητά τηλέφωνα και κάρτες SIM, τις οποίες μετρά από κάθε επικοινωνία θα έπρεπε να αλλάζω και μάλιστα να τις πετάω. Εγώ «τυφλώθηκα» από την προσφορά, γιατί σκέφτηκα μόνο τα λεφτά. Σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να σώσω την οικογένειά μου και να έχουμε μία καλύτερη ζωή. Ετσι δέχθηκα τη συμφωνία που μου έκανε ο ............ . μετά από 5-6 μέρες με πήρε τηλέφωνο ο .................... και μετά ήρθε από το σπίτι μου. Εκεί μου έδωσε μία συσκευή κινητού τηλεφώνου, μία «πακιστανική» κάρτα χρώματος μπλε-πράσινο και μία κάρτα ανανέωσης της εταιρείας Cosmote, αν θυμάμαι καλά. Η συσκευή αυτή όπως μου είπε ο ......, είχε αποθηκευμένο ένα έτοιμο γραπτό μήνυμα. Αυτό το μήνυμα δεν το διάβασα καν εγώ. Το μόνο που έκανα ήταν να πάω με τη μηχανή μου, μια BMW, στην εθνική οδό Ηρακλείου-Χανίων, κοντά στον προφήτη Ηλία, πάνω από τη γέφυρα, έξω από το Ρέθυμνο. Νομίζω ότι ήταν μεσημέρι, γύρω στις 12:00, χωρίς να είμαι απόλυτα σίγουρος. Σταμάτησα λοιπόν πάνω στην εθνική οδό, κατέβηκα κάτω από τη γέφυρα και έστειλα το γραπτό μήνυμα που ήταν μέσα στη συσκευή, χωρίς καν να το διαβάσω από τον φόβο μου. Είχα φοβηθεί τόσο πολύ γιατί ο ................ μου είπε να προσέχω πάρα πολύ και μην αφήνω πολλή ώρα ανοιχτό το κινητό. Ετσι και εγώ μόλις έστειλα το μήνυμα, πέταξα την κάρτα και τη μπαταρία εκεί στη γέφυρα. Μετά πήρα τη μηχανή μου από λίγο παρακάτω, πέταξα και τη συσκευή που χρησιμοποιούσα. Ολα αυτά τα έκανα καθ' υπόδειξη του .................., προκειμένου να αποφύγω τον εντοπισμό μου μέσω τηλεφώνου. Την επόμενη μέρα μίλησα με τον ............... και του είπα ότι είχα στείλει το μήνυμα, ακριβώς όπως μου είχε πει. Μετά από μερικές μέρες ο ................... μου έφερε ένα κίτρινο φάκελο, ο οποίος εξωτερικά ανέγραφε ως αποστολέα τον Μιχάλη Λεμπιδάκη ενώ παραλήπτης ήταν η εταιρεία ξυλείας του ............. που εμπορεύεται ξυλεία και βρίσκεται στο Ηράκλειο. Αυτόν τον φάκελο τον πήγα στα ΕΛΤΑ Ηρακλείου και τον παρέδωσα προκειμένου να σταλεί στην εταιρεία του .............., προσέχοντας μην ακουμπήσω και αφήσω αποτυπώματα. Μετά από δυο-τρεις μερες βρέθηκα πάλι με τον .................. και μου έδωσε πάλι έναν κίτρινο φάκελο, λέγοντας μου ότι θα έπρεπε να τον στείλω σε μία θεία του Μιχάλη Λεμπιδάκη.
Η εμπλοκή της 17χρονης κόρης του, τα σπασμένα κινητά και οι κατεστραμμένες SIM
Το όνομα της θείας του Μιχάλη Λεμπιδάκη ήταν γραμμένο έξω από τον φάκελο, αλλά δεν θυμάμαι να σας πω ποιο ήταν το όνομα αυτό. Μάλιστα ο .......... μου είπε να προσέξω πάρα πολύ μην αφήσω αποτυπώματα πάνω στο φάκελο. Εκτός από το φάκελο, μου έδωσε και μία συσκευή κινητού τηλεφώνου μάρκας ERICSON, αν δεν κάνω λάθος. Μαζί με τη συσκευή αυτή μου έδωσε και δύο κάρτες SIM, η μία της εταιρείας COSMOTE και η άλλη της εταιρείας Vodafone. Ακόμα, μου έδωσε και δύο κάρτες ανανέωσης, μία COSMOTE και μια Vodafone. Εγώ σκέφτηκα με ποιον τρόπο θα μπορούσα να στείλω το φάκελο και έτσι την επόμενη ημέρα το μεσημέρι, γύρω στις 12:00 ξύπνησα την κόρη μου την ... και ζήτησα τη βοήθειά της. Της είπα ότι είχα μία δουλειά στα Χανιά και πήγαμε μαζί με τη μηχανή μου μέχρι εκεί. Πήγαμε λοιπόν στα Χανιά και έφτασα λίγο πριν το ΚΤΕΛ Χανίων. Σταμάτησα τη μηχανή σε ένα κάθετο δρόμο κοντά στο ΚΤΕΛ, για να μην με καταγράψει καμία κάμερα. Μετά έδωσα τον φάκελο που μου είχε δώσει ο ........... στην κόρη μου τη ..... και της είπα να πάει μέσα στην αποθήκη του ΚΤΕΛ και να παραδώσει τον φάκελο. Της είπα μάλιστα να προσέξει πάρα πολύ να μην ακουμπήσει καθόλου το φάκελο αυτό για να μην αφήσει τα αποτυπώματά της και να προσέχει να μην την καταγράψει καμία κάμερα. Η καημένη η .... δεν με ρώτησε καν γιατί της έλεγα αυτά τα πράγματα, έκανε απλά αυτό που της είπα. Ο φάκελος που της έδωσα ήταν τοποθετημένος μέσα σε μία πλαστική τσάντα και της τόνισα να πιάσει με τα χέρια της μόνο την τσάντα και όταν φτάσει στον υπάλληλο , να κρατήσει την τσάντα και να αφήσει το φάκελο να πέσει στον πάγκο, χωρίς να τον ακουμπήσει καθόλου. Ετσι και έγινε, η ............... άφησε τον φάκελο, όπως ακριβώς της είπα και μετά ήρθε και με βρήκε εκεί που την είχα αφήσει. Μετά από εκεί φύγαμε και πήγαμε για έναν καφέ στον Ιστιοπλοϊκό Ομιλο στα Χανιά. Αυτό πρέπει να έγινε λίγο μετά τα μέσα Αυγούστου, αν θυμάμαι καλά. Εκτός από το φάκελο, ο .............. μου είχε δώσει και σε ένα χαρτάκι γραμμένο, ένα σταθερό τηλέφωνο κάποιου ............. που είχε μία επιχείρηση κάπου στο Ηράκλειο. Μου ζήτησε, αφού έστελνα το φάκελο, να ειδοποιήσω τον ................. για να πάει και να παραλάβει ο ίδιος.
Τα τηλεφωνήματα στην οικογένεια και το συνθηματικό που του ζητούσαν
Την επόμενη μέρα αφού αφήσαμε το φάκελο στο ΚΤΕΛ Χανίων με τη ..... πήρα τηλέφωνο στο σταθερό που σας είπα και μίλησα με μία υπάλληλο. Ζτησα να μιλήσω με τον κύριο .........., αλλά στην αρχή η υπάλληλος μου είπε ότι δεν μπορούσε να με συνδέσει με αυτόν. Μετά όμως της είπα ότι αφορά τον Λεμπιδάκη Μιχάλη και με σύνδεσε αμέσως με αυτόν. Οταν μίλησα με τον ............... του είπα να πάει στο ΚΤΕΛ στο Ηράκλειο να πάρει έναν φάκελο που είχε ως παραλήπτη μία θεία του Μιχάλη Λεμπιδάκη, ενώ σαν αποστολέας φαινόταν ο ίδιος ο Μιχάλης. Αμέσως μετά έκλεισα το τηλέφωνο. Την άλλη μέρα ο ................ ήρθε από το σπίτι μου και του είπα ότι είχα στείλει κανονικά το φάκελο και μετά πήρα τηλέφωνο τον......... για να πάει να το παραλάβει. Αργότερα μετά από λίγες ημέρες ο .................... μου έδωσε πάλι έναν φάκελο, αυτή τη φορά με παραλήπτη τον ................, τον κουμπάρο του Λεμπιδάκη, όπως μου είπε ο ............. . Εκτο από το φάκελο μου έδωσε και μία συσκευή κινητού τηλεφώνου. Είχα κάρτα SIM και χρόνο ομιλίας από την προηγούμενη φορά, Την επόμενη ημέρα το μεσημέρι, πήγα με τη μηχανή μου στην εκκλησία «Αγιος Εφραίμ» που είναι κάπου στο Ηράκλειο. Εκεί άφησα στον προθάλαμο μιας τουαλέτας τον φάκελο που προοριζόταν για τον ................. κατά την επιστροφή μου, πήρα τηλέφωνο τον ......... στο κινητό του, το οποίο μου είχε δώσει γραμμένο σε ένα χαρτάκι ο ............... Κατά τη διάρκεια της κλήσης;, ο ................ μου ζήτησε επίμονα το συνθηματικό, αλλά εγώ δεν ήξερα τι να του απαντήσω και μετά το έκλεισα. Πρώτη φορά άκουγα για συνθηματικό. Ο.............. ο οποίος ήταν ο μόνος που είχα επαφή σε σχέση με την απαγωγή, δεν μου είχε αναφέρει τίποτα για συνθηματικό. Την άλλη μέρα, με πήρε τηλέφωνο ο ................ και μου είπε ότι θα ερχόταν σπίτι μου. Οταν ήρθε, του εξήγησα από κοντά τι έκανα ακριβώς με την επιστολή την προηγούμενη ημέρα. Ακόμα, του είπα για το συνθηματικό που μου ζητούσε επίμονα ο ............. και εκείνος μου είπε «άστους να ζητάνε». Μετά από λίγες μέρες ο.......... μου έφερε μία συσκευή κινητού τηλεφώνου με αποθηκευμένο ένα γραπτό μήνυμα, το οποίο είχε έτοιμου ςτρεις αριθμούς σαν παραλήπτες. Οι τρεις αυτοί αριθμοί αντιστοιχούσαν σε τρία κινητά τηλέφωνα της οικογένειας του απαχθέντα. Μαζί με τη συσκευή μου έδωσε και δύο κάρτες SIM της εταιρείας VODAFONE. Την επόμενη μέρα πήγα με τη μηχανή μου, μαζί και με την κόρη μου τη ....... στο Σπήλι, ένα χωριό του Ρεθύμνου, όπου έβαλα τη ............ να αγοράσει τρεις κάρτες VODAFONE. Της εξήγησα όμως ότι θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική για κάμερες στα μαγαζιά που θα πήγαινε να αγοράσει τις κάρτες. Για το λόγο αυτό, πήγαμε σε αρκετά μαγαζάκια μέχρι να βρούμε τελικά μαγαζί που να μην έχει κάμερες. Αυτό το έκανα για να μην εντοπιστούμε από την Αστυνομία σε περίπτωση που έβρισκαν ότι είχα αγοράσει κάρτα από συγκεκριμένο μαγαζί μετά από τις κάμερες έβρισκαν και ποιος ήμουν. Αργότερα πήρα άλλη μία κάρτα ανανέωσης χρόνου της εταιρείας Vodafone στο Ρέθυμνο. Το μήνυμα αυτό με τους τρεις παραλήπτες το έστειλα κανονικά, χωρίς όμως να διαβάσω τι έλεγε, από το φόβο μου και την αγωνία μου να τα κάνω όλα γρήγορα, για να μην έχω πολλή ώρα ανοιχτό το κινητό και με εντοπίσουν. Ωστόσο δεν ξανάνοιξα το κινητό για να δω αν υπήρχε απάντηση.
Το ταξίδι στην Αθήνα για μην τον εντοπίσουν οι Αρχές
Λίγες ημέρες αργότερα ο ..................... μου έδωσε ένα φάκελο, πάνω στο οποίο υπήρχε το όνομα ........... σαν παραλήπτρια και το όνομα του Λεμπιδάκη Μιχάλη σαν αποστολέας. Μου έδωσε και ένα χαρτί με γραμμένα ονόματα, διευθύνσεις και τηλέφωνα. Μου είπε να πάω στην Αθήνα να στείλω το φάκελο, για να μην φανεί ότι στέλνεται από την Κρήτη. Ετσι την Τετάρτη που μας πέρασε πήρα τη μηχανή μου, την BMW και πήγα με καράβι από τα Χανιά στον Πειραιά. Το επόμενο πρωί που έφτασα στην Αθήνα, πήγα στο νεκροταφείο του Βύρωνα του Βύρωνα και έστειλα ένα μήνυμα στην οικογένεια του απαχθέντα. Εκλεισα αμέσως το τηλέφωνο και από εκεί πήγα στο Παγκράτι. Μετά από καναδυο ώρες και ενώ ήμουν στο Παγκράτι, άνοιξα πάλι το ίδιο κινητό τηλέφωνο και είδα ότι είχα λάβει δύο γραπτά μηνύματα. Το ένα θυμάμαι έλεγε «πες μας το συνθηματικό» και το δεύτερο «γιατί σου είναι τόσο δύσκολο να μας δώσεις το συνθηματικό;» ή κάτι κοντά σε αυτές τις φράσεις, από όσο θυμάμαι. Μετά πήγα στο Μπραχάμι και από εκεί πήρα τηλέφωνο στο σταθερό τηλέφωνο της ............, το οποίο μου είχε δώσει ο ................... . Στο τηλέφωνο της είπα ότι είχα αφήσει ένα φάκελο στο ιατρείο του γιου της ................. που ήταν στην Κηφισιά στην οδό ........... και της ζήτησα να πάει να τον πάρει. Εκείνη με ρώτησε ποιος είναι αλλά εγώ της το έκλεισα γρήγορα. Πριν το κλείσω της ζήτησα να πάει να πάρει το φάκελο και να τον δώσει στην αδερφή της. Τον φάκελο τον είχα αφήσει σε ένα γυάλινο ράφι με πολλά γράμματα που είχε στην είσοδο του οικήματος όπου στεγάζεται το ιατρείο του ................ . Το ίδιο βράδυ στις οχτώμισυ με εννέα παρά πήγα πάλι στον Πειραιά και πήρα το καράβι για τα Χανιά, Πριν φτάσω στον Πειραιά, κάπου στο Μπραχάμι πέταξα το κινητό τηλέφωνο και την κάρτα σε διαφορετικά σημεία, αφού τα έσπασα και τα δύο. Ξέχασα να σας πω ότι όσο βρισκόμουν στην Αθήνα αυτές τις δύο ημέρες, δεν είχα μαζί μου τα κινητά μου τηλέφωνα, τα οποία είχα αφήσει επίτηδες στο σπίτι μου στο ........... και μάλιστα σε λειτουργία, ούτως ώστε να φαίνεται ότι είναι εκεί σε περίπτωση που παρακολουθούνται και να φαίνεται έτσι ότι και εγώ είμαι σπίτι μου και να μην φανεί ότι είχα πάει στην Αθήνα. Από τότε δεν ξαναέκανα τίποτα που να έχει σχέσει με τις διαπραγματεύσεις και τις επικοινωνίες για την απαγωγή. Θέλω να σας πω ότι τους τελευταίους μήνες, έχει αλλάξει πολύ η συμπεριφορά μου και λείπω αρκετές ώρες από το σπίτι μου. Αυτό οφείλεται σε αυτή την κατάσταση που έχω μπει από τότε που δέχθηκα την πρόταση του ................. και φοβάμαι να απομακρυνθώ γιατί δεν ξέρω ποιος άλλος μπορεί να είναι πίσω από τον .............. και να εμπλέκεται στην απαγωγή. Ο φόβος μου αυτός ήταν και ο λόγος που έμπλεξα την μικρή μου κόρη σε όλη αυτή την ιστορία, χωρίς αυτή να γνωρίζει το παραμικρό. Ειλικρινά σας μιλάω η ........ δεν γνώριζε τίποτα για αυτά που έκανε απλά ήθελε να με βοηθήσει και έκανε αυτά που της ζητούσα, τη μίθα φορά στο ΚΤΕΛ Χανίων που παρέδωσε το φάκελο και την άλλη φορά που αγόρασε τις κάρτες ανανέωσης στο Σπήλι. Η ........ δεν είχε καμία ιδέα για το τι ήταν αυτό που ασχολούμουν εγώ, ούτε με ρώτησε ποτέ, ούτε και εγώ όμως της είπα οτιδήποτε. Με τον ............ κάνουμε πολλά χρόνια παρέα και βρισκόμαστε ή στο σπίτι μου όταν τυγχάνει να περάσει καμιά βόλτα, ή στο μεσιτικό μου γραφείο στο Ρέθυμνο, ή στο ξυλουργείο του. Μια μέρα δεν θυμάμαι πότε ακριβώς ήταν, πέρασα μία βόλτα από το ξυλουργείο του ................. και κόρναρα αλλά δεν ήταν εκεί και έφυγα, Αυτή πρέπει να ήταν η πιο πρόσφατη φορά που πέρασα απο το ξυλουργείο του. Σήμερα στην έρευνα που έκαναν αστυνομικοί στο σπίτι μου, βρήκαν και κατάσχεσαν μία καραμπίνα και κάποιες φωτοβολίδες. Την καραμπίνα την έχω δηλώσει κανονικά στην Αστυνομία όπως ακριβώς είναι. Την πήγα και στο τμήμα μάλιστα και πήρα κανονικά άδεια κατοχής, όπως προβλέπεται. Τις φωτοβολίδες τις έχω κρατήσει από ένα ιστιοπλοϊκό που είχα παλιότερα. Για τον απαχθέντα, τον τόπο κράτησής και γενικά την απαγωγή δεν ρωτούσα ποτέ τίποτα, ούτε καν τον .................. που ήταν άνθρωπος που μιλούσα για την απαγωγή. Ο λόγος ήταν ότι φοβόμουν πάρα πολύ και δεν ήθελα να μάθω τίποτα άλλο. Εκανα μόνο ότι αφορούσε τις επικοινωνίες για τιε διαπραγματεύσεις. Φοβόμουν τόσο πολύ που δεν διάβαζα καν τα μηνύματα που έστελνα. Δεν ξέρω ποιοι άλλοι εμπλέκονται στην απαγωγή του Λεμπιδάκη Μιχάλη. Εγώ ήξερα μόνο τον .............., ο οποίος ανήκε στη δεύτερη ομάδα που κρατούσαν τον απαχθέντα. Δεν ξέρω τι ρόλο είχε ο ............ στην ομάδα αυτή, ούτε και τον ρώτησα ποτέ. Εγώ όμως μόνο με αυτόν μιλούσα και με κανένα άλλο. Τον ................ που είναι συγκατηγορούμενός μου στην απαγωγή Λεμπιδάκη τον γνωρίζω από το σύλλογο, τον «ΣΟΑΡ» στον οποίο συμμετέχει και αυτός ως μέλος. Εχουμε επαφές και μιλάμε, αλλά δεν είχα καμία ιδέα ότι μπορεί να εμπλέκεται και αυτός στην απαγωγή. Εγώ σήμερα το έμαθα από εσάς. Δεν είχα αντιληφθεί τίποτα σχετικά με τον ................ και την υπόθεση της απαγωγής Λεμπιδάκη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Απαγωγή Λεμπιδάκη: Καλά διαβασμένοι και με εσωτερική πληροφόρηση οι δράστες