Τριγμούς στο εσωτερικό της Εκκλησίας προκαλεί η επίσκεψη του Πάπα Φραγκίσκου στην Ελλάδα στις αρχές Δεκεμβρίου. Μετά τον μητροπολίτη Πειραιώς και ο Κονίτσης κ. Ανδρέας με επιστολή του προς τη Σύνοδο ζητά από τον Εκκλησία να μη συμμετέχει στην περιοδεία του Πάπα: «Δεν με ενδιαφέρει η ως άνω κίνησις της Πολιτείας. Με ενδιαφέρει, όμως, και μάλιστα πολύ, το τι θα πράξη η Ελλαδική Εκκλησία, όταν ο αιρεσιάρχης του Βατικανού πατήση τα αγιασμένα χώματα της Ελληνικής μας Πατρίδος, τα οποία είναι ποτισμένα με πλήθος αίμα μαρτύρων και ηρώων».
Σε άλλο σημείο ο κ. Ανδρέας προσθέτει: «Ο αιρετικός παπισμός ουδέποτε εβοήθησε το Ελληνικόν Γένος και την Ορθοδοξίαν. Αντιθέτως εφάνη ιδιαιτέρως βλαπτικός, αρκεί απλώς να ενθυμηθώμεν τα αίσχη των Λατίνων κατά την άλωσιν της Κωνσταντινουπόλεως, τα μαρτύρια εις α υπεβλήθησαν οι Ορθόδοξοι κατά την περιβόητον ψευδοσύνοδον Φερράρας – Φλωρεντίας και άλλα, ων επιλήψει με διηγούμενον ο χρόνος».
Κλείνοντας ανέφερε: «Δι’ όλα τα ανωτέρω, τα οποία εν συνόψει διετύπωσα, διαμαρτύρομαι εντόνως διά την έλευσιν του αιρεσιάρχου Φραγκίσκου Μπεργκόλιο, εις την Ορθόδοξον Ελλάδα. Και ευλαβώς τονίζω ότι και δι’ εμέ είναι ανεπιθύμητος. Διότι μόνον κακόν θα προκαλέση εις το πλήρωμα της Εκκλησίας μας.»
Ακολουθεί η επιστολή του Σεβασμιωτάτου:
Η επιστολή
Από τον αθηναικόν Τύπον της Κυριακής, 31ης Οκτωβρίου ε.ε. επληροφορήθην με οδύνην, ότι αυτό το οποίον εκυκλοφόρει ως ψίθυρος έγινε πλέον πραγματικότης: Μετά από πρόσκλησιν της Προέδρου της Δημοκρατίας κυρίας Σακελλαροπούλου, ο πάπας Φραγκίσκος θα επισκεφθή επισήμως την Ελλάδα την 4ην και 5ην Δεκεμβρίου ε.ε.
Βεβαίως, η Προεδρία της Δημοκρατίας εκάλεσε τον πάπαν ως Αρχηγόν του Κράτους του Βατικανού, με αφορμήν τον εορτασμόν διά τα διακόσια (200) χρόνια από την Ελληνικήν Επανάστασιν του 1821.
Δεν με ενδιαφέρει η ως άνω κίνησις της Πολιτείας. Με ενδιαφέρει, όμως, και μάλιστα πολύ, το τι θα πράξη η Ελλαδική Εκκλησία, όταν ο αιρεσιάρχης του Βατικανού πατήση τα αγιασμένα χώματα της Ελληνικής μας Πατρίδος, τα οποία είναι ποτισμένα με πλήθος αίμα μαρτύρων και ηρώων.
Φυσικά, το να αρνηθή η Εκκλησία την κίνησιν της Ελληνικής Πολιτείας, δεν ενδείκνυται. Και διότι είναι αργά πλέον, αλλά και διότι το Βατικανόν, ως είπομεν ανωτέρω, είναι κράτος.
Το ενδιαφέρον και η αγωνία μου είναι, χωρίς το παράπαν να κάμω οιανδήποτε υπόδειξιν, θα μετάσχη η Σύνοδος, τυχόν, εις εκδηλώσεις προς τιμήν του κ. Φραγκίσκου; Θα τον προσφωνήση, τυχόν, ως «αγαπητόν εν Χριστώ αδελφόν»;
Αλλά, τότε, είναι απολύτως βέβαιον, ότι θα προκληθή τεράστιος σκανδαλισμός εις το Ορθόδοξον πλήρωμα της Εκκλησίας μας.
Διότι ο τόσον ποικιλοτρόπως ταλαιπωρημένος λαός μας, δεν λησμονεί ούτε τα συγχαρητήρια προς τον Κεμάλ του τότε πάπα, αμέσως μετά την μικρασιατικήν καταστροφήν• ούτε την αντορθόδοξον προπαγάνδαν των παπικών εις τα υπό Ιταλικήν κατοχήν Δωδεκάνησα• ούτε την αδιαφορίαν Λατίνων διά τον λιμόν του λαού μας, ιδίως τον φοβερόν χειμώνα 1941 – 1942• ούτε τον χαρακτηρισμόν των Σκοπίων από τον πάπαν ως «Μακεδονίαν». κοπίων από τον πάπαν ως «Μακεδονίαν».
Και, βεβαίως, ουδείς λησμονεί, ότι ο πάπας συνεχίζει να διατηρή ουνίτην επίσκοπον εν Αθήναις, παρά τας κατ’ επανάληψιν διαμαρτυρίας της Εκκλησίας μας.
Ας μην αυταπατώμεθα. Ο αιρετικός παπισμός ουδέποτε εβοήθησε το Ελληνικόν Γένος και την Ορθοδοξίαν.
Αντιθέτως εφάνη ιδιαιτέρως βλαπτικός, αρκεί απλώς να ενθυμηθώμεν τα αίσχη των Λατίνων κατά την άλωσιν της Κωνσταντινουπόλεως, τα μαρτύρια εις α υπεβλήθησαν οι Ορθόδοξοι κατά την περιβόητον ψευδοσύνοδον Φερράρας – Φλωρεντίας και άλλα, ων επιλήψει με διηγούμενον ο χρόνος.
Δι’ όλα τα ανωτέρω, τα οποία εν συνόψει διετύπωσα, διαμαρτύρομαι εντόνως διά την έλευσιν του αιρεσιάρχου Φραγκίσκου Μπεργκόλιο, εις την Ορθόδοξον Ελλάδα.
Και ευλαβώς τονίζω ότι και δι’ εμέ είναι ανεπιθύμητος. Διότι μόνον κακόν θα προκαλέση εις το πλήρωμα της Εκκλησίας μας.