Η Ιερά Μονή βρίσκεται στο Ανατολικό άκρο της πόλεως των Πατρών και απέχει περίπου δέκα λεπτά από αυτήν. Το ναΐδριο του Προφήτου Ηλία, ήταν ανέκαθεν μετόχι της Μονής Γηροκομείου, η ονομασία του οποίου αναφέρεται σε κώδικα και σε πολλά έγγραφα της Μονής.
Μπροστά από αυτό υπήρχε ογκώδης πέτρα, η οποία επί Τουρκοκρατίας είχε ορισθεί ως σύνορο της κτηματικής περιουσίας της Μονής του Γηροκομείου. Το 1803, ο Ναός αφαιρέθηκε από την Μονή Γηροκομείου από τον τότε Μητροπολίτου Μακαρίου, αλλά ο διάδοχός του Γερμανός το επέστρεψε στις 2/5/1815. Ο ναός, το 1805 υπέστη σοβαρές υλικές ζημιές από σεισμό.
Το 1821 καταστράφηκε ολοκληρωτικά από τους Τούρκους. Μέχρι τότε ήταν με τρούλο Βυζαντινού ρυθμού όμοιος με τον ναό της Μονής Γηροκομείου, ίσως και ίδιος περιόδου. Ανακαινίστηκε εκ θεμελίων, όπως είναι σήμερα.Κοντά στο ναό έγινε μάχη στις 2 Αυγούστου του 1821. Οι Πατρινοί υπό την αρχηγία του Παναγιώτη Καρατζά συνεπλάκησαν με τους Τούρκους και τους νίκησαν.
Αναφέρεται επίσης πως την περίοδο 1759 - 1770 υπήρχε ανομβρία, από την οποία μαστιζόταν η ευρύτερη περιοχή των Πατρών. Ο τότε Μητροπολίτης Παρθένιος τέλεσε λιτανεία και έβρεξε, ενώ ανεπιτυχώς είχαν κάνει το ίδιο Μωαμεθανοί και Εβραίοι. Αριστερά του ναού υπήρχε νεκροταφείο των Αράβων γι' αυτούς οι οποίοι πέθαιναν από μολυσματικές ασθένειες.
Ο αρχικός ναός, όπως κατασκευάστηκε μετά την καταστροφή που υπέστη ο πρώτος το 1821, με την εποπτεία του Μητροπολίτου Παλαιών Πατρών Γερμανού ήταν πάρα πολύ μικρός και αποτελεί τον τρίτο κατά σειρά χώρο που συναντούμε μπαίνοντας στον Ιερό Ναό. Ο τωρινός ναός είναι ρυθμού Βασιλικής.
Το 1968 κατόπιν ενεργειών του Μητροπολίτου Πατρών Κωνσταντίνου Πλατή αποσπάσθηκε από την Μονή Γηροκομείου και έγινε ανεξάρτητη Κοινοβιακή Γυναικεία Μονή με Ηγουμένη την Μοναχή Πελαγία Πετροπούλου, η οποία βρισκόταν στον τότε Ναό ως μοναχή από το 1922.
Στη μονή, εκτός από το Καθολικό έχουν κτισθεί:
- Το Παρεκκλήσιον του Τιμίου Σταυρού, το 1982 προς τιμήν της ευρέσεως του αχειροποίητου Βυζαντινού Σταυρού,
- Το παρεκκλήσιον της Αγίας Οσιοπαρθενομάρτυρος Φεβρωνίας.
- Το Αρχονταρίκι της Μονής, όπισθεν του Καθολικού και των παρεκκλησίων.
- Δύο διώροφες πτέρυγες με κελιά των μοναχών, εργαστήρια και βοηθητικούς χώρους.