Στη μέση περίπου του παραλιμνίου δρόμου πού συνδέει το Αγρίνιο με το Θέρμο, βρίσκεται το μοναστήρι της Μυρτιάς. Θεωρείται από τα σημαντικότερα βυζαντινά μνημεία της περιοχής με ιστορία 1000 χρόνων.
Ονομάζεται Μυρτιά από γειτνίασή της με την ομώνυμη κοινότητα, ενώ έχει θέα στη λίμνη Τριχωνίδα κάτι που τη κάνει, και λόγω τοποθεσίας, μοναδική.
Αν και σήμερα ο αριθμός των μοναχών είναι μικρός, στην «Ιερά Διήγηση» της μονής του Προυσού, αναφέρεται ότι στο μοναστήρι της Μυρτιάς «εχρημάτισαν ποτέ άνδρες πεπαιδευμένοι και εις την αρετήν περιβόητοι».
Στη μονή εγκαταβίωσε για λίγο ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός. Τα κτίσματα της Μονής καταστράφηκαν από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής το 1943, διασώθηκε όμως το Καθολικό της που ορθώνεται στο κέντρο της αυλής αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου.
Η αγιογράφησή του καλύπτει τη μεταβυζαντινή ζωγραφική τέχνη με παρουσία όλων των σχολών: Κρητική, Ηπειρωτική και λαϊκή τεχνοτροπία του 17ου και 18ου αιώνα. Ο Ναός είναι γεμάτος με τοιχογραφίες του 12ου και αρχών 13ου αιώνα. Η αγιογράφηση του κυρίως Ναού έγινε το 1539.
Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας, σύμφωνα με την τοπική παράδοση "ήταν κέντρο παιδείας" για εκατοντάδες παιδιά της Στερεας.
Στα διασωθέντα Κειμήλια της Μονής είναι η Θεοτόκος η οδηγήτρια και η Κοίμηση της Θεοτόκου (τέμπερες σε στοκαρισμένο πανί σε ξύλο), ο επιτάφιος, ιερά σκεύη και ιδιαίτερης τεχνοτροπίας εικόνες αγίων.