Η μονή βρίσκεται στη Λάκκας του δήμου Πέλλας .Είναι κτισμένη, κατά την παράδοση, σε τοποθεσία όπου υπήρχε παλαιότερα ανδρώα Μονή Υπάρχουν νεότερες ενδείξεις ότι στον τόπο αυτόν υπήρχε χριστιανική κοινότητα από τα τέλη του 3ου με αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ.
Η προσωνυμία «Παναγία η Μπάμπιαννη» δόθηκε στη Μονή αργότερα, όταν κοντά στη Μονή εγκαταστάθηκε μια ηλικιωμένη γυναίκα με τον γιο της Γιάννη, που υπηρετούσε την Παναγία. Οι προσκυνητές λέγανε, «ας πάμε να δούμε και τη Μπάμπω του Γιάννη». Από την συνεχή επανάληψη της φράσης επεκράτησε η προσωνυμία «Μπάμπιαννη». Το καθολικό της Μονής του οποίου οι εικόνες του τέμπλου, είναι τρίκλιτη βασιλική με δίρριχτη στέγη.
Έχει υποστεί πολλές καταστροφές, με τελευταία του σεισμού του 1991, οι οποίες αποκαταστάθηκαν. Στο εσωτερικό του ναού, σώζονται ελάχιστες τοιχογραφίες. Σε αυτή υπάρχει η θαυματουργή εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου που είναι τοποθετημένη στο δεξί προσκυνητάρι, μπαίνοντας από την είσοδο του ναού. Όλες οι εικόνες είναι έργα αξιόλογου εργαστηρίου της Κεντρικής Μακεδονίας και χρονολογούνται στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Εξαίρεση αποτελούν η θαυματουργή εικόνα της Κοιμήσεως του προσκυνηταρίου και της Σύναξης των Αγίων Αποστόλων.
Οι εικόνες της Κοίμησης της .Η καμπάνα του καμπαναριού είναι αφιέρωμα Τούρκων. Ήρθαν τρεις Τούρκοι με τα άλογα και ένας από αυτούς έκλεψε τα αναθήματα από την εικόνα της Παναγίας. Φεύγοντας κάθισαν στη ρεματιά να ξαποστάσουν και αυτός που πήρε τα αναθήματα καθηλώθηκε στη θέση που καθόταν. Αναρωτήθηκαν οι άλλοι δύο και τον ρώτησαν μήπως πήρε κάτι και τότε φανέρωσε τα κλαπέντα. Έταξε τότε δύο δοχεία λάδι, επέστρεψε στη θέση τους τα κλαπέντα και έκανε δώρο την καμπάνα του καμπαναριού, η οποία περιέχει στο μείγμα της δύο κιλά χρυσό.