Εορτολόγιο-Βίοι αγίων: Σήμερα 17 Ιανουαρίου η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη:Εορτολόγιο:
Άγιος Αντώνιος ο Μέγας, Άγιος Γεώργιος ο Νέος εξ Ιωαννίνων, Όσιος Αντώνιος ο νέος ο Θαυματουργός, Άγιος Θεοδόσιος ο Μεγάλος ο βασιλεύς, Όσιος Αχιλλάς, Άγιοι Ιουνίλλα και Τουρβών, Άγιος Αντώνιος Αρχιεπίσκοπος Νόβγκοροντ Ρωσίας, Όσιος Αντώνιος εκ Ρωσίας, Όσιος Αντώνιος ο Μετεωρίτης (Καντακουζηνός), Όσιος Φιλόθεος, Άγιος Αντώνιος Επίσκοπος Βολογκντά της Ρωσίας.
Γιορτάζουν οι: Αντώνης, Αντωνία, και Θεοδόσης.
Ο Αντώνιος, τον οποίον οι Άγιοι Πατέρες ανακήρυξαν Μέγα, γεννήθηκε επί εποχής Δεκίου, το έτος 251 στο χωριό Κομά της Κάτω Αιγύπτου, κοντά στην Ηρακλεόπολη την Μεγάλη, από πλούσιουςχριστιανούς γονείς. Όταν σε ηλικία 18 ή 20 ετών έχασε τους γονείς του έμεινε με την μικρότερη αδερφή του, αναλαμβάνοντας ο ίδιος τη φροντίδα του σπιτιού τους.Στην πορεία μοίρασε την περιουσία του ,άφησε την αδελφή του σε ένα παρθεναγωγείο και αποσύρθηκε σ' ένα κελί που έκτισε ο ίδιος σε απομονωμένο μέρος πλησίον του χωριού του. Κάποια στιγμή αποσύρθηκε στην έρημο όπου έζησε ασκητικά. Κατά τον χρόνο αυτό επισκεπτόταν διάφορους άλλους ασκητές που θαύμαζε ενώ ασχολιόταν με εργόχειρο που αντάλλασσε με τα απαραίτητα επιβίωσης, τρώγοντας ελάχιστα κάθε μέρα, ενώ τα υπόλοιπα συνέχιζε να τα χαρίζει σε πτωχούς.
Έπειτα από είκοσι ολόκληρα χρόνια σκληρής ασκήσεως, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε ανθρώπους. Η αποδοχή που είχε ήταν ευρύτατη και μάλιστα έρχονταν σε αυτόν για να τους θεραπεύσει ακόμα. Αργότερα πήγε κοντά στα ερείπια ενός φρουρίου και κατοίκησε σε σπήλαιο χωρίς να τον βλέπει κανένας και χωρίς να δέχεται κανέναν παρά μόνο έναν γνωστό του, ο οποίος του έφερνε κάθε έξι μήνες ψωμί για ολόκληρο το εξάμηνο.
Το 311, στους φοβερούς διωγμούς των χριστιανών εγκατέλειψε το ερημητήριό του και έδωσε τη σκληρή μάχη του πιστού κατά της ειδωλολατρίας και της απάτης. Το ίδιο έγινε σαράντα χρόνια αργότερα όταν σε ηλικία εκατό χρονών όταν πήγε την Αλεξάνδρεια, για να καταπολεμήσει την αίρεση του Αρείου. Είχε αλληλογραφία με το Μεγάλο Κωνσταντίνο και τους γιους του οι οποίοι τον σέβονταν .
Ο Μέγας Αντώνιος πέθανε το 356 μ.Χ. Πρόβλεψε με θαυμαστή ακρίβεια το θάνατό του, ο οποίος συνέβηκε σε ηλικία «εγγύς ετών πέντε και εκατόν».. Μία από τις τελευταίες επιθυμίες του Οσίου ήταν να μη φανερωθεί ο τόπος της ταφής του. Ωστόσο, οι μοναχοί που ασκήτευαν κοντά του έλεγαν ότι κατείχαν το ιερό λείψανό του, το οποίο επί Ιουστινιανού (το 561 μ.Χ.), κατατέθηκε στην Εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στην Αλεξάνδρεια και από εκεί αργότερα, το 635 μ.Χ., μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη.