Από το 2013 η κινεζική κυβέρνηση υιοθέτησε μία παγκόσμια στρατηγική ανάπτυξης υποδομών, επενδύοντας σε δεκάδες χώρες και διεθνείς οργανισμούς: το Belt and Road Initiative (BRI) ή αλλιώς την Πρωτοβουλία μίας ζώνης κι ενός δρόμου. Σε αυτό το πλαίσιο η Κίνα επένδυσε και στην Ελλάδα και ιδίως στο λιμάνι του Πειραιά.
Όπως δημοσιεύει η οικονομική επιθεώρηση Handelsblatt, «τη δεκαετία του 1990, ο Πειραιάς ήταν ακόμη ένα μάλλον υποτονικό λιμάνι. Το 2008, η κινεζική κρατική εταιρεία Cosco συνήψε σύμβαση με την κυβέρνηση της Αθήνας για την κατασκευή και λειτουργία ενός νέου τερματικού σταθμού εμπορευματοκιβωτίων. Κατά τη διάρκεια της κρίσης δημόσιου χρέους, η Cosco εξασφάλισε την πλειοψηφία των μετοχών του λιμανιού - στην τιμή ευκαιρίας των 368,5 εκατομμυρίων ευρώ. Όταν το 2019 ο πρόεδρος της Κίνας Σι Τζινπίνγκ επισκέφτηκε το λιμάνι, δήλωσε πως αυτό είναι "η κεφαλή του δράκου στην Ευρώπη".
Η άνοδος του Πειραιά είναι πρωτοφανής: η διακίνηση εμπορευματοκιβωτίων έχει δωδεκαπλασιαστεί συγκριτικά με το 2008, ενώ το πρώτο εξάμηνο του 2023, το ελληνικό λιμάνι ήταν τέταρτο στην Ευρώπη, μετά το Ρότερνταμ, την Αμβέρσα και το Αμβούργο. Ο Πειραιάς είναι ο τέλειος κόμβος για την κινεζική πρωτοβουλία BRI: το φυσικό λιμάνι βαθέων υδάτων είναι το πρώτο μεγάλο λιμάνι στην Ευρώπη στο οποίο καταπλέουν τα φορτηγά πλοία μετά τη διέλευση από τη διώρυγα του Σουέζ. Από τον Πειραιά ξεκινά και μια σιδηροδρομική σύνδεση μέσω των Βαλκανίων, μέσω της οποίας φτάνουν καθημερινά τρένα εμπορευματοκιβωτίων στη Βουδαπέστη και στη συνέχεια στην Αυστρία».
Σύμφωνα με την HB, «από το 2009 κινεζικές εταιρείες έχουν επενδύσει περισσότερα από πέντε δισεκατομμύρια ευρώ στην Ελλάδα, μεταξύ άλλων σε αιολικά πάρκα, ακίνητα και τουριστικά έργα. Η κρατική εταιρεία State Grid Corporation κατέχει μειοψηφικό μερίδιο στον ΑΔΜΗΕ. Στην ελληνική πολιτική, η Κίνα δεν συζητείται σχεδόν καθόλου με αμφιλεγόμενο τρόπο, ακόμη και αν τα συνδικάτα στον Πειραιά επικρίνουν τις υγειονομικές παραλείψεις ή την ασφάλεια στον χώρο εργασίας.
Πάντως, οι Βρυξέλλες επικρίνουν τη μεγάλη εξάρτηση της Ελλάδας από τις κινεζικές επενδύσεις. Η κυβέρνηση στην Αθήνα αποφεύγει να προσβάλει τους σημαντικούς χορηγούς από την Άπω Ανατολή – κάτι που κατέστη σαφές ήδη το 2017, όταν η Ελλάδα αρνήθηκε να επικρίνει την Κίνα αναφορικά με τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συντελούνται εκεί».