Ενώ ο φόβος για μία γενικευμένη σύρραξη στη Μέση Ανατολή παραμένει, η κριτική προς τον πρωθυπουργό του Ισραήλ αυξάνεται, με την πλειοψηφία των Ισραηλινών να είναι πεπεισμένοι ότι υπεύθυνοι για την έκρυθμη κατάσταση είναι ο Νετανιάχου και η κυβέρνησή του.
«Η οργή προς τον Νετανιάχου είναι τεράστια σε ολόκληρη τη χώρα», σχολιάζει το περιοδικό Spiegel. «Τους τελευταίους μήνες πολλοί πολίτες είδαν πώς ο Νετανιάχου διχάζει τη χώρα, καθώς και πώς η σχεδιαζόμενη δικαστική μεταρρύθμιση, που αποσκοπεί στην κατάλυση της διάκρισης των εξουσιών, διέσπασε την ισραηλινή κοινωνία. Όμως, μετά τη βίαιη επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου οι άνθρωποι συνειδητοποιούν επιπλέον ότι ο Νετανιάχου και οι ακροδεξιοί και εθνικιστές-ορθόδοξοι σύμμαχοί του έχουν απογοητεύσει τη χώρα και τους πολίτες της.
Τις τελευταίες εβδομάδες οι στρατιωτικές και μυστικές υπηρεσίες προειδοποιούσαν επανειλημμένως ότι η διαμάχη για τη δικαστική μεταρρύθμιση αποδυναμώνει το Ισραήλ, κάτι που οι εχθροί του εβραϊκού κράτους θα εκμεταλλευτούν και θα επιτεθούν στη χώρα. Ο Νετανιάχου όμως δεν άκουγε: Το μόνο που ήθελε ήταν να βρει έναν τρόπο να τερματιστούν οι νομικές διαδικασίες όπου ήταν υπόδικος για διαφθορά. Εάν ο Νετανιάχου καταδικαστεί, μπορεί να αντιμετωπίσει ποινή φυλάκισης. […] Στον σκοπό αυτό ο Νετανιάχου θυσίασε τα πάντα: την ενότητα της χώρας, την οικονομία, ακόμη και την ασφάλεια», γράφει το γερμανικό μέσο, καταλήγοντας δε πως, καθώς φαίνεται, ο Νετανιάχου «έχει ήδη χάσει τον πρώτο πόλεμο, αυτόν στο εσωτερικό της χώρας του».
Ο κομβικός ρόλος της Αιγύπτου
Με την εκκένωση του βορείου τμήματος της Γάζας να βρίσκεται σε εξέλιξη, κομβικός είναι ο ρόλος της Αιγύπτου, της μοναδικής χώρας πέραν του Ισραήλ που συνορεύει με τη Λωρίδα της Γάζας.
Κατά την tageszeitung, «η Αίγυπτος είναι η βασική ελπίδα όσων βρίσκονται εκεί. Αυτό ισχύει τόσο για τους ομήρους που βρίσκονται στα χέρια της Χαμάς και οι οποίοι εναποθέτουν τις ελπίδες τους στις διαπραγματεύσεις, όσο και για τους Παλαιστίνιους που θέλουν να φύγουν. Ωστόσο, το συνοριακό πέρασμα της Ράφα παραμένει κλειστό.
Εν προκειμένω δεν πρόκειται για την πλήρη εκκένωση της Λωρίδας της Γάζας τώρα, ούτε πρόκειται για μόνιμη μετακίνηση των ανθρώπων στην Αίγυπτο. Αντιθέτως, θα αποτελούσε μια προσωρινή έξοδο διαφυγής που θα τελείωνε με την τελευταία ημέρα του πολέμου».
Όπως εξηγεί η εφημερίδα του Βερολίνου, «η ανησυχία της Αιγύπτου είναι ότι οι μαχητές της Χαμάς θα μπορούσαν να αναμειχθούν με τους πρόσφυγες, μία ανησυχία βάσιμη. Το Κάιρο έχει ήδη αρκετά προβλήματα με τους εξτρεμιστές Αδελφούς Μουσουλμάνους, οι οποίοι συνεργάζονται στενά με τη Χαμάς. Οι ανησυχίες για την ασφάλεια πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη, αλλά θα μπορούσαν να επιτευχθούν πολλά εάν επιτρεπόταν η διαφυγή παιδιών και γυναικών. Η Αίγυπτος δεν πρέπει να αποφύγει τις ευθύνες της τόσο εύκολα τώρα. Δεδομένου ότι οι Η.Π.Α. καταβάλλουν ετησίως έως και 1,3 δισεκατομμύρια δολάρια για στρατιωτικούς σκοπούς στη χώρα, θα άξιζε να γίνει ένα πάγωμα των πληρωμών, προκειμένου να αυξηθεί η πίεση προς το Κάιρο να ανοίξει τα σύνορα», καταλήγει η taz.