Στην τελική ευθεία πριν από τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ και το δίλημμα Κλίντον ή Τραμπ πλανάται πάνω από τα περίπου 120 εκατομμύρια Αμερικανούς ψηφοφόρους, που αυτή τη φορά είναι τουλάχιστον...μπερδεμένοι, αφού όλες οι δημοσκοπήσεις είτε αλλάζουν το τοπίο από μέρα σε μέρα ή βρίσκονται μέσα στα όρια του στατιστικού λάθους.
'Οσοι ασχολούνται με τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές έχουν χρόνια να δουν μια τόσο αμφίρροπη μάχη και μια πρόθεση ψήφου προς "το λιγότερο κακό" υποψήφιο.
Η τελευταία δημοσκόπηση (βράδυ της Παρασκευής) δείχνει πως ο αγώνας για την προεδρία έχει γίνει ακόμα πιο δύσκολος, αν και ο Ντόναλντ Τραμπ υπολείπεται της αντιπάλου του. Η Χίλαρι Κλίντον συγκεντρώνει 44% έναντι 39% του Ρεπουμπλικάνου υποψήφιου, σύμφωνα με την δημοσκόπηση του Reuters/Ipsos. Και μην βιαστείτε να πείτε πως πέντε μονάδες είναι αρκετές, γιατί η ίδια δημοσκόπηση δείχνει πως η μάχη στις πολιτείες-κλειδιά (δηλαδή αυτές που δίνουν τη νίκη) Φλόριντα, Βόρεια Καρολίνα και Μίσιγκαν είναι "στήθος με στήθος" με τη διαφορα να είναι τόσο μικρή που να μην μπορεί να γίνει καμιά πρόβλεψει.
Το εκλογικό σύστημα στις ΗΠΑ απέχει από αυτά που γνωρίζουμε και βασίζεται στους εκλέκτορες. Συγκεκριμένα: Οι 50 πολιτείες των ΗΠΑ και η Ουάσινγκτον (Περιφέρεια της Κολούμπια -DC) έχουν ορίσει έναν αριθμό "εκλεκτόρων" στο κολέγιο των εκλεκτόρων, περίπου ανάλογο με το μέγεθος της κάθε πολιτείας. Η Καλιφόρνια, που είναι η μεγαλύτερη πολιτεία, έχει 55 εκλεκτορικές ψήφους, ενώ το αραιοκατοικημένο Ουαϊόμινγκ και η μικροσκοπική Ουάσινγκτον DC έχουν μόλις τρεις η κάθε μία.
Υπάρχουν 538 εκλέκτορες και για να κερδίσει κάποιος την πλειοψηφία και να γίνει πρόεδρος, θα πρέπει να συγκεντρώσει 270 εκλέκτορες, δηλαδή το ήμισυ συν έναν.
Ουσιαστικά, οι Αμερικάνοι ψηφίζουν για τους εκλέκτορες και όχι για τους ίδιους τους υποψήφιους. Οι εκλέκτορες είναι πολιτειακοί αξιωματούχοι ή ανώτατα κομματικά στελέχη, που συνήθως όμως δεν κατονομάζονται στα ψηφοδέλτια. Ο αριθμός των εκλεκτόρων της κάθε πολιτείας ισοδυναμεί και με τον αριθμό των εδρών που έχει στη Βουλή των Αντιπροσώπων και στη Γερουσία.
Σχεδόν όλες οι πολιτείες –πλην του Μέιν και της Νεμπράσκα- χρησιμοποιούν ένα σύστημα στο οποίο "ο κερδισμένος τα παίρνει όλα", άρα αν κερδίσεις περισσότερες ψήφους σε μια πολιτεία, τότε παίρνεις και όλες τις ψήφους του κολεγίου των εκλεκτόρων. Το «κλειδί» για τη νίκη οποιουδήποτε κόμματος στις προεδρικές εκλογές, είναι να στοχεύσει σε συγκεκριμένες πολιτείες που θεωρούνται "πεδία μάχης". Υπάρχουν αρκετές τέτοιες πολιτείες –οι αμφίρροπες πολιτείες, ή swing states- που στις πρόσφατες εκλογές έχουν "γυρίσει" είτε προς τη μία είτε προς την άλλη πλευρά. Αυτές είναι που κρατούν το "κλειδί" για τη νίκη ενός κόμματος στις εκλογές.
Για τις φετινές εκλογές, οι σημαντικές αμφίρροπες πολιτείες είναι η Φλόριδα, το Οχάιο και η Πενσιλβάνια. Άλλες σημαντικές πολιτείες είναι το Ουινσκόνσιν, το Νιου Χάμσαϊαρ, η Μινεσότα, η Άιοβα, το Μίσιγκαν, η Νεβάδα, το Κολοράντο και η Βόρεια Καρολίνα.
Στις πρόσφατες εκλογές, η προεδρία εξασφαλίστηκε μέσω της Φλόριδας και του Οχάϊο. Πρόκειται για την 3η και την 7η μεγαλύτερες πολιτείες των ΗΠΑ, με 29 και 18 εκλεκτορικές ψήφους αντίστοιχα, οι οποίες διαρκώς ψηφίζουν πότε το ένα και πότε το άλλο κόμμα.
Οι δυο πολιτείες αυτές είναι που βγάζουν τον πρόεδρο εδώ και πέντε δεκαετίες. Το αποτέλεσμα στο Οχάιο αντανακλά το εθνικό αποτέλεσμα σε κάθε εκλογική αναμέτρηση από το 1960, δηλαδή όποιος επικρατήσει στην πολιτεία αυτή εκλέγεται πρόεδρος, ενώ το αποτέλεσμα στη Φλόριδα διαφοροποιήθηκε από το εθνικό αποτέλεσμα μόνο μια φορά κατά την ίδια περίοδο.
Πάντως αυτό που θα έπρεπε να ανησυχήσει και τους δύο υποψήφιους είναι πως σε σφυγμομέτρηση της Gallup χθες Παρασκευή, οι μισοί ψηφοφόροι δηλώνουν πως Κλίντον και Τραμπ μιλούν μόνο για θέματα που ενδιαφέρουν αυτούς και όχι το αμερικανικό λαό. Και οι δύο υποψήφιου έχουν καταγράψει ιστορικό χαμηλό στην αποδοχή τους από τους ψηφοφόρους.
Το εξώφυλλο του Time, στο τεύχος που θα κυκλοφορήσει μετά τις εκλογές. Προφητικό, με χιούμορ, δυσοίωνο; Μάλλον πολιτικά σωστό, αφού όπως γράφει: "Το Τέλος είναι Κοντά"