Η Ελλάδα είναι έτοιμη να μετάσχει σε οποιαδήποτε αποστολή -ακόμα και στρατιωτική- στη Λιβύη είτε για τη επιτήρησης του εμπάργκο είτε για την εφαρμογή της εκεχειρίας, η οποία θα αποφασιστεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και υλοποιηθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση δήλωσε ανώτεη διπλωματική πηγή.
Την ίδια θέση εξέφρασε και ο Νίκος Δένδιας αμέσως μετά τη συνάντηση με τον στρατηγό, Χαλίφα Χαφτάρ στην Αθήνα την περασμένη Παρασκευή.
Η ίδια πηγή τόνισε ότι, τη στιγμή που η Ρωσία έχει το 1/5 του ΑΕΠ της Γερμανίας και η Τουρκία το 1/3 του ΑΕΠ της Ρωσίας, δεν είναι δυνατόν να μην μπορεί να εδραιώσει την παρουσία της στην περιοχή και να επιβάλει τις αποφάσεις.
Πάντως τη Δευτέρα, στις Βρυξέλλες, οι υπουργοί Εξωτερικών εξέτασαν πιθανούς τρόπους συνέχειας των ευρωπαϊκών κινήσεων επί της απόφασης του Βερολίνου, μεταξύ των οποίων και μια στρατιωτική αποστολή, κάτι για το οποίο δεν υπήρξε καμία αντίρρηση εκ των κρατών-μελών.
Στο μεταξύ, κοινή είναι η αίσθηση είναι, ότι ο Τούρκος πρόεδρος, Ταγίπ Ερντογάν έφυγε εκνευρισμένος από την Διάσκεψη του Βερολίνου για την Λιβύη, καθώς η απόφαση για την επιβολή του εμπάργκο όπλων πλήττει κυρίως τα δικά του σχέδια.
Κατά τη διάρκεια της σημερινής συνάντησης οι υπουργοί Εξωτερικών της Ε.Ε., σύμφωνα με την ίδια διπλωματική πηγή, συζήτησαν για πιθανούς τρόπους συνέχειας των ευρωπαϊκών κινήσεων επί της απόφασης του Βερολίνου, μεταξύ των οποίων και μια στρατιωτική αποστολή κάτι για το οποίο δεν υπήρξε καμία αντίρρηση εκ των κρατών-μελών.
Οι δηλώσεις Δένδια στις Βρυξέλλες
Νωρίτερα, ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Νίκος Δένδιας δήλωσε στον Τύπο: «Σήμερα, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, έγινε αναλυτική συζήτηση για τα ζητήματα της Λιβύης. Είχα την ευκαιρία να τοποθετηθώ, εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης, και να χαρακτηρίσω τα Συμπεράσματα του Βερολίνου, κατ’ αρχήν σαν ένα θετικό πρώτο βήμα».
Όπως είπε, «είναι θετικό, γιατί βεβαιώνει τη διάθεση όλων των πλευρών να βρουν μία πολιτική λύση και θετικό, γιατί επαναλαμβάνει την ανάγκη εφαρμογής του εμπάργκο όπλων προς τη Λιβύη. Βεβαίως, όμως, είναι ένα πρώτο και μόνο ένα πρώτο βήμα. Όλα θα κριθούν από τη συνέχεια».
Σημείωσε ακόμη ότι είχε επίσης τη δυνατότητα να εκφράσει «την ενόχληση της ελληνικής πλευράς, όχι μόνο γιατί δεν προσκλήθηκε σε αυτή τη διαδικασία, αλλά επίσης γιατί -και κυρίως- δεν συμπεριελήφθησαν στα Συμπεράσματα στοιχεία, που να αποτελούν ρητή αναφορά στην απόφαση του Συμβουλίου -την ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου της ΕΕ- του Δεκεμβρίου. Μία απόφαση που μας δεσμεύει όλους».
«Και μάλιστα, όταν στο Βερολίνο παρίστατο η ηγεσία όλων των ευρωπαϊκών θεσμών» προσέθεσε ο Έλληνας ΥΠΕΞ.
«Ο Ύπατος Εκπρόσωπος [της ΕΕ], ο κ. Borrell, με διαβεβαίωσε ότι η θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης παραμένει η ίδια, ότι τα μνημόνια είναι παράνομα και ότι αυτά τα μνημόνια είναι κενά περιεχομένου. Βεβαίως, όμως, οφείλω να πω ότι η Ελλάδα αναμένει τη συνέχεια όλης αυτής της διαδικασίας και αναμένει να συμπεριληφθεί και αυτή στα επόμενα στάδια της Διαδικασίας του Βερολίνου» κατέληξε ο κ. Δένδιας.
Ενόχληση και από το Μαρόκο
Σημειώνεται ότι ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών πήγε πρόσφατα στο Μαρόκο, όπου, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, του παρουσιάστηκε μια τραγική κατάσταση, όπου η γαλλική αποστολή συγκρατεί ό,τι μπορεί, αλλά παραμένει αυξημένος ο κίνδυνος αναζωπύρωσης της τρομοκρατίας. Διπλωματικές πηγές χαρακτηρίζουν την επίσκεψη ευκαιρία για συνεννόηση με το Μαρόκο, το οποίο είναι πιο ενοχλημένο από την Ελλάδα για τη μη συμμετοχή στο Βερολίνο.
Ως προς τη Διάσκεψη του Βερολίνου, οι ίδιες πηγές χαιρετίζουν ως θετικό βήμα την κατάπαυση του πυρός, αλλά σημειώνουν ότι το πλαίσιο των αποφάσεων δεν περιλαμβάνει κάτι στέρεο.
Θεωρεί, δε, αρνητικό ότι «δεν υπάρχει αναφορά επί 55 παραγράφων στα συμπεράσματα του Βερολίνου στα τουρκολιβυκά μνημόνια, καθώς το ένα εκ των δύο είναι περί στρατιωτικής βοήθειας».
Ακόμα και έτσι, όπως αναφέρουν διπλωματικές πηγές, η αναφορά του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια στο ζήτημα κατά το σημερινό ΣΕΥ, οδήγησε σε επαναβεβαίωση ότι τα μνημόνια είναι άκυρα για την ΕΕ. Οι ίδιες πηγές αναφερόμενες στις εξελίξεις με την Τουρκία έκαναν λόγο για δύο παράλληλες διαδικασίες: η πρώτη αφορά την Τουρκία ως «μια χώρα που μπορείς να βρεις άκρη είτε με συνομιλίες είτε με προσφυγή σε διεθνές δικαιοδοτικό όργανο» και η δεύτερη εκλαμβάνει την Τουρκία ως αναθεωρητική δύναμη.