Το ΝΑΤΟ γιορτάζει 75 χρόνια από την ίδρυσή του και οι σύμμαχοί του έχουν συγκεντρωθεί στην Ουάσιγκτον με αφορμή την επετειακή εκδήλωση. Το ζήτημα της Ουκρανίας και η ένταξή της στη Συμμαχία αποτελούν ένα από τα κορυφαία θέματα στην ατζέντα της Συνόδου.
Η επιπλέον οικονομική και στρατιωτική στήριξη στη χώρα λόγω του πολέμου με την Ρωσία αποτελεί σίγουρα μια πρόοδο όσον αφορά την ιδέα της ενσωμάτωσης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, ωστόσο, τα «αγκάθια» για την ένταξή της παραμένουν με τις ΗΠΑ και τη Γερμανία κυρίως να προβάλουν σθεναρή αντίσταση όπως αναφέρουν διπλωματικές πηγές στο Γερμανικό Πρακτορείο.
Σύμφωνα με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το ΝΑΤΟ θα καταστήσει απόλυτα σαφές, ότι το μέλλον της Ουκρανίας είναι εντός της συμμαχίας ωστόσο, δεν αναμένεται καμία άλλη πρόοδος στις συζητήσεις κατά τη διάρκεια της Συνόδου σβήνοντας κάθε ελπίδα του Κιέβου για το κάτι παραπάνω.
Την περασμένη εβδομάδα, το Politico δημοσίευσε μια ανοιχτή επιστολή υπογεγραμμένη από 60 επαγγελματίες της εξωτερικής πολιτικής που προοριζόταν να χρησιμεύσει ως προειδοποίηση προς τη συμμαχία ότι οποιαδήποτε περαιτέρω κίνηση προς την ένταξη της Ουκρανίας στο μπλοκ δε θα ήταν σοφή για χάρη της διατλαντικής ασφάλειας. Το ερώτημα όμως είναι γιατί προβάλλουν ακόμα αντίσταση ορισμένες χώρες και γιατί υπάρχουν δεύτερες σκέψεις ως προς την άμεση ένταξή της;
Ένα από τα επιχειρήματα που τείνουν να έχουν οι αναλυτές κατά της ενσωμάτωσης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, είναι ότι η διατήρηση της Ουκρανίας εκτός της συμμαχίας θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως πιθανό χαρτί σε μια ειρηνευτική διαπραγμάτευση με την Ρωσία λόγω των ανησυχιών της για την ασφάλεια. Όμως, ενώ η επιδείνωση των δυτικο-ρωσικών σχέσεων μπορεί να επηρεάστηκε από ζητήματα σχετικά με την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφάλειας και τη θέση της Ουκρανίας και της Γεωργίας μέσα σε αυτήν, τώρα που η Ρωσία διεξάγει πόλεμο πλήρους κλίμακας εναντίον της Ουκρανίας για περισσότερα από δύο χρόνια, το ζήτημα της ασφάλειας έρχεται πλέον δεύτερο.
Ο πόλεμος διεξάγεται πλέον καθαρά για την απόκτηση νέων εδαφών από τη Ρωσία η οποία έχει καταστήσει από την πλευρά της σαφές με τις ενέργειες και τη ρητορική της ότι δεν θεωρεί την ύπαρξη μιας ανεξάρτητης Ουκρανίας ως βιώσιμη επιλογή.
Ο πόλεμος έχει επιταχύνει την επείγουσα ανάγκη για την Ουκρανία να ενσωματωθεί πλήρως στους δυτικούς θεσμούς ασφάλειας και οικονομίας. Η ιδέα του να παραμείνει η Ουκρανία ανεξάρτητη έχει πεθάνει από καιρό με το 86% του ουκρανικού πληθυσμού να υποστηρίζει τώρα την ένταξη στο ΝΑΤΟ.
Ακόμα λοιπόν, και η υπόθεση αυτή ότι η ένταξή της στο ΝΑΤΟ θα μπορούσε να αποτελεί «κλειδί» για να υπάρξει ειρήνη στην περιοχή, μπορεί να είναι υπερεκτιμημένη αφού για να υπάρξει ειρηνευτική συμφωνία προϋποθέτει ότι υπάρχει κάτι προς διαπραγμάτευση. Θα ήταν αφελές να υποθέσει κανείς ότι η Ρωσία θα διαπραγματευτεί τα εδάφη που έχει κατακτήσει για μια συμφωνία που θα σχετίζεται με τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ και την ένταξη της Ουκρανίας. Επιπλέον, η Ρωσία έχει κλείσει την πόρτα στην Ευρώπη μια και καλή. Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ συμφώνησε με την εκτίμηση του Ρώσου ειδικού εξωτερικών υποθέσεων Ντμίτρι Τρένιν ότι η Ρωσία «τελείωσε με την Ευρώπη για τουλάχιστον μια γενιά».
Ένα άλλο επιχείρημα των αναλυτών όσον αφορά το γιατί καθυστερούν χώρες την ένταξη της χώρας στη Συμμαχία είναι ότι δε θα ήταν συνετό για τις ΗΠΑ να δεσμευτούν και ενδεχομένως να καταλήξουν σε άμεση αντιπαράθεση με τη Ρωσία, εάν η Ουκρανία ενταχθεί τελικά στο ΝΑΤΟ. Επί του παρόντος, το ΝΑΤΟ υποστηρίζει ενεργά την άμυνα της Ουκρανίας κατά της Ρωσίας και θα πρέπει να το κάνει για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Αυτό δημιουργεί αντίσταση. Όταν τελικά ο πόλεμος λήξει με την Ουκρανία ιδανικά να νικάει τότε θα μπορεί στη συνέχεια να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ με όσα εδάφη έχει καταφέρει να διατηρήσει αρνούμενη να αναγνωρίσει τα εναπομείναντα κατεχόμενα εδάφη ως ρωσικά. Αν τελικά ο ρωσικός στρατός χάσει τότε πιθανότατα θα χρειαστούν αρκετά χρόνια μέχρι ο ρωσικός στρατός ξεκινήσει έναν νέο πόλεμο. Ιστορικά, η Ρωσία δεν έχει εισβάλει ποτέ σε ένα μέλος του ΝΑΤΟ και θέλει να αποφύγει αυτή την πιθανή αντιπαράθεση όσο και η Δύση. Αυτή η στρατηγική θα δημιουργήσει τελικά τον καλύτερο δυνατό αποτρεπτικό παράγοντα για μελλοντικές επιθέσεις.
Αυτό λοιπόν που έχει σημασία τη δεδομένη στιγμή είναι το ΝΑΤΟ να δώσει προτεραιότητα στην προστασία του δυτικού τρόπου ζωής και στην υπεράσπιση της ασφάλειάς του έναντι μιας δύναμης που δεν επιθυμεί να γεφυρώσει τις σχέσεις της με τη Δύση με στόχο την νίκη της Ουκρανίας και την ενσωμάτωση της τελικά στην συμμαχία όταν όλα θα έχουν τελειώσει.
Πηγή:wilsoncenter.org, μέσω skai.gr