Η απόφαση των ΗΠΑ, Βρετανίας και Γαλλίας -σε δεύτερο χρόνο- να δώσουν έγκριση στο ουκρανικό αίτημα για χτυπήματα με όπλα μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς εντός των ρωσικών εδαφών, με βεβαιότητα αλλάζει τα δεδομένα τόσο στα πεδία των μαχών όσο και στη διπλωματία.
Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, εδώ και περισσότερο από έναν χρόνο, πιέζει προκειμένου να του δοθεί η συγκεκριμένη δυνατότητα, χρησιμοποιώντας πάντοτε το ίδιο επιχείρημα: «εάν χτυπήσουμε τις ρωσικές θέσεις σε βάθος, θα δώσουμε πεδίο δράσης στις χερσαίες μας δυνάμεις στα εντός Ουκρανίας πεδία».
Σήμερα, με τα όπλα τα οποία μπορεί να μάχεται η Ουκρανία, το μέγιστο βεληνεκές που μπορούν να χτυπηθούν στόχοι είναι τα 77 χιλιόμετρα. Με βάση τα ATACMS που έχουν στη διάθεσή τους οι Ουκρανοί, αυτό το βεληνεκές σχεδόν τετραπλασιάζεται. Οι στόχοι γίνονται άμεσα πολύ πιο κοντινοί και ουσιαστικοί για τον στρατό του Κιέβου και η Ρωσία βρίσκεται με ένα πραγματικά «μεγάλο» πονοκέφαλο, καθώς εδώ και σχεδόν τρία χρόνια μόνο τα drones των Ουκρανών είχαν δυνατότητα να χτυπήσουν τις κομβικές ρωσικές θέσεις στα δυτικά της χώρας.
Η Ουκρανία σήμερα είναι ουσιαστικά όμως υποχρεωμένη να χρησιμοποιήσει το σύνολο των πυραύλων μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς που έχει στην κατοχή της και μάλιστα στοχεύοντας υποδομές και θέσεις των Ρώσων, οι οποίες είναι χωρίς αμφιβολία κρίσιμες για την εξέλιξη των μαχών.
Σε αυτόν τον χάρτη εμφανίζονται οι πιθανοί στόχοι που ο στρατός της Ουκρανίας μπορεί ή έχει ήδη βάλει στο στόχαστρό του, από την στιγμή που το Οβάλ γραφείο άναψε το πράσινο φως.
Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα επί της ουσίας έχει μόνο τον δρόμο της μαζικής αντεπίθεσης, τουλάχιστον για όσο ακόμη διάστημα απομένει μέχρι την ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ στις 20 Ιανουαρίου. Το τηλεφώνημα του Όλαφ Σολτς στα τέλη της περασμένης εβδομάδας είναι ακόμη ένας λόγος που δείχνει στο Κίεβο πως ο μόνος τρόπος να αλλάξουν τα δεδομένα είναι η επίθεση. Η κίνηση της Γερμανίας η οποία ερμηνεύτηκε από τον Ζελένσκι ως «το άνοιγμα του κουτιού της Πανδώρας» ίσως να ήταν και η κίνηση που χρειαζόταν ο Λευκός Οίκος και συγκεκριμένα ο Τζο Μπάιντεν, για να δώσει τη συγκατάθεσή του σε κάτι που δεδομένα θα ανεβάσει και πάλι κατακόρυφα την πολεμική ένταση στην περιοχή.
Η πραγματική αφορμή για τον Μπάιντεν όμως φαίνεται πως δεν ήταν η θέση της Γερμανίας, αλλά η ενεργός συμμετοχή της Βορείου Κορέας στα πεδία. Οι περισσότεροι από 30.000 βορειοκορετάτες που μάχονται μαζί με τους Ρώσους στην επαρχία του Κουρσκ δεν είναι μία απλή ενισχυτική κίνηση αλλά κανονική εμπλοκή τρίτης χώρας στον πόλεμο. Ο Πούτιν που απειλεί εδώ και μήνες την Δύση με πυρηνικό ολοκάυτωμα εάν δυτικοί στρατιώτες συνταχθούν με τους Ουκρανούς απέναντι στα ρωσικά όπλα φαίνεται πως τελικά λαμβάνει ως απάντηση κάτι το οποίο αν και φοβόταν -βασικά απευχόταν να συμβεί.
Παραμένει ακόμη άγνωστος ο ακριβής αριθμός δυτικός ATACMS που έχουν στο οπλοστάσιό τους οι Ουκρανοί αλλά που δείχνει πιθανό είναι πως ένα μεγάλο κομμάτι αυτών των όπλων να στοχεύσει σύντομα -και χωρίς προειδοποίηση, όπως είπε σήμερα τα ξημερώματα ο πρόεδρος της χώρας- την περιφέρεια του Κουρσκ. Είναι αυτό το μικρό κομμάτι της δυτικής επαρχίας της Ρωσίας που ελέγχουν από το περασμένο καλοκαίρι οι Ουκρανοί που αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα για τον Ρώσο πρόεδρο, αλλά και το σημαντικότερο, όπως μέχρι τώρα φαίνεται, διαπραγματευτικό χαρτί ακόμη και του επόμενου προέδρου των ΗΠΑ.
Το επιτελείο του Ντόναλντ Τραμπ, αρκετές ώρες μετά τις διαρροές από τον Λευκό Οίκο αλλά και την επίσημη έγκριση της άδειας προς το Κίεβο, δεν έχει σχολιάσει το παραμικρό. Μπορεί ακόμη να είναι νωρίς ή μπορεί Ντόναλντ Τραμπ και Τζο Μπάιντεν να συζήτησαν πίσω από κλειστές πόρτες το συγκεκριμένο θέμα στις 13 Νοεμβρίου, όταν και συναντήθηκαν στον Λευκό Οίκο. Δεδομένα ο Τζο Μπάιντεν θέλει να δώσει στον Ζελένσκι και την Ουκρανία ό,τι περισσότερο γίνεται δύο μήνες πριν την αποχώρησή του από το Οβάλ γραφείο και αυτό είτε γίνεται εν γνώση του Ντόναλντ Τραμπ, οπότε και αποτελεί στοιχείο για τα επόμενα βήματα των ΗΠΑ στο Ουκρανικό, είτε όχι -και θα δυσκολέψει ακόμη περισσότερο την υλοποίηση της δέσμευσης πως «ο πόλεμος θα τελειώσει σε 24 ώρες», όταν αναλάβει.
Όποιο από τα δύο κι αν είναι το σενάριο, οι ΗΠΑ έχουν κάνει μία κίνηση που στο τέλος της διαδρομής θα δυσκολέψει πολύ περισσότερο το έργο των Ρώσων και θα τους στερήσει τη δυνατότητα να προωθηθούν μαζικά στις θέσεις που εδώ και δύο χρόνια έχουν τον έλεγχο. Το σημερινό ρωσικό χτύπημα στην Οδησσό είναι το μήνυμα της Μόσχας, η οποία επίσης θα αυξήσει κατακόρυφα την επιθετικότητά της. Σε κάθε περίπτωση, οι επόμενες 60 ημέρες θα είναι και πάλι ημέρες θανάτου τόσο για τους Ουκρανούς όσο και τους Ρώσους.
Πηγή: protothema.gr