Από τη μια οι δηλώσεις του βοηθού υπουργού Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών Φράνσις Φάνον για τη διαρκή υποστήριξη της Κυπριακής Δημοκρατίας να εκμεταλλευτεί τον υποθαλάσσιο πλούτο της κι από την άλλη η «μέγγενη» της Αμερικής στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου η οποία ενισχύει την παρουσία της με το αεροπλανοφόρο Harry Truman το οποίο έφτασε στα ζεστά νερά από τον βόρειο Ατλαντικό, δείχνουν ότι η υπερδύναμη “πήγε για να μείνει” στην περιοχή.
Είναι εύλογο πως ένα τέτοιο πλοίο με πλήρωμα περίπου 5.000 στελεχών του αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, δεν πλέει μόνο του ποτέ κι αυτό σημαίνει πως εκτός των ήδη υπαρχόντων αντιτορπιλικών στην περιοχή κοντά στο οικόπεδο δέκα, η Αμερικανική παρουσία ενισχύεται κατά πολύ με επιπλέον καταδρομικά, αντιτορπιλικά, αλλά και υποβρύχια.
Σημειώνουμε ότι επίσημα η έλευση του Harry Truman χαρακτηρίζεται προγραμματισμένη. Τονίζεται ότι επί του παρόντος, το Harry Truman θα συνεχίσει να ενισχύει τη συνεργασία με περιφερειακούς συμμάχους και εταίρους, uα ενισχύσει την περιφερειακή σταθερότητα στην περιοχή και να παραμείνει σε επαγρύπνηση, ευκίνητο και δυναμικό για να εξυπηρετεί τους στρατηγικούς σκοπούς της Αμερικής.
Περιμένει κάτι στην περιοχή η Αμερική;
Δεν μπορεί κανείς να πει με σιγουριά που οφείλεται αυτή η κίνηση από την πλευρά του αμερικανικού Πενταγώνου (η οποία να υπενθυμίσουμε πως έρχεται αμέσως μετά τις δηλώσεις του Ταγίπ Ερντογάν ο οποίος εκνευρισμένος σημείωνε πως ζορίζεται και στριμώχνεται η Τουρκία). Παρ’ όλα αυτά ο Τούρκος πρόεδρος μετά τις δημόσιες δηλώσεις του, μιλώντας σε δημοσιογράφους, όπως συνήθως κάνει, φέρεται να είχε πει ότι δεν πρόκειται η Άγκυρα να δημιουργήσει το παραμικρό πρόβλημα γύρω από το “οικόπεδο 10” και τον στόχο «Δελφύνη» στην Κυπριακή ΑΟΖ.
Είχε δηλώσει ότι του το ζήτησαν οι Αμερικανοί. Η ενίσχυση της Αμερικανικής παρουσίας, σύμφωνα με Αξιωματικούς από το Ελληνικό Πεντάγωνο είναι ένα μήνυμα πως το πέπλο των Ηνωμένων πολιτειών, απλώθηκε στην Ανατολική Μεσόγειο κι αυτό, όσο και να δείχνουν αδιάφοροι στην Τουρκία, ενοχλεί διότι όλες οι παραβατικές συμπεριφορές της, καταγράφονται εκατοντάδες μίλια μακριά από το σημείο που διαπράττουν οτιδήποτε μέσω υπερσύγχρονων ηλεκτρονικών συστημάτων.
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η ανάπτυξη των ενεργειακών πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο θεωρείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ (που διαθέτει ιδιαίτερα ισχυρό οπλοστάσιο), την απόλυτη, αν όχι τη μοναδική ευκαιρία να ελεγχθεί και να εξαλειφθεί απόλυτα ότι παράνομο διακινείται μέσω των θαλασσίων οδών της περιοχής και σ’ αυτό θα συμβάλλουν οι χώρες της νέας ενεργειακής συμμαχίας, Ελλάδα, Κύπρος, Αίγυπτος. Εκτός των δυο που αναφέραμε, βέβαια πολύ πιθανό να δούμε κι άλλες χώρες να τοποθετούνται σ’ αυτό το τόξο ασφαλείας για την περιοχή.
Φρ. Φάνον: Περιβάλλον ασφάλειας για τις εταιρίες που εργάζονται
Ο σε δηλώσεις που έκανε στο Κυπριακό πρακτορείο ειδήσεων σημείωσε μεταξύ άλλων:
- «Οι εταιρίες πρέπει να αποφασίσουν που θα επενδύσουν, έτσι είναι το τι βρίσκεται κάτω από το έδαφος, αλλά πραγματικά και το τι βρίσκεται πάνω στο έδαφος που καθορίζει πολλές φορές την επιλογή για το που θα επενδύσει. Οι εταιρίες χρειάζονται προβλεψιμότητα, επιχειρηματική βεβαιότητα, διαφάνεια, κράτος δικαίου και απαραβίαστες συμβάσεις.»
Ουσιαστικά ο κος. Φάνον εκείνο που διαμηνύει είναι:
- Για να γίνουν οι γεωτρήσεις και πιθανό οι εξορύξεις εφόσον εντοπιστεί ο υποθαλάσσιος χρυσός, είναι απαραίτητη προϋπόθεση να υπάρχει η απόλυτη ηρεμία στην ευρύτερη περιοχή καθώς οι εταιρίες έχουν απαιτήσεις και για το τι συμβαίνει πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, που πολλές φορές κρίνει το μέλλον της υποβρύχιας αναζήτησης και της επένδυσης.
Ίσως οι δηλώσεις αυτές του Αμερικανού Αξιωματούχου να έχουν άμεση σχέση και με την προβολή ισχύος στην περιοχή η οποία φαίνεται ξεκάθαρα με την αποστολή του αεροπλανοφόρου USS Harry S. Truman και των συνοδευτικών πολεμικών πλοίων.
Σ’ αυτό το σημείο να υπενθυμίσουμε και τις θέσεις που πήρε ξεκάθαρα το State Department που είχε κάνει λόγο γι’ ακόμη μια φορά της πλήρους αναγνώρισης του δικαιώματος της Κυπριακής Δημοκρατίας για την εκμετάλλευση των φυσικών της πόρων εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου.
Οι δηλώσεις αυτές με μια δεύτερη ανάγνωση ουσιαστικά «διώχνουν» με κάθε τρόπο την Άγκυρα από την ΑΟΖ της Μεγαλονήσου, την οποία μπορεί η Τουρκία να μην την αναγνωρίζει αλλά οι αποφάσεις της διευρυμένης νέας συμμαχίας δείχνουν πως έχει εντελώς αντίθετη γνώμη και διαφορετικά σχέδια για το μέλλον.
Πηγή: