Ειδήσεις - Ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, δεν έχει δείξει ποτέ ότι είναι ένας δειλός πολιτικός. Αντίθετα, η πορεία του από την εποχή που εκλέχθηκε δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης μέχρι σήμερα, έχει αποδείξει πως τολμά και δεν σκέφτεται καθόλου τις επιπτώσεις.
Η περίπτωση της κατάρριψης του ρωσικού αεροπλάνου, που προκάλεσε την άνευ προηγουμένου οργή του Βλαντιμίρ Πούτιν, ίσως ήταν η πρώτη φορά που έκανε ένα βήμα πίσω και απολογήθηκε.
Όμως, η κίνηση του εκείνη αποδείχθηκε ότι ήταν στρατηγική και θα έλεγα πως «του βγήκε». Έχει σχηματίσει μία στρατιωτική και στρατηγική συμμαχία με τη Ρωσία, που τον βοηθά να αντιμετωπίσει τους Αμερικανούς και γενικά τους δυτικούς, τους οποίους έχει υπό συνεχή εκβιασμό.
Η υπόθεση της φυλάκισης του Αμερικανού πάστορα, Άντριου Μπράνσον, δοκιμάζει σε απίστευτο βαθμό τις σχέσεις της Τουρκίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, και θεωρώ ότι ο κ. Ερντογάν δεν είχε προβλέψει τις επιπτώσεις για τον ίδιο και την Τουρκία. Όσοι παρακολουθήσαμε εκ του σύνεγγυς αυτό το θέμα από την αρχή είμασταν βέβαιοι, λόγω και του απρόβλεπτου του χαρακτήρα του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, ότι θα οδηγούσε σε σύγκρουση τις δύο χώρες. Και ακόμα πως η σύγκρουση αυτή, θα έφτανε στο σημείο χωρίς επιστροφή.
Η αμερικανική κυβέρνηση είχε προετοιμαστεί για όλες τις επιλογές στην περίπτωση που η Τουρκία δεν συμφωνούσε να απελευθερώσει τον πάστορα. Η πρώτη αυτών των επιλογών, όσο και να ακούγεται «εξωφρενικό» διότι πρόκειται (ακόμα) για «φίλη και σύμμαχο χώρα», ήταν οι κυρώσεις στο πρότυπο αυτών που επιβλήθηκαν στη Ρωσία.
Όταν πρωτοακούστηκε αυτό το ενδεχόμενο, ήταν δύσκολο να γίνει πιστευτό με δεδομένη την πληροφορία ότι ο κ. Τραμπ και ο κ. Ερντογάν είχαν αναπτύξει μία καλή και φιλική σχέση συνεργασίας. Συνομιλούσαν στο τηλέφωνο χωρίς να ανακοινώνονται οι επικοινωνίες τους, κάτι που προβλημάτιζε τους αναλυτές, οι οποίοι δέχονταν και αντίθετη πληροφόρηση από άλλα κέντρα εξουσίας στην Ουάσιγκτον, ότι ο Λευκός Οίκος ξεπέρασε τα όριά του με τον πρόεδρο της Τουρκίας, και θα αντιδράσει με ισχυρό τρόπο.
Όταν οι αμερικανικές κυβερνήσεις αρχίζουν να συζητούν το θέμα των κυρώσεων για άλλες χώρες τα πράγματα καθίστανται πολύ πιο σοβαρά απ’ ότι νομίζει και ο πιο υποψιασμένος. Η κατάσταση, πλέον, είναι εκτός ορίων. Αρκετοί αναλυτές πιστεύουν ότι δεν θα βελτιωθούν οι σχέσεις ακόμα και αν ο κ. Ερντογάν αλλάξει την απόφαση του και στείλει τον κ. Μπράνσον στην αγκαλιά του Αμερικανού πλανητάρχη.
«Απωλέσαμε πλέον την εμπιστοσύνη μας» στην Τουρκία, μου έλεγε Αμερικανός διπλωμάτης, ο οποίος έδωσε και μία άλλη πληροφορία, που την θεωρώ εξαιρετικά σοβαρή. Μου είπε ότι στρατηγικά «δεν θέλουμε να χάσουμε την Τουρκία». Όμως παραδέχεται ότι ο κ. Ερντογάν δείχνει να έχει πάρει τις αποφάσεις του και η πορεία απομάκρυνσης από τη Δύση να εξελίσσεται κανονικά χωρίς έστω ένα σημάδι επιστροφής. Οπότε, με δεδομένη την απόφαση της Αμερικής ότι η Τουρκία είναι μέρος πολύχρονων στρατηγικών σχεδιασμών της, δεν θα αποκλείσω να βρεθούμε ενώπιον καταιγιστικών εξελίξεων.
Υποβάλλοντας το ερώτημα αν δίνει πιθανότητες να αλλάξει γνώμη ο Ερντογάν και να κάνει στροφή προς την Αμερική εγκαταλείποντας τη Ρωσία, ο διπλωμάτης μου απάντησε ότι οι πιθανότητες είναι ελάχιστες.
Βέβαια, στην πολιτική και τη διπλωματία γίνονται ανατροπές σε περιόδους οξύτατων κρίσεων, όπως αυτή που διέρχονται οι σχέσεις της Αμερικής και της Τουρκίας. Οπότε, αναγκαστικά πρέπει να περιμένουμε να δούμε και τον επίλογο αυτού του δράματος, καθώς ο Ερντογάν δείχνει να μην φοβάται καθόλου τη σύγκρουση με τους Αμερικανούς. Η απόρριψη του τελεσιγράφου του προέδρου Τραμπ, ήταν μία κίνηση που δεν την περίμεναν πολλοί…
Πηγή: