Η κρίση πανικού εξ ορισμού είναι μία πολύπλοκη στην κατανόηση και στη διαχείρισή της κατάσταση, η οποία εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για το άτομο που την βιώνει. Ο κίνδυνος αυτός γίνεται όμως τεράστιος, όταν εκείνος που καταλαμβάνεται από πανικό είναι ηγέτης μιας χώρας ευρισκόμενης σε "σεισμογενές" γεωπολιτικό/γεωστρατηγικό περιβάλλον.
Η γενικότερη κατάσταση στην Τουρκία προσομοιάζει με λέβητα χωρίς βαλβίδα εκτόνωσης και αυτό οφείλεται πρωτίστως, αν όχι αποκλειστικώς, στην προσωπικότητα του Τούρκου Προέδρου και στον τρόπο, με τον οποίον αυτός πολιτεύεται. Οι λόγοι που έχουν οδηγήσει τον Τayyip Erdoğan σε έναν λαβύρινθο χωρίς διέξοδο (με τον Μινώταυρο της Ιστορίας να καραδοκεί σε κάθε γωνία) είναι πολλοί και όλοι τους σχετίζονται με τις επιλογές του σε μία σειρά κρισιμότατων ζητημάτων:
- Η στρατιωτική και παραστρατιωτική δράση στα εδάφη της Συρίας,
- Οι έκνομες και προκλητικότατες ενέργειες στην Α.Ο.Ζ. της Κυπριακής Δημοκρατίας,
- Η εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού ως υβριδικού όπλου κατά της Ελλάδος και ως μέσου εκβιασμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
- Οι πολιτικές και στρατιωτικές "εισπηδήσεις" και σχοινοβασίες στη Λιβύη,
- Οι νομικώς αχαρακτήριστες αναθεωρητικές τάσεις στο Αιγαίο,
- Οι εμπρηστικές ενέργειες στον βαλκανικό χώρο υπό την ιδιότητα του αυτόκλητου υπέρμαχου των μουσουλμανικών θρησκευτικών μειονοτήτων,
- Τα παράλληλα "ανατολίτικα παζάρια" με τη Ρωσία και τις Η.Π.Α.,
- Η υγειονομική κρίση του κορονοϊού που δεν νικήθηκε από την "κολόνια με άρωμα λεμόνι", και
- Η δραματική πορεία της τουρκικής οικονομίας που αναιρεί, επί του παρόντος τουλάχιστον, κάθε (σοβαρή) κίνηση μεγαλοϊδεατισμού.
Με αυτά τα δεδομένα ο Τayyip Erdoğan βρίσκεται "στριμωγμένος στη γωνία" με τους πολιτικούς του αντιπάλους να προμηνύουν την πτώση του, με το Δ.Ν.Τ. να "ακονίζει τα νύχια και τα δόντια του" και με τους φερόμενους ως εσωτερικούς και εξωτερικούς φίλους του να σχεδιάζουν τις εναλλακτικές τους "διά παν ενδεχόμενον"...
Χαρακτηριστικό της δεινής θέσης, στην οποία έχει περιέλθει ο Τούρκος Πρόεδρος, είναι η πληροφορία που διέρρευσε στον διεθνή τύπο ότι τώρα επιχειρεί να διαπραγματευτεί με τις Η.Π.Α. (έναντι αδρότατων οικονομικών και γεωπολιτικών ανταλλαγμάτων) τη δυνατότητα εξονυχιστικής μελέτης από αμερικανούς ειδικούς επιστήμονες των συστημάτων radar (και όχι μόνον) των πυραύλων S-400. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο φυσικά η "ρωσική αρκούδα" είναι βέβαιο ότι δεν θα αρκεστεί να αντιδράσει με διπλωματικά διαβήματα και ρηματικές διακοινώσεις...
Στο πνεύμα του "ανατολίτικου εξευμενισμού" φαίνεται ότι εντάσσεται και η κίνηση του Τούρκου προέδρου να προσφέρει στις Η.Π.Α. μία σημαντική ποσότητα υγειονομικού υλικού την ώρα που ο λαός του χειμάζεται από τον κορονοϊό και η τουρκική λίρα διολισθαίνει.
Εντός αυτού του πλαισίου ο Τayyip Erdoğan τώρα είναι ίσως περισσότερο επικίνδυνος από ποτέ για την Ελλάδα, καθώς αντιλαμβάνεται τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ως ακίνδυνη βαλβίδα εκτόνωσης των εσωτερικών εντάσεων της Τουρκίας και ως διαπραγματευτικό χαρτί για τα προσωπικά του πολιτικά αδιέξοδα (εντός και εκτός της χώρας του). Το πρόσφατο διπλό επεισόδιο με χρήση πυρών εκ μέρους των Τούρκων στην περιοχή του Έβρου παράλληλα με τις πληροφορίες ότι στα μικρασιατικά παράλια οργανώνεται εδώ και μερικές εβδομάδες από την Τουρκία μία τεράστια επιχείρηση μεταφοράς μεταναστών και προσφύγων στα ελληνικά νησιά καταδεικνύουν την αδήριτη ανάγκη ύψιστης επιφυλακής εκ μέρους της Ελλάδος. Παράλληλα, η νευρικότητα και ανεξέλεγκτη προκλητικότητα του βαθέως τουρκικού κράτους αποκαλύπτονται με ενέργειες όπως αυτή της παρενόχλησης από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη του στρατιωτικού ελικοπτέρου που μετέφερε τον Έλληνα Υπουργό Αμύνης και τον Α.Γ.Ε.ΕΘ.Α στις Οινούσσες.
Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η χώρα μας, μεσούσης της πανδημίας του κορονοϊού και ενώ προσπαθούμε να διασώσουμε το ζωτικότερο όργανο της εθνικής μας οικονομίας (τουρισμός) διά της προβολής του ασφαλούς υγειονομικού μας περιβάλλοντος, είναι μία επιδείνωση του μεταναστευτικού προβλήματος στα ελληνικά νησιά ή μία στρατιωτική κρίση σύμφωνα με τους χρονικούς σχεδιασμούς, τις προδιαγραφές και τους στόχους της Τουρκίας.
*Ο Κωνσταντίνος Παΐδας είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Βυζαντινής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε το 1974. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης (1996) και διδάκτωρ Βυζαντινής Φιλολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης (2003). Έχει δημοσιεύσει οκτώ επιστημονικά βιβλία και δεκάδες μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά διεθνούς εμβέλειας, οι οποίες αφορούν στην πολιτική σκέψη και στην αυτοκρατορική ιδεολογία των Βυζαντινών, στη βυζαντινή ιστοριογραφία, στη βυζαντινή πολιτική ρητορική, στο βυζαντινό δίκαιο, στη δημώδη βυζαντινή και στη νεοελληνική λογοτεχνία. Είναι μέλος της Ελληνικής Επιτροπής της Association Internationale des Études Byzantines, της Ελληνικής Παλαιογραφικής Εταιρείας και της Ελληνικής Ιστορικής Εταιρείας. Κατά το παρελθόν δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και στο Πανεπιστήμιο Πατρών.