Ήταν η πρώτη φορά μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 που η χώρα μας (αυτή η χώρα που έχει υποστεί πλείστους όσους εξευτελισμούς λόγω της οικονομικής κρίσης) βρέθηκε στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος με θετικό πρόσημο λόγω της επίσκεψης του προέδρου των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα.
Το πιο σπουδαίο ήταν ότι η Ελλάδα δεν μεσουράνησε για δύο ημέρες μόνο ως σημείο επίσκεψης του προέδρου των ΗΠΑ. Πρωταγωνίστησε και κέντρισε το παγκόσμιο ενδιαφέρον γιατί ο Μπάρακ Ομπάμα έγινε επί της ουσίας ο «πρεσβευτής» της Ελλάδας, του πολιτισμού της και της εικόνας της.
Και μάλιστα σε μία εποχή που η χώρα μας το χρειαζόταν τόσο πολύ. Ο Μπάρακ Ομπάμα με την πληθωρική προσωπικότητά του και την παγκόσμια εμβέλειά του κυριολεκτικά πήρε στις «πλάτες του»την παγκόσμια διαφήμιση μας. Και διαφήμισε όχι μόνο τη χώρα μας αλλά και τις αρχές μας και τις αξίες μας και την πολιτιστική και πνευματική δύναμή μας.
Έδειξε σε όλη την υφήλιο (και προσωπικά πιστεύω ότι το έκανε στοχευμένα) ότι οι Έλληνες δεν είναι αυτοί οι «τεμπέληδες του Νότου», όπως δυστυχώς μας παρουσίαζαν άλλοι.... Ευρωπαίοι πολίτες.
Έδειξε ότι η Ελλάδα δεν είναι μία χώρα που δεν αξίζει τίποτα όπως δυστυχώς την περιέγραφαν τα χρόνια της κρίσης άλλοι ευρωπαίοι «εταίροι».
Έδειξε και απέδειξε ότι το «αρχαίο πνεύμα αθάνατο» δεν «πέθανε» γιατί κλατάραμε οικονομικά.
Με άλλα λόγια ο Μπάρακ Ομπάμα έδειξε, σε μόλις δύο μέρες, ποια είναι η Ελλάδα και το μεγαλείο της που τόσο εμείς ως Έλληνες όσο και οι Ευρωπαίοι «σύμμαχοί» μας είχαμε ξεχάσει τα τελευταία χρόνια της οικονομικής μας μιζέριας. Και γι αυτό και μίλησε στις καρδιές όλων μας. Γιατί το είχαμε ανάγκη.
Είχαμε ανάγκη να ανακτήσουμε τη χαμένη αξιοπρέπεια μας, τη δύναμη του πολιτισμού μας και τις αξίες μας που τα χρόνια της κρίσης είχαν καταρρακωθεί μέσα στη μικρότητα, την κοροϊδία, την μικροψυχία και το περίσσευμα χολής που εισπράξαμε από τους «ομόσπονδους» ευρωπαίους εταίρους.
Βέβαια να μου πείτε ότι επρόκειτο για μεμονωμένα περιστατικά αφενός και αφετέρου οι ευρωπαίοι έδιναν τα λεφτά τους.
Συμφωνώ. Αλλά δυστυχώς η εικόνα που περνούσε για την Ελλάδα, όλα αυτά τα χρόνια, ήταν η Ελλάδα της λαμογιάς, της τσαπατσουλιάς, της προχειρότητας και λοιπών αρνητικών χαρακτηρισμών οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν και στις εντός της χώρας αψιμαχίες.
Ο Μπάρακ Ομπάμα, όμως, έδειξε την άλλη Ελλάδα. Αυτή την πραγματική που δεν χάνει την αξία της όσες οικονομικές κρίσεις και να περάσει.
Και επιπλέον, ας αντιληφθούμε ότι γι αυτή την παγκόσμια επί διημέρου διαφήμιση, η Ελλάδα θα χρειαζόταν «δύο προϋπολογισμούς για να την κάνει σε όλα τα παγκόσμια τηλεοπτικά δίκτυα.
Ο Μπάρακ Ομπάμα επί της ουσίας, πέραν τον άλλων συμβολισμών, προώθησε στα πέρατα του κόσμου την πιο βαριά μας βιομηχανία... τον τουρισμό.
Μόνο το γεγονός ότι στην προσωπική του ιστοσελίδα αλλά και στην ιστοσελίδα του Λευκού Οίκου δεσπόζει η φωτογραφία του Μπάρακ Ομπάμα στην Ακρόπολη αυτό είναι «άπιαστο όνειρο».
Επίσης έχει τεράστια σημασία ο πρώτος πολίτης του κόσμου να επιλέγει την Ελλάδα για να εκπέμψει ένα παγκόσμιο μήνυμα για τη Δημοκρατία και την ειρήνη και να κάνει τον απολογισμό της 8ετους θητείας του ως πρόεδρος των ΗΠΑ με φόντο την Ακρόπολη.
Μετά τούτων, μικρή (σε σχέση με αυτό το πολύτιμο δώρο) έχει αν τελικά θα καταφέρει αργά ή γρήγορα τη μείωση ή την ελάφρυνση του χρέους.
Όχι, βεβαίως, ότι δεν τη χρειαζόμαστε... Αλλά ήταν τόσα τα δώρα ψυχής τις δύο μέρες που έμεινε στη χώρα μας που, μα την αλήθεια, η διευθέτηση του χρέους φάνηκε ως δευτερογενής στόχος.
Δεν θυμάμαι πολλούς να μιλούν από καρδιάς για την Ελλάδα της Δημοκρατίας και του Πολιτισμού ιδίως τα τελευταία χρόνια της κρίσης.
Όλα τα άλλα (το αν δηλαδή πρέπει και πότε να γίνουν εκλογές ή αν διευθετηθεί έτσι ή αλλιώς το δυσβάστακτο χρέος μας είναι μία άλλη συζήτηση).
Το μείζον είναι να αξιοποιήσουμε ως Ελλάδα τα οφέλη της επίσκεψης Ομπάμα και όλα τα δώρα που μας έκανε τουλάχιστον αυτή τη φορά. Γιατί το 2004 που μας δόθηκε απλόχερα η παγκόσμια δημοσιότητα με τους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν καταφέραμε να την αξιοποιήσουμε στο έπακρον.
Εγώ ως Ελληνίδα πολίτης αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω τον πρόεδρο Ομπάμα γι' αυτά που με έκανε να νιώσω στην επική του ομιλία και την εικόνα του θαυμασμού του όταν βρισκόταν στην Ακρόπολη.