Μπορεί η Τουρκία να αλλάξει τον ρου της παγκόσμιας Ιστορίας;
Μπορεί η Τουρκία να επιβάλει τετελεσμένα σε μία Ελλάδα αποφασισμένη να σταθεί αντάξια της δικής της Ιστορίας;
Μπορεί η Τουρκία να "δαμάσει" ή έστω να "εκμαυλίσει" την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Μπορεί η Τουρκία να επιτύχει την αλλαγή των συνόρων της προς δυσμάς που κατά παράβαση κάθε έννοιας δικαίου οραματίζεται επί δεκαετίες;
Μπορεί η Τουρκία να ανατρέψει τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς των δύο υπερδυνάμεων και να τροποποιήσει κατά τα συμφέροντά της τους "κανόνες του παιχνιδιού" αναδεικνυόμενη σε κυρίαρχο παίκτη;
Μπορεί η Τουρκία να μετατρέψει τη Μεσόγειο σε "νεο-οθωμανική λίμνη";
Η απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα είναι "ευτυχώς όχι"!
Μπορεί η Τουρκία να λειτουργήσει (πολιτικά και στρατιωτικά) με όρους που παραπέμπουν σε άλλους αιώνες;
Μπορεί η Τουρκία να συμπαρασύρει την Ελλάδα στη δική της οικονομική περιδίνηση που οσονούπω θα εξελιχθεί σε δριμύτατη κοινωνικοπολιτική κρίση;
Μπορεί η Τουρκία να "ανελκύσει στην επιφάνεια" υφιστάμενες πλην "λησμονημένες" διαφορές (ηθικές, ιδεολογικές, πολιτικές κ.λπ.) που (πάντοτε θα) υφίστανται μεταξύ μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Μπορεί η Τουρκία να "αναζωπυρώσει τη φωτιά" στην ευρύτερη Βαλκανική χερσόνησο που μέχρι χθες αγωνιζόταν να επουλώσει "πληγές" παλαιές και πρόσφατες;
Μπορεί η Τουρκία να κλονίσει, έστω και προσωρινά, την υφιστάμενη ισορροπία μεταξύ των Η.Π.Α. και της Ρωσίας στην Ανατολική Μεσόγειο;
Μπορεί η Τουρκία να προκαλέσει σοβαρότατους κλυδωνισμούς σε έναν ευρύ γεωγραφικό χώρο που ποθεί μεν διακαώς, πλην όμως αδυνατεί αντικειμενικά, να ελέγξει;
Η απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα είναι "δυστυχώς ναι"!
Η "μειωμένη ενεργητικότητα" που παρατηρείται στην εξωτερική πολιτική των Η.Π.Α. στη Μεσόγειο λόγω της "προσωπικής ατζέντας" του D. Trump, η προσήλωση της Ρωσίας στον στόχο της πάση θυσία διάσπασης της ενότητας του ΝΑΤΟ διά της τακτικής του Vl. Putin να "φουσκώνει τα μυαλά" του Τούρκου προέδρου και η παραδοσιακή "μοιχική σχέση" της Γερμανίας με την Τουρκία, η οποία "ανθεί" λόγω των (οικονομικών κυρίως) επιδιώξεων της Αngela Merkel, οδηγούν τον R.T. Erdoğan να "βουλιάζει" όλο και περισσότερο στις εμμονές του και "παίζειν ἐν οὐ παικτοῖς".
Το μέτρο εκ μέρους του Τούρκου προέδρου δυστυχώς για όλους, συμπεριλαμβανομένης και της ίδιας του της χώρας, έχει χαθεί προ πολλού. Και στην πολιτική, όταν χάνεται το μέτρο, ακολουθούν τραγωδίες! Η Ευρώπη επιβάλλεται να αφυπνιστεί άμεσα ακούγοντας τη νηφάλια, αλλά και αποφασιστική φωνή της Ελλάδος. Εάν αυτό δεν συμβεί, είναι αναπόφευκτο ότι πολύ σύντομα η Ευρώπη θα ξυπνήσει βιαίως από τους ήχους των πολεμικών τυμπάνων του νεοφανούς κακεκτύπου του Μωάμεθ Β΄ του Πορθητή...
* Ο Κωνσταντίνος Παΐδας είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Βυζαντινής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε το 1974. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης (1996) και διδάκτωρ Βυζαντινής Φιλολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης (2003). Έχει δημοσιεύσει οκτώ επιστημονικά βιβλία και δεκάδες μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά διεθνούς εμβέλειας, οι οποίες αφορούν στην πολιτική σκέψη και στην αυτοκρατορική ιδεολογία των Βυζαντινών, στη βυζαντινή ιστοριογραφία, στη βυζαντινή πολιτική ρητορική, στο βυζαντινό δίκαιο, στη δημώδη βυζαντινή και στη νεοελληνική λογοτεχνία. Είναι μέλος της Ελληνικής Επιτροπής της Association Internationale des Études Byzantines, της Ελληνικής Παλαιογραφικής Εταιρείας και της Ελληνικής Ιστορικής Εταιρείας. Κατά το παρελθόν δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και στο Πανεπιστήμιο Πατρών.