Σε πυρετώδεις ρυθμούς εργάζονται στην Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων (ΓΔΑΕΕ) και στο Γενικό Επιτελείο Ναυτικού (ΓΕΝ) προκειμένου να κλείσουν και οι τελευταίες λεπτομέρειες της συμφωνίας με την Γαλλική εταιρεία Group Naval για την αγορά των τριών Belharra και οι υπογραφές «να πέσουν» πριν το τέλος του έτους. Στόχος είναι το κείμενο της συμφωνίας να είναι έτοιμο μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου έτσι ώστε να πάει στο Ελεγκτικό Συνέδριο για έγκριση, και στην συνέχεια προς ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής και να γίνει νόμος του κράτους, όπως έγινε και με τα Rafale.
Παράλληλα όπως και με τα γαλλικά μαχητικά έτσι και με τις Belharra, η συμφωνία θα αποτελείτε από τρεις συμβάσεις. Η πρώτη θα αφορά τα πλοία, η δεύτερη τον οπλισμό τους και η τρίτη την τεχνική υποστήριξη των οπλικών συστημάτων. Η πρώτη ελληνική Bellhara αναμένεται να παραληφθεί το Μάρτιο του 2025, η δεύτερη τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου και η τρίτη το 2026.
Τέλος, εκτός από το θέμα των συμβάσεων γίνονται συζητήσεις ανάμεσα στην ελληνική και την γαλλική πλευρά και για το θέμα της εκπαίδευσης των πληρωμάτων του ΠΝ πάνω στην νέα φρεγάτα. Το σχέδιο που υπάρχει μέχρι στιγμής προβλέπει ότι λίγο διάστημα μετά την υπογραφή της συμφωνίας θα μετακομίσουν στην Γαλλία τρεις ομάδες αξιωματικών και υπαξιωματικών του ΠΝ. Η πρώτη ομάδα θα εκπαιδευτεί πάνω στα μηχανολογικά του πλοίου, η δεύτερη στα υπερσύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα που θα έχουν οι Belharra και η τρίτη ομάδα στα οπλικά συστήματα, ιδιαίτερα πάνω στους φονικούς αντιαεροπορικούς πυραύλους Αster 30. Στην συνέχεια και οι τρεις ομάδες θα συνεχίσουν την εκπαίδευση τους στην Γαλλία αλλά εν πλω πάνω στην πρώτη Belharra που θα παραλάβει το γαλλικό ναυτικό το 2023.
Οι τελευταίες εξελίξεις με τις κορβέτες
Παρά τα όσα ακούγονται περί εμπλοκής στο θέμα της απόκτησης των 4 γαλλικών κορβετών Gowind λόγω της συμμετοχής του ιταλικού ναυπηγικού ομίλου Fincantieri στα ναυπηγεία Ελευσίνας και την πρόταση που κατέθεσε για τις κορβέτες κλάσης Doha, οι πληροφορίες από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας λένε ότι οι γάλλοι έχουν «κλειδώσει» το συμβόλαιο.
Όπως σημειώνουν από ΥΠΕΘΑ όπως και με τις φρεγάτες έτσι και στο θέμα των κορβετών το Πολεμικό Ναυτικό είναι αυτό που θα αποφασίσει. Από την πλευρά της η ηγεσία του ΓΕΝ έχει ξεκαθαρίσει ότι οι γαλλικές κορβέτες αποτελούν την καλύτερη λύση καθώς προσφέρουν μεγάλη συμβατότητα σε ηλεκτρονικά και οπλικά συστήματα με τις Belharra, αφού κατασκευάζονται από την ίδια εταιρεία, την Group Naval.
Η ομοιοτυπία είναι πολύ σημαντική για το Πολεμικό Ναυτικό καθώς σημαίνει ότι θα συντηρεί τα ίδια συστήματα σε μεγάλο αριθμό σκαφών και άρα θα ψωνίζει πιο συγκεντρωτικά και σε καλύτερες τιμές τα ανταλλακτικά τους. Ακόμα ένα πλεονέκτημα της ομοιοτυπίας είναι ότι εφόσον οι δύο τύποι πλοίων θα έχουν πολλά κοινά συστήματα θα μπορεί να καταρτιστεί ένα ενιαίο πρόγραμμα εκπαίδευσης τόσο για το μάχιμο προσωπικό όσο και για τους τεχνικούς. Επιπρόσθετα θα υπάρχουν και μεγάλα επιχειρησιακά οφέλη από αυτή την ομοιοτυπία μεταξύ των φρεγατών Belharra και των κορβετών Gowind καθώς θα υπάρχει μεγάλη διαλειτουργικότητα μεταξυ τους.
Σε περίπτωση που επιλεγούν οι ιταλικές κορβέτες το Πολεμικό Ναυτικό θα αντιμετωπίσει ένα μεγάλο πρόβλημα πολυτυπίας. Συγκεκριμένα ο στόλος του το 2026-27 θα απαρτίζεται από τις γαλλικές φρεγάτες Belharra, τις Γερμανικές φρεγάτες ΜΕΚΟ, τις Ολλανδικές S και τις Μ, που θα αποκτηθούν ως μεταχειρισμένες, και τις ιταλικές κορβέτες κλάσης Doha.
Παράλληλα οι γαλλικές κορβέτες είναι φτηνότερες περίπου 100-150 εκ. ευρώ από τις ιταλικές, με τις Gowind να κοστολογούνται με πλήρη οπλισμό και υποστήριξη για τουλάχιστον τρία χρόνια περίπου στα 400 εκ. ευρώ ενώ η αντίστοιχη τιμή για τις Doha είναι πάνω από μισό δις ευρώ.
Επιπρόσθετα ένα επιπλέον μειονέκτημα για την ιταλική κορβέτα είναι η απουσία Sonar για ανθυποβρυχιακό πόλεμο, παράμετρος εξαιρετικά σημαντική για τις απαιτήσεις του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού στο δύσκολο περιβάλλον του Αιγαίου.
Τέλος οι Γάλλοι, όπως και με τις Belharra, προσφέρουν πολύ γρήγορη παράδοση με την πρώτη Gowind να αναμένεται να έρθει σε 32 μήνες από την υπογραφή της σύμβασης.
Η λύση της Ευρωκορβέτας
Είναι φυσικό οι Ιταλοί της Fincantieri να πιέζουν για τις κορβέτες Doha κάθως θέλουν να έχουν εξασφαλισμένο έργο πριν προχωρήσουν στην εξυγίανση των ναυπηγείων Ελευσίνας, που αναμένεται να είναι δύσκολη και απροσδιορίστου χρονικής διάρκειας λόγω των πολλών χρεών που υπάρχουν αλλά και άλλων νομικών κωλυμάτων. Από την άλλη το Πολεμικό Ναυτικό δεν μπορεί να περιμένει πότε θα λυθούν τα προβλήματα των ναυπηγείων για να παραλάβει νέα πλοία.
Μία λύση σε αυτό μπορεί να δώσει το πρόγραμμα της Ευρωκορβετας (EPC), το σημαντικότερο ναυτικό πρόγραμμα της Μόνιμης Διαρθρωμένης Συνεργασίας (PESCO) της ΕΕ.
To πρόγραμμα EPC εγκρίθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2019 και συμμετέχουν η Ιταλία, η Γαλλία, η Ελλάδα και η Ισπανία.
Το πρόγραμμα θα αποδώσει ένα κοινό σχέδιο πλοίου, που ως βάση θα μπορεί να διαμορφωθεί σύμφωνα με τις ανάγκες των μελών του προγράμματος. Το συνολικό εκτόπισμα δεν θα υπερβαίνει τους 3.000 τόνους, το μήκος δεν θα είναι μεγαλύτερο των 110 μέτρων και θα προσφέρονται δύο κύριες εκδόσεις, που μέχρι σήμερα έχουν σχηματοποιηθεί: η κορβέτα Πολλαπλού Ρόλου Πλήρους Μάχης (Full Combat Multipurpose) για Ελλάδα και Ιταλία και η Πολλαπλού Ρόλου Μακράς Ακτίνος (Long Range Multipurpose). Η FCM θα είναι εφοδιασμένη με ποικιλία συστημάτων που θα αποσκοπούν στην εξασφάλιση επαρκούς ικανότητος αυτοάμυνας ενώ η LRM θα διακρίνεται από μεγαλύτερη αυτονομία και ικανότητα υπερπόντιων επιχειρήσεων.
Την ευρωκορβέτα θα κατασκευάσουν από κοινού η κοινοπραξία NAVIRIS, στην οποία συμμετέχουν κατά 50% η ιταλική Fincantieri και η γαλλική Naval Group. Στόχος είναι το πρώτο πλοίο να είναι έτοιμο το 2027.
Αν τελικά τελεσφορήσει η εξυγίανση των ναυπηγείων Ελευσίνας από την Fincantieri, θα μπορούν τα ναυπηγεία να αναλάβουν την κατασκευή των ευροκορβετών που προορίζονται για την Ελλάδα. Η λύση αυτή θα έχει κέρδη για όλες τις πλευρές καθώς το Πολεμικό Ναυτικό εκτός από τις Belharra και τις Gowind θα ενδυναμώσει και ανανεώσει ακόμα περισσότερο το στόλο τους με την Ευρωκορβέτα, ενώ και οι ιταλοί θα βγουν κερδισμένοι γιατί θα έχουν εξασφαλισμένο έργο.