«Kλείδωσαν» για την 14η Μαΐου οι τουρκικές εκλογές με την αντιπολίτευση να μην έχει καταλήξει ακόμη σε υποψήφιο αν και οι δημοσκοπίσεις δείχνουν προβάδισμά της με 55%.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι εκλογές αυτές θα σηματοδοτήσουν τη μεγαλύτερη δοκιμασία του Ερντογάν κατά τη διάρκεια των δύο δεκαετιών που έχει τα ηνία της χώρας, η οποία είναι περιφερειακή στρατιωτική δύναμη, μέλος του ΝΑΤΟ και μεγάλη αναδυόμενη οικονομία της αγοράς.
Ποιος θα είναι αντίπαλος του; Η αντιπολίτευση δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά της, περιμένει να ξεκαθαρίσει η κατάσταση με τον Εκρέμ Ιμάμογλου. Ο νυν δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης μοιάζει να είναι ένα από τα λίγα πρόσωπα που μπορούν να κοιτάξουν στα μάτια τον Ερντογάν και να τον νικήσουν. Ως υποψήφιος της αντιπολίτευσης κατάφερε να κερδίσει τον πολυπληθέστερο μητροπολιτικό δήμο της χώρας και μάλιστα δύο φορές, αφού η πρώτη εκλογή ακυρώθηκε από τον Ερντογάν «λόγω παρατυπιών». Ο Ιμάμογλου είχε επικρατήσει με 13.000 ψήφους διαφορά. Λίγους μήνες αργότερα, επικράτησε με 800.000 ψήφους διαφορά.
Ο Ερντογάν, αν μη τι άλλο, ξέρει να αναγνωρίζει τους εχθρούς του. Πριν λίγο καιρό ανέσυρε μια δήλωση του Ιμάμογλου την εποχή της ακύρωσης της εκλογής του (είχε αποκαλέσει «ηλίθιους» τα μέλη του Ανώτατου Εκλογικού Συμβουλίου) και τον έσυρε σε δίκη για προσβολή κρατικών αρχών. Ο Ιμάμογλου καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκιση και (κυρίως) στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων, μια ποινή που ισχύει από τον περασμένο Δεκέμβριο. Αυτή την περίοδο εκδικάζεται σε δεύτερο βαθμό η υπόθεση.
Αν δεν είναι ο Ιμάμογλου υποψήφιος, τότε ποιος; Ο Κεμάλ Κιλιντσάρογλου, ηγέτης του CHP, είναι μια περίπτωση, αν και ο ίδιος λέει ότι θα ήθελε έναν πιο υπερκομματικό υποψήφιο, που να μην περιορίζεται στο κόμμα. Ο Αχμέτ Νταβούτογλου, πρώην πρωθυπουργός του Ερντογάν που τον εγκατέλειψε, θα ήταν μια ενδιαφέρουσα μάχη.
Μέχρι και η Τανσού Τσιλέρ, πρωθυπουργός την τριετία 1993-96 και 76 ετών σήμερα, έχει εκφράσει την επιθυμία να εκτεθεί εκλογικά.