Πριν λίγα 24ωρα ένας Γάλλος τουρίστας, βουλγαρικής καταγωγής, προκάλεσε βανδαλισμούς σ’ ένα τζαμί στις Θέρμες, στην ορεινή Ξάνθη. Η πρώτη αντίδραση προήλθε από την μητρόπολη Ξάνθης και Περιθεωρίου, η οποία έσπευσε να καταδικάσει τον βανδαλισμό σε έναν ιερό, για τους μουσουλμάνους, χώρο, ο οποίος πρέπει να είναι σεβαστός απ’ όλους, ασχέτως θρησκεύματος.
Αυτό, που τονιζόταν στην ανακοίνωση ήταν, ότι η Ξάνθη, αλλά και η ευρύτερη περιοχή της Θράκης αποτελεί ένα πρότυπο ειρηνικής συμβίωσης λαών με διαφορετική θρησκεία, η οποία στηρίζεται στον έμπρακτο αλληλοσεβασμό. Η ανακοίνωση της Μητρόπολης Ξάνθης έκλεινε με το μήνυμα ότι «δεν επιτρέπουμε την ισορροπία αυτή να την διαταράξει κανείς».
Είναι σαφές, ότι ο ακροτελεύτιο τμήμα της ανακοίνωσης δεν είχε να κάνει τόσο με τον Γαλλο-βούλγαρο βάνδαλο, που είναι και ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά περισσότερο με αυτούς, που απεργάζονται, εδώ και δεκαετίες, την αποσταθεροποίηση της περιοχής.
Το θέμα, δυστυχώς, ήρθε στην επικαιρότητα με αφορμή την προβοκατόρικη παρέμβαση του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής υπέρ της εκλογής των υποψήφιων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στην περιοχή, τους οποίους, προφανώς, θέλει να τους χρησιμοποιήσει, μέσα στο Ελληνικό κοινοβούλιο, ως «δούρειους ίππους», για να εξυπηρετήσει το σχέδιο της Άγκυρας.
Ποιο είναι το σχέδιο της Άγκυρας, το οποίο, άσχετα αν στην εξουσία στην γείτονα, βρίσκονται κεμαλιστές, ή ισλαμιστές, ή ο στρατός μετά από πραξικόπημα, όλοι το υπηρετούν πιστά και με συνέπεια;
Να δημιουργήσουν μια κατάσταση ανάλογη με αυτήν στα Κατεχόμενα της Κύπρου.
Μάλιστα για τον σκοπό αυτό το Τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής δημιούργησε το 1991 έναν εκτελεστικό επιχειρησιακό βραχίονα, το «Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας» (DEB), το οποίο έχει αναλάβει… εργολαβικά την προώθηση του σχεδίου της Άγκυρας.
Μάλιστα, υιοθέτησαν ως σύμβολο μία «σημαία» (πράσινη και μαύρη με την ημισέληνο και τρία αστέρια σε περίοπτη θέση), την οποία «ξέθαψαν» από το μακρινό 1913, όταν οι Τούρκοι, μετά τους δύο Βαλκανικούς Πολέμους, στην προσπάθεια τους να εκβιάσουν τις μεγάλες Δυνάμεις της εποχής στην διαμόρφωση των συνόρων τους με την Βουλγαρία, προσπάθησαν χωρίς επιτυχία να φτιάξουν μια αυτόνομη Δημοκρατία στην περιοχή.
Το εγχείρημα διήρκησε ελάχιστα, οι Βούλγαροι με τους Τούρκους τα βρήκαν μεταξύ τους, οριοθέτησαν τα σύνορα τους και κανείς δεν ξανασχολήθηκε με το θέμα αυτό, μέχρι, που τα ενεργούμενα του προξενείου έβαλαν σε εφαρμογή τα αυτονομιστικά τους σχέδια και -όπως προαναφέραμε- ξέθαψαν ακόμα και τη «σημαία», που είχαν φτιάξει οι Οθωμανοί μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους.
Είναι λυπηρό και ακατανόητο ταυτόχρονα, πως στελέχη κομμάτων -κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ_υπερασπίζονται ή, στην καλύτερη περίπτωση, κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν το θέμα του δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού.
Μάλιστα, χρησιμοποιούν ως επιχείρημα το κείμενο, που συμφωνήθηκε -και από τη χώρα μας- στη Κοπεγχάγη, το 1990, στη τότε Διάσκεψη για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, (τότε ΔΑΣΕ, σήμερα ΟΑΣΕ), σύμφωνα με το οποίο ένα κράτος δεν μπορεί να αρνείται σε πολίτες του «το δικαίωμα να προσδιορίζονται εθνικά όπως επιθυμούν» και ακόμα, ότι «αποτελεί παραβίαση της συνταγματικά εγγυημένης ελευθερίας τους να αναπτύσσουν ελεύθερα την προσωπικότητά τους» (Άρθρο 5, παρ. 1Σ).
Αυτό που παραβλέπουν ή θέλουν να παραβλέπουν είναι, ότι στο κείμενο, που συνομολογήθηκε -και από τη χώρα μας- στην Κοπεγχάγη, διασφαλίζεται ΜΟΝΟ το ΑΤΟΜΙΚΟ δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και όχι το ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ!!!
Δηλαδή, μπορεί κάποιος να αυτοπροσδιοριστεί όπως επιθυμεί, αλλά δεν μπορεί αυτό να ισχύσει ως δικαίωμα σε μεγάλες ομάδες ανθρώπων, Γιατί αν μπορούσε να ισχύσει, τότε όλες οι διεθνείς συνθήκες και συμφωνίες, που έχουν υπογραφεί κατά καιρούς από διάφορες χώρες -και ευρωπαϊκές και δεν είναι λίγες- και αφορούν μειονότητες θα είχαν καταργηθεί στην πράξη και θα επικρατούσε χάος.
Και στην περίπτωση της Θράκης ακριβώς αυτό θέλει να πετύχει η Τουρκία: Το ΧΑΟΣ!!!
Γιατί η Συνθήκη της Λωζάνης προσδιορίζει με ακρίβεια και σαφήνεια την ταυτότητα της μειονότητας της Δυτικής Θράκης ως μουσουλμανικής και όχι ως Τουρκικής.
Είναι δε χαρακτηριστικό, ότι τον προσδιορισμό αυτό τον είχε ζητήσει τότε η Τουρκία, όταν γινόταν η διαπραγμάτευση στη Λωζάνη!!!
Είναι, λοιπόν, επικίνδυνο και απαιτείται μεγάλη προσοχή, όταν, ελαφρά τη καρδία, αποδεχόμαστε -και κυρίως ενθαρρύνουμε- συλλογικούς αυτοπροσδιορισμούς, οι οποίοι χρησιμοποιούνται από αναθεωρητικές δυνάμεις για να αμφισβητηθούν διεθνείς συνθήκες, που έχουν να κάνουν με τον καθορισμό συνόρων και κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Και θέλει προσοχή και σύνεση -ειδικά από εκπροσώπους κομμάτων και μάλιστα κομμάτων που έχουν ασκήσει εξουσία- γιατί η αμφισβήτηση διεθνών συμφωνιών με το πρόσχημα του «αυτοπροσδιορισμού» μπορεί να προκαλέσει επεμβάσεις για βίαιες αλλαγές συνόρων!
Και τέλος πάντων, επειδή δίπλα μας είναι ο «γιαλαντζί σουλτάνος», που έχει μιλήσει ξεκάθαρα για την ανάγκη να αναθεωρηθεί η Συμφωνία της Λωζάνης, καλό είναι, κάποιοι πολιτικοί ταγοί, να είναι πιο προσεχτικοί όταν μιλάνε για το δικαίωμα του «αυτοπροσδιορισμού» στην Δυτική Θράκη…
Γιατί «εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε»..!
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα Realnews