Διαψεύδοντας τις δημοσκοπικές προβλέψεις, ο πρόεδρος Ερντογάν συγκέντρωσε 49,51% των ψήφων στις εκλογές της 14ης Μαΐου, ξεπερνώντας τον βασικό υποψήφιο της αντιπολίτευσης, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου (44,88%), με περισσότερες από 5 μονάδες διαφορά. Ωστόσο, για πρώτη φορά εδώ και δύο δεκαετίες,απέτυχε να εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία στον πρώτο γύρο των εκλογών.
Η εφημερίδα του Μονάχου, Süddeutsche Zeitung, επισημαίνει τρία σημεία κλειδιά που θα μπορούσαν να χαρίσουν τη νίκη στον Κιλιτσντάρογλου: «Πρώτον, ο υποψήφιος της αντιπολίτευσης θα πρέπει να αναπτερώσει το ηθικό των οπαδών του. Δεύτερον, θα πρέπει να φέρει και πάλι τους αναποφάσιστους Κούρδους με το μέρος του, παρ’ όλο που για εκείνους το κόμμα του Κιλιτσντάρογλου τους ξυπνά τις χειρότερες αναμνήσεις. Και τρίτον, θα πρέπει να κερδίσει τους δεξιούς εθνικιστές υποστηρικτές του Σινάν Ογάν, οι οποίοι αποτελούν το 5% των ψηφοφόρων. Όμως, κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά αμφίβολο, καθώς πολλοί εξ αυτών είτε θεωρούν τον Κιλιτσντάρογλου αριστερό, είτε πρόκειται να απέχουν κατά τον δεύτερο εκλογικό γύρο».
RND: Άδικη η εκλογική αναμέτρηση
Όσον αφορά τον πρώτο εκλογικό γύρο, ο γερμανός ανταποκριτής στην Αθήνα Γκερντ Χέλερ, σχολιάζει στο Γερμανικό Δημοσιογραφικό Δικτύο (RND) για την Τουρκία πως «η εκλογική αναμέτρηση δεν ήταν δίκαιη. Οι επιχειρηματίες που πρόσκεινται στον Ερντογάν ελέγχουν το 90% του τουρκικού Τύπου και των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Η κρατική τηλεόραση TRT μετέδωσε 32 ώρες πολιτικών συγκεντρώσεων και συνεντεύξεων του Ερντογάν, μονάχα τον Απρίλιο. Αντιθέτως, το TRT αφιέρωσε μόλις 32 λεπτά τηλεοπτικού χρόνου στον Κιλιτσντάρογλου». Την εν λόγω άποψη συμμερίζεται και η SZ: «ο πρόεδρος Ερντογάν προσπάθησε να βάλει όσο το δυνατόν περισσότερα εμπόδια στον Κιλιτσντάρογλου, με τη βοήθεια της δικαιοσύνης, των σε μεγάλο βαθμό ελεγχόμενων μέσων ενημέρωσης και μιας γραφειοκρατίας που είναι υποταγμένη σε αυτόν. Ως συνήθως πάνοπλος, δίχως να τηρήσει κανέναν κανόνα. Οι εκλογές στην Τουρκία ήταν ελεύθερες - δεν ήταν όμως δίκαιες».
Παρ’ όλα αυτά, η εφημερίδα του Μονάχου προσθέτει πως «η Τουρκία, παρά τις ιδιαιτερότητές της, είναι μια εκπληκτικά καλά λειτουργούσα δημοκρατία - τουλάχιστον όσον αφορά στο εκλογικό σώμα, το οποίο κατέγραψε μία συγκλονιστική προσέλευση που άγγιξε το 90%, δίχως να σημειωθούν σοβαρά ή βίαια επεισόδια. Οι ψηφοφόροι έχουν εκφράσει την απογοήτευσή τους για τα προηγούμενα χρόνια διακυβέρνησης του Ερντογάν και, οδηγώντας τις εκλογές σε δεύτερο γύρο, αφαίρεσαν την αύρα του αήττητου που χαρακτήριζε τον πρόεδρο. Αυτό από μόνο του αποτελεί επιτυχία για την αντιπολίτευση - ακόμη και αν μία ακόμη πενταετία με τον Ερντογάν ως πρόεδρο είναι πιθανό να αποτελέσει μια δύσκολη δοκιμασία για την Τουρκία».