Ο Ταγίτ Ερντογάν «παίζει» ξανά με τον Μπάιντεν. Τώρα “παίζει” με το θέμα της πώλησης των μαχητικών F-16 (στην Τουρκία).
Τα παραπάνω γράφει ο φημισμένος Αμερικανός αναλυτής Μάικλ Ρούμπιν, σε νέο επιθετικό άρθρο του στην ιστοσελίδα 19fortyfive. Επιτίθεται εναντίον του προέδρου της Τουρκίας και επιφανών στελεχών της κυβέρνησης του προέδρου Τζο Μπάιντεν, οι οποίοι επιμένουν να χαϊδεύουν την κατοχική δύναμη και τον ισλαμιστή Ερντογάν.
Αναφέρει σχετικά:
Τόσο ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Τζέικ Σάλιβαν όσο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ επαίνεσαν την Τουρκία για την αποκατάσταση πλήρους διπλωματικών σχέσεων με το Ισραήλ αρκετά χρόνια αφότου η Τουρκία απέσυρε τον πρεσβευτή της από το εβραϊκό κράτος.
«Αυτή η κίνηση θα φέρει αυξημένη ασφάλεια, σταθερότητα και ευημερία στους λαούς τους καθώς και στην περιοχή», έγραψε ο Σάλιβαν στο Twitter.
Ο Σάλιβαν μιλάει πολύ νωρίς και παίζει στα χέρια του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ενώ ο Ερντογάν προσποιείται και λαμβάνει σε αντάλλαγμα την καλή θέληση του Λευκού Οίκου, ο Τούρκος πρόεδρος παραμένει διπρόσωπος.
Λίγες ώρες πριν ο Σάλιβαν επαινέσει τον Ερντογάν, ο ρωσικός Τύπος ανακοίνωσε ότι η Τουρκία είχε υπογράψει νέο συμβόλαιο τόσο για την αγορά πρόσθετων S-400 από τη Ρωσία όσο και για την παραγωγή ανταλλακτικών τοπικά για το σύστημα S-400.
Αυτό ουσιαστικά (ο Ερντογάν) δείχνει το …μεσαίο δάκτυλο προς την κυβέρνηση Μπάιντεν, αφού ο Λευκός Οίκος και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ επιχείρησαν να υποστηρίκουν την Τουρκία εγκρίνοντας την πώληση σε αυτήν αναβαθμισμένων F-16.
Η διπροσωπία του Erdoǧan εκπλήσσει λιγότερο από την ευπιστία εκείνων που έχουν την τάση να δουν την καλή του θέληση. Στην καρδιά του ο Ερντογάν είναι ιδεολόγος. Παραμένει βαθιά αντισημίτης, αντι-ισραηλινός και αντιαμερικανός.
Ενώ επιδιώκει να επωφεληθεί από την ένταξη στο ΝΑΤΟ, δείχνει την αληθινή του στάση απέναντι στην αμυντική συμμαχία με τις συλλήψεις αξιωματικών των οποίων η μόνη αμαρτία είναι η μακροχρόνια υπηρεσία στα γραφεία του ΝΑΤΟ με την προθυμία του να συμμετάσχει σε πολέμους με τους αντιπάλους του.
Ο Σάλιβαν και το Γραφείο Τουρκίας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ μπορεί να βλέπουν μια νέα μετριοπάθεια στην Τουρκία, αλλά αυτό είναι μόνο για επίδειξη. Με τον πληθωρισμό να ξεπερνά το 80%, ο Erdoǧan συνειδητοποιεί ότι χρειάζεται εξωτερική υποστήριξη. Μετά από χρόνια οικονομικής κακοδιαχείρισης, τα συναλλαγματικά αποθέματα της Τουρκίας είναι σχεδόν άδεια. Η δημιουργική λογιστική δεν μπορεί πλέον να καλύψει τα ελλείμματα και το Κατάρ, το πλούσιο εμιράτο του Περσικού Κόλπου που χρηματοδότησε τον Ερντογάν από την αρχή έχει φτάσει στα όριά του.
Ο Ερντογάν ελπίζει ότι ένα πιο μετριοπαθές πρόσωπο μπορεί να του επιτρέψει να επισπεύσει τα δάνεια έκτακτης ανάγκης από διεθνείς δανειστές χωρίς άλλες χώρες να επιδιώξουν να χρησιμοποιήσουν την απελπισία και τα προβλήματα στενά της Τουρκίας για να αποσπάσουν παραχωρήσεις.
Ο Λευκός Οίκος και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ προσεγγίζουν επίσης την Τουρκία μέσω του ευσεβούς πόθου: Αγνοούν τη συστηματική αλλαγή που έχει κάνει ο Ερντοάν εδώ και δύο δεκαετίες και πιστεύουν ότι η Τουρκία μπορεί να επιστρέψει στο status quo μετά τον Ερντογάν.
Και οι δύο ελπίζουν ότι οι εκλογές του επόμενου έτους θα μπορούσαν να ανατρέψουν τον Ερντογάν και, αντιστρόφως, ανησυχούν ότι οποιαδήποτε τιμωρητική ενέργεια μπορεί να αποτύχει, αναζωπυρώνοντας εθνικιστικές φλόγες.
Αυτό είναι λανθασμένο για δύο λόγους:
Πρώτον, δεν υπάρχει τίποτα στον χαρακτήρα του Ερντογάν που να υποδηλώνει ότι θα συμμορφωνόταν με το αποτέλεσμα μιας πραγματικά δημοκρατικής εκλογής. Είτε θα εξαπατήσει είτε, όπως το 2016, θα προσποιηθεί την κρίση για να επιβάλει κανόνα έκτακτης ανάγκης.
Δεύτερον, η άρνηση να λογοδοτήσει ο Ερντογάν για τις ενέργειές του επιτρέπει στον Τούρκο ηγέτη να προβάλει δύναμη, υπονομεύει ταυτόχρονα την αντιπολίτευση και ενθαρρύνει τη συνέχιση του διπλού παιχνιδιού.
Είναι καλό να επικροτούμε την αποκατάσταση των σχέσεων της Τουρκίας με το Ισραήλ, αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να βαθμονομήσουν την πολιτική τους με βάση την πραγματικότητα και όχι την ελπίδα.
Είναι καιρός να σταματήσουμε να πέφτουμε στην μπλόφα του Ερντογάν. Οι πλήρεις διπλωματικές σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ δεν θα φέρουν «ασφάλεια, σταθερότητα και ευημερία», όπως παρατήρησε ο Σάλιβαν.”
Αντίθετα, ο Σάλιβαν θα πρέπει να απαιτήσει να σταματήσουν οι στρατιωτικές συναλλαγές της Τουρκίας με τη Μόσχα, να τερματίσει την υποστήριξή της στη Χαμάς, στο Ισλαμικό Κράτος και την Αλ Κάιντα. Και να σταματήσει τις υπερπτήσεις της πάνω από τα ελληνικά νησιά.
Να σταματήσει τις παραβιάσεις όπως η Κίνα των θαλάσσιων υδάτων και των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών των γειτόνων της. και τις καταλήψεις, όπως η Ρωσία, άλλων γειτόνων. Ο Λευκός Οίκος και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ μπορεί να πιστεύουν ότι η διπλωματία και η ηθική σαφήνεια είναι έξυπνα, αλλά η πολιτιστική τέχνη είναι κάτι περισσότερο από αλγόριθμος ή σκόπιμη παραμέληση της αληθινής συμπεριφοράς μιας χώρας.
Είναι καιρός να αποσύρουμε (εννοεί τις ΗΠΑ) τα F-16 από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να επιβάλουμε κυρώσεις ως απάντηση στη νέα συμφωνία για τους S-400.
ΠΗΓΗ: Michael Rubin 19fortyfive via hellasjournal