Μία από τις πλέον σκοτεινές περιόδους που έζησε η χώρα μας και οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια στην σημερινή μας κατάντια ως κράτος και πολίτες, με τις επαχθείς συμφωνίες και τα μνημόνια, πλησιάζει στο φως της Δικαιοσύνης...
Και συγκεκριμένα πλησιάζει στο φως της δικαιοσύνης το πιο καλοσχεδιασμένο πολιτικό πραξικόπημα των εποχών που έγινε εις βάρος του Κώστα Καραμανλή, υπέρ των Αμερικάνων και της κυβέρνησης που τον διαδέχτηκε και τόσο μα τόσο πολύ πολέμησε, μόνο και μόνο για την προσέγγιση της Ελλάδας με την Ρωσία...
Υποκλοπές, σχέδια που περιελάμβαναν ακόμα και την δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού περιλαμβάνονται σε αυτή την δικογραφία και εκθέτουν ανεπανόρθωτα στελέχη της κυβέρνησης Παπανδρέου... Τη συνέχεια την γνωρίζουμε όλοι αφού την βιώνουμε καθημερινά από τότε, ενώ κάποτε σίγουρα ο ιστορικός του μέλλοντος θα ασχοληθεί εκτενέστερα με την πιο βρώμικη περίοδο από την μεταπολίτευση και μετά...
Την παραπομπή λοιπόν σε δίκη, δύο υπαλλήλων της ΕΥΠ, για παραβίαση μυστικών της Πολιτείας και του πρώην υπουργού, Μιχάλη Καρχιμάκη, για ηθική αυτουργία, εισηγείται στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, η εισαγγελέας Μαρία-Σοφία Βαϊτση, η οποία ζητά παράλληλα και την παραπομπή πρώην στελέχους αμερικανικών υπηρεσιών ασφαλείας, για εμπλοκή του στην υπόθεση των τηλεφωνικών υποκλοπών.
Η εισαγγελική πρόταση αφορά τις δύο, από τις τρεις συνολικά, δικογραφίες που χειρίστηκε επί μακρό χρονικό διάστημα ο ανακριτής Δημήτρης Φούκας, σχετικά με: Το αποκαλούμενο «σχέδιο Πυθία 1», τις υποκλοπές και την υπόθεση παραβίασης μυστικών της Πολιτείας με εμπλεκόμενο τον πρώην ισχυρό άντρα του ΠΑΣΟΚ και στενό συνεργάτη του Γιώργου Παπανδρέου, Μιχάλη Καρχιμάκη.
Η πρώτη δικογραφία για το «σχέδιο Πυθία» αφορά τις καταγγελίες για επιχείρηση δολοφονίας του τότε πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή, εξαιτίας της οικονομικής και ενεργειακής προσέγγισης της κυβέρνησής του με την Ρωσία. Η δικογραφία έχει σχηματιστεί κατά αγνώστων δραστών. Με την πρότασή της, η εισαγγελική λειτουργός ζητά, όσον αφορά την δεύτερη δικογραφία για τις υποκλοπές, να παραπεμφθεί σε δίκη για το αδίκημα της απόπειρας κατασκοπείας, ο 66χρονος Αμερικανός υπήκοος William Bazil, πρώην υπάλληλος της αμερικανικής πρεσβείας. Η εισαγγελική λειτουργός θεωρεί υπαίτιο τον 66χρονο για παράνομη καταγραφή απόρρητων τηλεφωνικών συνομιλιών, που αφορούσαν συμφέροντα του κράτους, το διάστημα μεταξύ Αυγούστου 2004 και Μαρτίου 2005.
Το σκέλος της πρότασης της εισαγγελικής λειτουργού για τον πρώην υπουργό, αφορά την τρίτη δικογραφία, η οποία σχηματίστηκε σε βάρος του με αφορμή καταγγελίες υπαλλήλου της ΕΥΠ, ότι ο πρώην υπουργός λάμβανε παρανόμως αντίγραφα απόρρητων εγγράφων της υπηρεσίας Πληροφοριών, που απευθύνονταν αποκλειστικά. Ο ίδιος αρνείται από την αρχή την κατηγορία που του αποδίδεται και υποστηρίζει πως η καταγγελία που έγινε σε βάρος του αφορά εσωτερική διαμάχη υπαλλήλων της ΕΥΠ.
Καρχιμάκης: Ανήθικη και ανυπόστατη πολιτική δίωξη
Σε «ανήθικη και ανυπόστατη πολιτική δίωξη» για μία «στημένη υπόθεση από σκοτεινούς ανθρώπους ..επαγγελματίες υπόδικους» αναφέρεται, με μακροσκελή του ανακοίνωση, ο βουλευτής Μιχάλης Καρχιμάκης. Σύμφωνα με τον πρώην υπουργό, η εισαγγελική πρόταση για παραπομπή του δεν έχει καμία νόμιμη βάση. Ο κ. Καρχιμάκης τονίζει επίσης, πως «όσοι μεθόδευσαν την δίωξή μου τότε και σήμερα, για λόγους υπηρέτησης άλλων επιδιώξεων, είναι υπόδικοι και κατηγορούμενοι για σειρά κακουργηματικών ενεργειών που οδήγησαν στην οριστική απομάκρυνση από την υπηρεσία τους».
Η ανακοίνωση του πρώην υπουργού έχει ως εξής:
«Για μια ακόμη φορά επανέρχεται μια στημένη υπόθεση, που κατασκευάστηκε από σκοτεινούς ανθρώπους που βαρύνονται με κακουργηματικές ενέργειες και πράξεις, γεγονός που δεν ελήφθη από κανένα σχεδόν αρμόδιο υπόψη. Μια στημένη υπόθεση που κατά τους καταγγέλλοντες επαγγελματίες υπόδικους, συκοφάντες και πλαστογράφους, συντελέστηκε το 2005 αλλά κατά παράδοξο τρόπο καταγγέλθηκε το 2013. Γιατί άραγε; Γιατί αφού δήθεν γνώριζαν τι συμβαίνει, δεν το κατάγγειλαν μέχρι το 2009, αλλά το θυμήθηκαν το 2013; Μια στημένη και κατασκευασμένη υπόθεση, που εδώ και πολύ καιρό, κάποιοι εξωδικαστικοί που την κατασκεύασαν και πολιτικοί κύκλοι προανήγγειλαν την εισαγγελική της έκβαση, σαν να δομούσαν και συνέτασσαν αυτοί το κατηγορητήριο.
Είναι φανερό ότι εξυφαίνεται μέσα από μία στημένη και κατασκευασμένη υπόθεση, μία ανήθικη και ανυπόστατη πολιτική δίωξη.
Καταλήγει στο συμπέρασμα ύπαρξης ενδείξεων ενοχής την στιγμή που όπως η ίδια η εισαγγελέας συνομολογεί στην πρότασή της, ουδέποτε ανευρέθηκε το παραμικρό στοιχείο που να αποτελεί έστω ένδειξη πόσο δε μάλλον απόδειξη των καταγγελλομένων από επαγγελματίες υπόδικους και εκφραστές κυκλωμάτων πλαστογραφίας, κατασκευής πλαστών στοιχείων και εκβιασμών, και άλλων κακουργηματικών πράξεων, όπως έχει αποδειχθεί, αλλά και διαρροής απόρρητων στοιχείων εθνικού ενδιαφέροντος από την υπηρεσία τους, που οδήγησαν στην οριστική απόλυσή τους από την εργασία τους.
Τόσο, λοιπόν, η αντικειμενική, όσο και η υποκειμενική υπόσταση του αποδιδόμενου στημένου και φανταστικού εγκλήματος, δεν πληρούνται ούτε κατ’ ελάχιστον.
Θα αποτελέσει καταστροφικό και ανεπανόρθωτο πλήγμα του δημοκρατικού πολιτεύματος, η επιμονή στην ποινικοποίηση του ύψιστου και συνταγματικά κατοχυρωμένου μέσου εκπροσώπησης του λαού, που είναι η άσκηση κοινοβουλευτικού ελέγχου, από τους δημοκρατικά εκλεγμένους εκπροσώπους του, τους βουλευτές, ο οποίος αποσκοπεί στην διαφύλαξη των συμφερόντων της χώρας και όχι στην διακινδύνευσή τους.
Είναι πρωτοφανές στα νομικά και ιστορικά χρονικά, να επιχειρείται κάτι τέτοιο με πρόταση εισαγγελέα, η οποία κατηγορεί πρόσωπο που διετέλεσε βουλευτής και αρμόδιος σκιώδης υπουργός του τομέα άμυνας του κόμματός του, επειδή υπέβαλλε ερώτηση στην Βουλή για την σωστή επιχειρησιακή λειτουργία των αμυντικών συστημάτων της χώρας. Και επειδή προασπίστηκε την διασφάλιση της ζωής των στελεχών που απαρτίζουν τις Ένοπλες Δυνάμεις και όχι μόνο, όταν μόλις είχε προηγηθεί η πτώση του ΣΙΝΟΥΚ, η οποία είχε συνταράξει το πανελλήνιο. Είναι ακόμα πιο παράδοξο νομικά και λογικά, να θεωρείται η ως άνω κοινοβουλευτική λειτουργία, ποινικά κολάσιμη, ενώ η ερώτηση που υποβλήθηκε στη Βουλή, απαντήθηκε πολλές φορές και δημόσια στο Κοινοβούλιο, χωρίς αρνήσεις και επιφυλάξεις από τον αρμόδιο Υπουργό Εθνικής Άμυνας.
Γιατί με αυτή την αντίληψη θα έπρεπε να παραπεμφθούν πολλά κοινοβουλευτικά στελέχη και αρχηγοί κομμάτων, οι οποίοι, δημοσίως στη Βουλή, έθεταν και θέτουν διαχρονικά θέματα παρόμοιας υφής.
Όπως ήταν πρωτοφανής και πιθανά σκόπιμη για τα δικαστικά χρονικά, η εγγύηση του 1 εκατ. ευρώ για υπόθεση πολιτικού και όχι οικονομικού χαρακτήρα, που μου επιβλήθηκε, για να αποσυρθεί άμεσα, μετά από θύελλα εύλογων αντιδράσεων του νομικού, δικαστικού και πολιτικού κόσμου, όταν μάλιστα γνώριζαν την αδύναμη οικονομική μου κατάσταση και όταν οι εγγυήσεις, για καταχραστές του δημοσίου χρήματος, για βιαστές, για παιδεραστές και παρανομούντες μεγαλοσχήμονες κλπ ήταν ασήμαντες.
Τι να σημαίνει άραγε αυτό;
Επαναλαμβάνω λοιπόν.
Ουδέποτε βρέθηκαν έγγραφα της ΕΥΠ στην κατοχή μου, από την έρευνα που διενεργήθηκε, όπως άλλωστε αναφέρει και ο ανακριτής στο πόρισμά του, αλλά και η εισαγγελέας στην πρότασή της. Όσοι μεθόδευσαν την δίωξή μου τότε και σήμερα, για λόγους υπηρέτησης άλλων επιδιώξεων, είναι υπόδικοι και κατηγορούμενοι για σειρά κακουργηματικών ενεργειών, που οδήγησαν στην οριστική απομάκρυνση από την υπηρεσία τους.
Είναι αδιανόητο, μεθοδεύσεις που παραπέμπουν στα πρότυπα της μαφίας, να βρίσκουν παραδόξως ανταπόκριση και μάλιστα, ιδίως στο χώρο της Δικαιοσύνης, που είναι ταγμένη να λειτουργεί έξω από σκοπιμότητες.
Όλα αυτά με θωρακίζουν για να αγωνιστώ ακόμα περισσότερο, για τις αρχές και τις δημοκρατικές και ηθικές αξίες μου και αυτές οι μεθοδεύσεις δε θα με αποθαρρύνουν. Δεν πρόκειται, αν αυτό κάποιοι επιδιώκουν, να μπω στην κατηγορία των πολιτικών-δημοσίων προσώπων που φοβούμενοι ότι θα έχουν αυτή την τύχη, επιλέγουν να μην συγκρούονται με την ανομία και την διαφθορά και να σιωπούν.
Κανένας, μα κανένας, είτε άνθρωπος του υποκόσμου, είτε πολιτικός με σκοπιμότητες, είτε οποιοσδήποτε άλλος με άλλους στόχους, θα με εμποδίσει να έχω έντιμη και καθαρή δημόσια φωνή, με όποια απειλή ή μηχανισμό και αν επιχειρήσει να με φιμώσει.
Θέλω λοιπόν να έχω εμπιστοσύνη ότι το αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο που εισήχθη η υπόθεση αυτή για κρίση, θα αποφανθεί με κριτήριο τα στοιχεία της δικογραφίας και την αντικειμενική αξιολόγησή τους.
Θέλω επίσης να πιστεύω ότι δεν ισχύει αυτό που φέρεται να διακινείται από διάφορους κύκλους, ότι Έλληνες έντιμοι και αντικειμενικοί δικαστές, εκφράζονται αρνητικά για πολιτικούς, δηλώνοντας ότι όπου τους συναπαντήσουν δικαστικά, φταίνε δεν φταίνε, θα τους εξανδραποδίσουν, μετατρέποντας έτσι την αμερόληπτη δικαιοσύνη σε προσωπικά και πολιτικά παίγνια.
Τέλος, σε αυτή την υπόθεση ουδείς μπορεί να κρύψει την αλήθεια από την ιστορία και τον ελληνικό λαό. Άλλωστε, ο καθένας μας έχει διαχρονικά διαγράψει και συνεχίζει να διαγράφει την πορεία του και οι κατήγοροι και οι αδίκως κατηγορούμενοι».
Σχετικά Θέματα: