μιλώντας σήμερα, Τετάρτη 23 Νοεμβρίου, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος
Η παταγώδης αποτυχία της Κυβέρνησης στον οικονομικό τομέα αλλά και οι διεθνείς εξελίξεις καθιστούν επιτακτική την ανάγκη πολιτικής αλλαγής. Αυτό τόνισε ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, .
Διαβάστε ολόκληρη την ομιλία του προέδρου της ΝΔ Κυριάκου Μητσοτάκη:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Τα έδρανα της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας, τα οποία σήμερα καταλαμβάνουμε εμείς, τίμησε για πολλά χρόνια, ο αείμνηστος Πρόεδρος όλων των Ελλήνων, Κωστής Στεφανόπουλος.
Ήταν ένας πολιτικός, που με το κύρος του αναβάθμισε κάθε αξίωμα από το οποίο υπηρέτησε το κοινό συμφέρον – πρωτίστως το ύπατο αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Δεν υπήρξε ποτέ λαϊκιστής. Απεχθανόταν τη δημαγωγία. Αναζητούσε την αλήθεια. Έκανε τη σεμνότητα στην άσκηση της εξουσίας τρόπο ζωής.
Ήταν ένας γνήσιος δημοκράτης, που πίστευε στην αξία της ευνομίας και της τήρησης του Συντάγματος και των νόμων.
Όπως εύστοχα έγραψε ένας αρθρογράφος, υπήρξε ένας πατριώτης που δεν θυσίασε ούτε γραμμάριο της Δημοκρατίας στο όνομα του πατριωτισμού.
Κέρδισε κάτι σπουδαίο, κάτι ανεκτίμητο: Την αγάπη και το σεβασμό όλων των Ελλήνων. Κέρδισε με τον πολιτικό του βίο την καρδιά της Ελλάδας.
Αισθανόμαστε μεγάλη τιμή που ο Κωστής Στεφανόπουλος αποτελεί μέρος της ιστορίας της μεγάλης μας Παράταξης.
Θα τον θυμόμαστε πάντα με σεβασμό, με ευγνωμοσύνη και με υπερηφάνεια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω την ομιλία μου με μια σύντομη αναφορά στις διεθνείς εξελίξεις.
Διανύουμε μια περίοδο πυκνής διεθνούς κινητικότητας, η οποία εύλογα προκαλεί ανησυχία.
Στους επόμενους μήνες διαμορφώνεται ένα σκηνικό, στην Ευρώπη και τον κόσμο, πολύ διαφορετικό από το σημερινό.
Πολιτικοί συσχετισμοί αναδιατάσσονται με βάση τη βούληση των πολιτών, η οποία όπως διαπιστώνουμε καθίσταται δύσκολα προβλέψιμη.
Σε 10 μέρες από σήμερα, διεξάγεται ένα κρίσιμο δημοψήφισμα στην Ιταλία.
Τον Ιανουάριο του 2017, αναλαμβάνει Πρόεδρος των ΗΠΑ ο κ. Trump. Οι διεθνείς προτεραιότητες του νέου Προέδρου θα έχουν σίγουρα σημαντικές επιπτώσεις παγκοσμίως, αλλά ειδικά ως προς τις σχέσεις των ΗΠΑ με την Ευρώπη.
Τον Μάρτιο του 2017, έχουμε εκλογές στην Ολλανδία. Αμέσως μετά, τον Απρίλιο έχουμε προεδρικές εκλογές στην Γαλλία.
Το Φθινόπωρο, έχουμε εκλογές στην Γερμανία.
Η ραχοκοκαλιά της Ευρώπης έχει εισέλθει σε προεκλογική περίοδο. Ταυτόχρονα, η Ένωση θα πρέπει να διαχειριστεί το Brexit, που αποτελεί ακόμα μια άγνωστη παράμετρο στη διαμόρφωση του νέου ευρωπαϊκού σκηνικού.
Στη γειτονιά μας, οι συνομιλίες για το Κυπριακό έχουν εντατικοποιηθεί. Για άλλη μια φορά, επαναλαμβάνουμε ότι στηρίζουμε με όλες μας τις προσπάθειες του προέδρου Αναστασιάδη για την αναζήτηση μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης στο Κυπριακό πρόβλημα.
Την ίδια, όμως, στιγμή, αξιολογούμε με ιδιαίτερη προσοχή αλλά και ανησυχία ορισμένα βήματα υπαναχώρησης της τελευταίας στιγμής της άλλης πλευράς, όπως αυτά που έγιναν στην τελευταία συνάντηση στην Ελβετία.
Και η Τουρκία, ειδικά μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, είναι απρόβλεπτη.
Οι συνεχείς δηλώσεις του Προέδρου Ερντογάν για τη συνθήκη της Λωζάνης, αμφισβητούν μονομερώς το διεθνές συμβατικό θεμέλιο της ισορροπίας στην περιοχή μας καθώς και των σχέσεων με τη γείτονα χώρα.
Και οι απαράδεκτες αυτές τοποθετήσεις προκαλούν σοβαρό προβληματισμό και προσθέτουν ακόμα μια εστία ανησυχίας στην ήδη ταραγμένη περιοχή.
Και βέβαια, η Αλβανία επιδίδεται σε ένα κρεσέντο εθνικισμού βάζοντας στο τραπέζι το σύνολο των διμερών μας σχέσεων.
Η συμφωνία για το προσφυγικό κρέμεται από μια κλωστή. Η πιθανότητα να καταρρεύσει είναι υπαρκτή με ανυπολόγιστες συνέπειες για τη χώρα μας. Σχέδιο «Β» δεν φαίνεται προς το παρόν να υπάρχει.
Και μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον ρευστότητας, όπου ανασχεδιάζονται στρατηγικές και συμμαχίες, δυστυχώς η Ελλάδα σήμερα βρίσκεται στο περιθώριο.
Η Κυβέρνηση αντιμετωπίζει τις τεκτονικές γεωπολιτικές εξελίξεις χωρίς καμία ξεκάθαρη εθνική στρατηγική.
Η οικονομική μας αδυναμία δυστυχώς μας ωθεί στο περιθώριο. Δεν είμαστε μέρος καμίας λύσης αλλά ένα διαρκές πρόβλημα, το οποίο χρειάζεται ειδική διαχείριση. Και οι ευκαιρίες δεν μπορούν να περιμένουν.
Η διεθνής κοινότητα στην καλύτερη περίπτωση μας αντιμετωπίζει με αισθήματα συμπόνιας και οίκτου. Μόνο που το διεθνές παιχνίδι - το γνωρίζουμε όλοι - είναι ιδιαίτερα σκληρό.
Και η κατανόηση των ξένων, όποτε αυτή εκδηλώνεται, δεν είναι αρκετή για να εξασφαλίσει από μόνη της την προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων.
Και όπως φαίνεται και από την σύγκληση νέας έκτακτης σύσκεψης για το θέμα του χρέους την Παρασκευή στο Βερολίνο, στην οποία δεν προσκλήθηκε η ελληνική Κυβέρνηση, κάποιοι θέλουν να αποφασίσουν για εμάς, χωρίς εμάς.
Και είναι πολύ κρίμα. Διότι αν δεν είχαμε σήμερα την θλιβερή Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι μια ισχυρή ατμομηχανή ανάπτυξης η οποία δεν θα έκανε απλά περήφανους τους πολίτες της αλλά θα δικαίωνε και όλους όσους μας έχουν στηρίξει .
Για το λόγο αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι μόνον η παταγώδης αποτυχία της Κυβέρνησης στον οικονομικό τομέα που κάνει επιτακτική την ανάγκη πολιτικής αλλαγής.
Είναι και οι διεθνείς ανακατατάξεις, τις οποίες μόνο μια νέα σταθερή, σοβαρή, αξιόπιστη Κυβέρνηση μπορεί να εκμεταλλευτεί προς όφελος της Ελλάδας.
Η Ελλάδα έχει σήμερα, περισσότερο από ποτέ, ανάγκη μια ισχυρή και αξιόπιστη Κυβέρνηση. Μια Κυβέρνηση, με ξεκάθαρες θέσεις, με αξιοπιστία με κύρος, που θα μπορεί να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του έθνους και του λαού και δεν θα είναι ο επαίτης της διεθνούς κοινότητας.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Το αίτημα για πολιτική αλλαγή είναι σήμερα πλειοψηφικό στην ελληνική κοινωνία.
Είναι πλειοψηφικό, όχι επειδή το ζητούμε εμείς, αλλά επειδή η ίδια η κοινωνία δεν αντέχει άλλο μια Κυβέρνηση, η οποία δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση.
Μια Κυβέρνηση, που υπερφορολογεί τους πολίτες σε κάθε ευκαιρία.
Μια Κυβέρνηση, που επενδύει και σήμερα ακόμα στον κοινωνικό διχασμό για να κρύψει τις δικές τις αδυναμίες.
Μια Κυβέρνηση, που τελικά ευνοεί τους λίγους σε βάρος των πολλών.
Που υπονομεύει συνειδητά τους θεσμούς της δημοκρατίας μας.
Και η τάση αυτή για πολιτική αλλαγή αποτυπώνεται ξεκάθαρα.
Το τελευταίο διάστημα, η Νέα Δημοκρατία έχει πετύχει μια σειρά από μικρές αλλά και μεγάλες στρατηγικές νίκες.
Καταφέραμε να αποτρέψουμε σε συνεργασία και με άλλα κόμματα, τα οποία κράτησαν μια υπεύθυνη στάση, την αλλαγή του εκλογικού νόμου από τις επόμενες εκλογές, που θα βύθιζε τη χώρα σε ακυβερνησία.
Σταθήκαμε απέναντι στην προσπάθεια του κ. Τσίπρα και του κ. Παππά να ελέγξουν το τηλεοπτικό τοπίο.
Εμπιστευτήκαμε τη Δικαιοσύνη. Αγωνιστήκαμε για τη διασφάλιση της συνταγματικής τάξης και κερδίσαμε σχεδόν όλα όσα επιδιώκαμε.
Μεγαλύτερο αριθμό αδειών και έλεγχο της όλης διαδικασίας από ένα ανεξάρτητο υπερκομματικό και ποιοτικό Ε.Σ.Ρ.
Την ίδια ώρα, όπου στήνονται κάλπες, σε πανεπιστήμια, σε Τ.Ε.Ι., σε συνδικαλιστικές ενώσεις, σε επιμελητήρια, σε μεγάλες επαγγελματικές ενώσεις παντού, οι προσκείμενες δυνάμεις στη Νέα Δημοκρατία κερδίζουν μεγάλες μάχες, ενώ οι δυνάμεις που πρόσκεινται στην Κυβέρνηση και ειδικά στο ΣΥΡΙΖΑ καταποντίζονται.
Αυτά τα μικρά βήματα, είναι ο προάγγελος της μεγάλης πολιτικής αλλαγής που θα έρθει στις επόμενες εκλογές.
Είναι πολύ σημαντικό, το διαπιστώνετε και εσείς στις δικές σας περιοδείες, ότι στις συγκεντρώσεις που διοργανώνουμε, έρχονται πλέον χιλιάδες συμπολίτες μας, οι οποίοι δεν ανήκαν στη Νέα Δημοκρατία. Είναι συμπολίτες μας, οι οποίοι ανησυχούν, νοιάζονται για την οικογένειά τους, για την πατρίδα μας και έρχονται για να ακούσουν τη δική μας εναλλακτική πρόταση. Δεν έχουμε κερδίσει ακόμα την εμπιστοσύνη τους αλλά έχουμε κερδίσει την προσοχή τους.
Η βεβαιότητα, λοιπόν, αυτή για την πολιτική αλλαγή αυξάνει και τις ευθύνες μας. Δεν είναι σε καμία περίπτωση λόγος για να πανηγυρίζουμε, αλλά σίγουρα είναι ένα κίνητρο για περισσότερη προσπάθεια.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Αυτές τις μέρες, με αφορμή τον προϋπολογισμό και τη διαπραγμάτευση για τη 2η αξιολόγηση, βλέπουμε το ίδιο πολυπαιγμένο έργο.
Μια Κυβέρνηση χωρίς κανένα σχέδιο, αδυνατεί να δώσει λύσεις και να βάλει την Ελλάδα σε ένα δρόμο ανάπτυξης.
Πρώτα οδήγησε τη χώρα σε ένα αχρείαστο 3ο μνημόνιο.
Θα το είχαμε αποφύγει αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε επιλέξει να ρίξει την προηγούμενη Κυβέρνηση και αν δεν είχε προηγηθεί το καταστροφικό 1ο εξάμηνο του 2015. Σε 86 δις υπολογίζει συνολικά τη ζημιά η Τράπεζα της Ελλάδος και δεν θα πάψουμε να τους το υπενθυμίζουμε.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του προϋπολογισμού, ο οποίος κατατέθηκε πριν από λίγες μέρες, ο πλούτος ο οποίος χάθηκε σε απώλεια Α.Ε.Π. από την αναίτια παράταση της ύφεσης υπολογίζεται στα 26 δις ευρώ, κάτι παραπάνω 6.000 ευρώ για κάθε νοικοκυριό.
Και βέβαια στην αγορά εργασίας, μειώνονται οι θέσεις πλήρους απασχόλησης προς όφελος της μερικής απασχόλησης.
Και παρά το χαμηλό κόστος εργασίας, η ανταγωνιστικότητα της χώρας μας πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, ενώ την διετία - θέλω να το υπενθυμίσω αυτό - 2012 - 2014 είχαμε ανέβει 39 θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη.
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των ιδιωτών αυξήθηκαν σχεδόν κατά 23 δις ευρώ και αυτό παρά τα σκληρά εισπρακτικά μέτρα.
Η πραγματική οικονομία, το γνωρίζουμε, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην παράλογη υπερφορολόγηση.
Τα λουκέτα στις επιχειρήσεις πολλαπλασιάζονται. Το 2016 έκλεισαν 3.000 περισσότερες επιχειρήσεις από όσες άνοιξαν.
Και οι καταθέσεις των επιχειρήσεων αλλά και των ιδιωτών μειώθηκαν κατά 37 δις ευρώ στις μέρες του ΣΥΡΙΖΑ.
Και βέβαια, η πρόβλεψη για ανάπτυξη 2,7%, η οποία περιέχεται στον προϋπολογισμό του 2017, όλοι γνωρίζουμε ότι δεν είναι ρεαλιστική, γιατί το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών θα συρρικνωθεί ακόμη περισσότερο.
Και η ιδιωτική οικονομία θα συνεχίζει να «στραγγαλίζεται» από την υπερφορολόγηση, η οποία αποτελεί συνειδητή επιλογή αυτής της Κυβέρνησης, τη «στάση πληρωμών» και την έλλειψη ρευστότητας.
Η υλοποίηση των απαραίτητων διαρθρωτικών αλλαγών προσκρούει στην αναβλητικότητα και τις ιδεοληπτικές εμμονές των κυβερνώντων.
Ο προϋπολογισμός κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα από 4 ωρολογιακές βόμβες που συντηρούνται στα θεμέλια της οικονομίας:
1. Τις ληξιπρόθεσμες οφειλές των ιδιωτών που διογκώνονται.
2. Τα κόκκινα δάνεια που αυξάνονται.
3. Την μαύρη τρύπα στα ασφαλιστικά ταμεία που βαθαίνει.
4. Τη ρευστότητα των φορέων του δημοσίου που επιδεινώνεται.
Η Κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα ή κάνει ελάχιστα για να τα αντιμετωπίσει.
Αλλά ακόμα και αν οι εκτιμήσεις της Κυβέρνησης επιβεβαιωθούν – αν πάρουμε το καλύτερο δυνατό σενάριο – ο στόχος είναι κάποια στιγμή μέσα στο 2017 οι μακροοικονομικοί δείκτες της χώρας να φτάσουν στα επίπεδα του 2014.
Ποια μεγαλύτερη ομολογία αποτυχίας από αυτό υπάρχει;
Έριξαν την προηγούμενη Κυβέρνηση, έσυραν τη χώρα σε μία αχρείαστη περιπέτεια, συκοφάντησαν και λασπολόγησαν τους αντιπάλους τους, φόρτωσαν με τεράστια βάρη κάθε ελληνική οικογένεια, διέλυσαν την πραγματική οικονομία και προσπαθούν σήμερα να φτάσουν εκεί που ήμασταν δύο χρόνια πριν.
Δείτε τι συμβαίνει σήμερα με τη 2η αξιολόγηση. Θα έπρεπε να έχει κλείσει το συντομότερο δυνατόν, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τα ελληνικά συμφέροντα.
Καθυστερεί και άλλο. Η 5η Δεκεμβρίου, καθώς φαίνεται, θα έρθει και θα παρέλθει χωρίς να έχει υπάρξει συμφωνία.
Και χωρίς συμφωνία δεν θα υπάρξει εκταμίευση. Δεν θα πληρωθούν ληξιπρόθεσμες οφειλές.
Και φυσικά, δεν μπορεί να ξεκινήσει καν η συζήτηση για ένταξη της χώρας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.
Η τρέχουσα αξιολόγηση κατά τους ισχυρισμούς της Κυβέρνησης, φαίνεται να σκοντάφτει ειδικά στα εργασιακά.
Αυτό γίνεται διότι η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αντί να προτάξει ως στόχο τη μείωση της ανεργίας, αναλώνει πολιτικό κεφάλαιο οδηγούμενη από τις ιδεοληψίες της.
Η Κυβέρνηση ασχολείται με τη «νομική μορφή» των υπαρχουσών συμβάσεων εργασίας αντί να φροντίζει να εξασφαλίσει τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Η Ελλάδα πρέπει να ακολουθεί το κοινοτικό κεκτημένο και τις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές στα εργασιακά.
Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε την πυρίτιδα. Γιατί παραδείγματος χάριν, αν σε μια επιχείρηση που κινδυνεύει με λουκέτο, εργαζόμενοι και ιδιοκτησία συμφωνήσουν σε μια επιχειρησιακή σύμβαση, αυτή να μην υπερισχύει μίας κλαδικής σύμβασης;
Ξέρουν καλύτερα κάποιοι ξένοι συνδικαλιστές από τους εργαζόμενους της ίδιας της εταιρείας τι είναι καλύτερο για αυτούς;
Και ποιος διαφωνεί σήμερα ότι απαιτούνται τομές στο συνδικαλιστικό νόμο και περιορισμός των υπέρμετρων προνομίων των συνδικαλιστών;
Και ποιος διαφωνεί, ότι πρώτη προτεραιότητα πρέπει να είναι η αντιμετώπιση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, ειδικά αυτών που προσλαμβάνονται για 4ωρα, πληρώνονται για 4ωρα αλλά δουλεύουν 8ωρο.
Καλό θα είναι η Κυβέρνηση να μην ρισκάρει και νέα αποτυχία για χάρη ημέτερων συνδικαλιστών – κομματαρχών.
Ταυτόχρονα, άλλα ζητήματα που αφορούν στην δεύτερη αξιολόγηση θα έπρεπε να είχαν συμφωνηθεί από καιρό.
Σας αναφέρω μόνο δύο παραδείγματα:
Η υιοθέτηση ενός εθνικού στρατηγικού σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας, θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί μέχρι τον Μάρτιο του 2016.
Δεν έγινε. Πήρε παράταση μέχρι τον Ιούνιο του 2016. Πάλι δεν έγινε τίποτα. Μετατέθηκε ξανά για τον Φεβρουάριο του 2017, αλλά δεν γίνεται καν συζήτηση γι' αυτό.
Άλλο παράδειγμα: Το νομοσχέδιο για την προώθηση και καθιέρωση των ηλεκτρονικών συναλλαγών. Από πέρυσι το εξαγγέλλουν και ακόμη τίποτα.
Σε τελική ανάλυση, αν δεν μπορούν να το κάνουν, ας πάρουν τη δική μας πρόταση, έτοιμη είναι, να την προχωρήσουν!
Η αλήθεια είναι πως όλα τα ζητήματα της δεύτερης αξιολόγησης θα έπρεπε να έχουν κλείσει εδώ και καιρό.
Αυτό θα είχε επιτρέψει στη χώρα να συμμετάσχει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ε.Κ.Τ., κάτι που θα έπρεπε να έχει συμβεί από τις αρχές του 2015.
Παριστάνουν ότι διαπραγματεύονται, αλλά αντί να διαπραγματεύονται με τους εταίρους διαπραγματεύονται με τους εαυτούς τους, τις συνιστώσες τους, τις ιδεοληψίες τους, το παρελθόν τους.
Και στο τέλος, αφού έχουμε χάσει χρόνο και χρήματα ως χώρα, θα πανηγυρίσουν για το αυτονόητο.
Για το ότι έκλεισε η διαπραγμάτευση, που θα έπρεπε να έχει ήδη κλείσει.
Για το ότι θα μπούμε στην ποσοτική χαλάρωση, που θα έπρεπε να είχαμε μπει δύο χρόνια πριν.
Παρουσιάζουν ως επιτυχία την μερική άρση – αν γίνει – των capital controls στις αρχές του 2017, σχεδόν δύο χρόνια μετά από την επιβολή τους από την ίδια την Κυβέρνηση!
Δεν νομίζω ότι έχει γνωρίσει ποτέ η χώρα πιο προκλητική, θρασύτερη και πιο ανεύθυνη Κυβέρνηση από αυτή του κ. Τσίπρα!
Απέναντι σε όλη αυτή την παρακμιακή κατάσταση, η Κυβέρνηση οχυρώνεται πίσω από την ιστορία του χρέους.
Ένα χρέος, που η ίδια διόγκωσε με την πολιτική της και το αχρείαστο τρίτο Μνημόνιο.
Ένα χρέος, που το 2012 μειώθηκε κατά περίπου 130 δις, με ρυθμίσεις που ο ΣΥΡΙΖΑ τότε καταψήφισε και συκοφάντησε, αλλά σήμερα και ο ίδιος υπερασπίζεται σε δικαστήρια.
Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν κάποια πράγματα.
Κανείς δεν αντιλέγει ότι η ρύθμιση του χρέους, είναι αναγκαία συνθήκη για την οριστική έξοδο της χώρας από την κρίση.
Αυτό είναι γνωστό από το Νοέμβριο του 2012 και - σε γενικές γραμμές - ξέρουμε και τι περίπου μπορούμε να περιμένουμε.
Είναι απολύτως δεδομένο ότι θα υπάρξουν παραμετρικές αλλαγές που θα μειώσουν την παρούσα αξία του χρέους.
Αν μάλιστα δεν είχε μεσολαβήσει η λαίλαπα ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αυτό θα είχε ήδη συμβεί.
Σήμερα, το χρέος έχει αναχθεί σε ένα προπέτασμα για να κρυφτεί η κυβερνητική ανικανότητα.
Ας το πούμε λοιπόν ξεκάθαρα. Η διευθέτηση του χρέους χρειάζεται, όμως σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί ικανή συνθήκη εξόδου από την κρίση.
Πρέπει να γίνει, τη θέλουμε, τη διεκδικούμε.
Αλλά μαζί με αυτήν, χρειάζονται τολμηρές αλλαγές στην οικονομία, στο κράτος, στη δημόσια διοίκηση. Χρειάζονται μεταρρυθμίσεις που θα ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητά μας και θα φέρουν επενδύσεις.
Αν συμβούν αυτά, τότε θα μπορέσουμε πράγματι να επαναδιαπραγματευθούμε στην απλή βάση που πάντα αποτελούσε τον πυρήνα της πολιτικής μας: Πάρτε μεταρρυθμίσεις και δώστε μας μεγαλύτερα περιθώρια δημοσιονομικής προσαρμογής και μικρότερα πρωτογενή πλεονάσματα.
Αυτή ήταν πάντα η δική μας φιλοσοφία. Θυμίζω ότι εμείς πρώτοι προτείναμε τη μείωση του στόχου για τα πρωτόγεννή πλεονάσματα μετά το 2018 σε 2%, αλλά ταυτόχρονα αναλάβαμε και μια σειρά από δεσμεύσεις για πολιτικές που μπορούν να πετύχουν μια μεγάλη, μια σημαντική ανάπτυξη της τάξεως του 4%.
Όμως αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μην έχετε καμία αμφιβολία, δεν μπορεί να τα πετύχει η σημερινή Κυβέρνηση.
Για αυτό και είναι επιβεβλημένη η πολιτική αλλαγή το συντομότερο δυνατόν.
Για να μπει το συντομότερο δυνατόν σε εφαρμογή ο οδικός χάρτης εξόδου από την κρίση τον οποίον παρουσιάσαμε στα πλαίσια της Συμφωνίας Αλήθειας με τον Ελληνικό λαό.
Με δραστική μείωση φόρων για να αναπνεύσει η οικονομία, τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις.
Με τολμηρή επιτάχυνση των διαρθρωτικών αλλαγών, των ιδιωτικοποιήσεων, τολμηρών αλλαγών στο κράτος και στην οικονομία.
Με ενίσχυση της ρευστότητας, σταδιακή αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου και τολμηρή ρύθμιση των «κόκκινων δανείων».
Έτσι μπορούμε πράγματι να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για ανάπτυξη 4% και 120.000 νέων ποιοτικών θέσεων απασχόλησης κάθε χρόνο για την επόμενη πενταετία.
Υπάρχουν σημαντικές αναπτυξιακές δυνατότητες στη χώρα μας, οι οποίες, δυστυχώς, μένουν ανεκμετάλλευτες. Δεν πρέπει να τις χάσουμε για άλλη μια φορά.
Η Ελλάδα σήμερα δεν αντέχει άλλο να περιμένει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Το τελευταίο διάστημα, γίνεται όλο και περισσότερος λόγος για την έξαρση του λαϊκισμού, που φαίνεται να σαρώνει το δυτικό κόσμο.
Ο λαϊκισμός, εμείς τον γνωρίζουμε καλά στην Ελλάδα, ως φαινόμενο, έχει μια ιδιαιτερότητα. Δίνει συστηματικά λάθος απαντήσεις, αλλά συχνά πατάει πάνω σε υπαρκτά προβλήματα.
Αυτό που σήμερα εκδηλώνεται, είναι ο απόηχος μιας κρίσης η οποία υπέβοσκε για χρόνια.
Είναι μια αντανακλαστική άμυνα περιχαράκωσης πολιτών που νοιώθουν ότι όλα όσα θεωρούσαν δεδομένα, σήμερα απειλούνται.
Εδώ όμως θέλω για άλλη μια φορά να είμαι απολύτως ξεκάθαρος: Το να υιοθετείς δημαγωγικές λαϊκίστικες υπεραπλουστεύσεις επενδύοντας στην απελπισία των απογοητευμένων πολιτών είναι ένα ασυγχώρητο λάθος.
Το λάθος αυτό εμείς δεν πρόκειται να το κάνουμε. Έχουμε διδαχθεί και από την κρίση και από τα λάθη του πολιτικού συστήματος συνολικά και αυτά τα λάθη δεν πρόκειται να τα επαναλάβουμε.
Δεν θα αγνοήσουμε κανέναν, γιατί κανείς δεν μπορεί να μείνει στο περιθώριο αλλά πάντως δεν τάξουμε τα πάντα στους πάντες.
Δεν θα αντιμετωπίσουμε την έξαρση του λαϊκισμού, υιοθετώντας τον.
Ούτε θα στρογγυλέψουμε το πολιτικό μας λόγο μας για να γίνουμε αρεστοί.
Βεβαίως και θα ακούσουμε την τραυματισμένη κοινωνία και θα χτίσουμε βήμα - βήμα σχέσεις εμπιστοσύνης.
Πρώτα από όλα όμως, εξηγώντας στους πολίτες γιατί οι δικές μας πολιτικές τελικά ωφελούν τους πολλούς.
Και γιατί, ωφελούν πρωτίστως αυτούς, τους πάρα πολλούς Έλληνες, που σήμερα αισθάνονται ξεχασμένοι.
Θα εξηγήσουμε στους πολίτες γιατί η μείωση των φόρων θα ανακουφίσει τη μέση ελληνική οικογένεια και αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να πάρει μπροστά η μηχανή της ανάπτυξης.
Γιατί η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών θα ανακουφίσει μικρούς επαγγελματίες και μικρές επιχειρήσεις. Και πρωτίστως, γιατί οι νέες επενδύσεις από τον ιδιωτικό τομέα είναι σήμερα πιο απαραίτητες από ποτέ, για να δημιουργήσουν δουλειές, για να αποκτήσουν προοπτική αυτοί που σήμερα επιλέγουν να φύγουν από την πατρίδα μας.
Και γιατί η πολιτική μας για την Παιδεία, τελικά, αποσκοπεί στο να φτιάξουμε καλύτερα δημόσια σχολεία, καλύτερα δημόσια πανεπιστήμια, τα οποία θα δώσουν σε κάθε παιδί που θέλει και μπορεί και αξίζει την ευκαιρία να πάει μπροστά.
Και γιατί η πολιτική μας για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα θα προσφέρει, όχι μία λύση, αλλά μια ανακούφιση στο πρόβλημα της ακραίας φτώχειας που ακουμπάει σήμερα σχεδόν 1.500.000 Έλληνες πολίτες.
Όλα όσα κάνουμε δεν αφορούν μόνο αριθμούς, αφορούν ανθρώπους, πολλούς ανθρώπους.
Αφορούν οικογένειες, αφορούν δουλειές, αφορούν εκπαίδευση, αφορούν τα όνειρα της σιωπηλής πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών.
Και αυτό, είναι ένα μήνυμα, το οποίο όλοι μαζί πρέπει να περάσουμε παντού.
Όχι μόνο στα Μέσα Ενημέρωσης, όπου ξέρω ότι καθημερινά δίνετε το δικό σας αγώνα, αλλά πρέπει να το περάσουμε, εκεί που πραγματικά ζυμώνεται η κοινωνία. Στους χώρους εργασίας, στις σχολικές επιτροπές, στις αγροτικές περιοχές, κυρίως στις πιο υποβαθμισμένες γειτονιές της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, εκεί που κατοικούν οι ξεχασμένοι Έλληνες.
Να τους μιλήσουμε για την πραγματική Συμφωνία Αλήθειας, να δυναμώσουμε και θα επιμείνω σε αυτό το θετικό μας λόγο απέναντι στις επιλογές του θυμού και της οργής.
Να δείξουμε όλοι μας ότι αλλάζουμε κάθε μέρα.
Ανοίγουμε το κόμμα μας και παράλληλα προετοιμαζόμαστε να κυβερνήσουμε, ακούγοντας και συνομιλώντας με τους πολίτες.
Το γνωρίζετε πιστεύω, ότι εφαρμόζουμε με μεγάλη ταχύτητα εσωτερικές μεταρρυθμίσεις, στη δομή και στο μηχανισμό του Κόμματός μας. Με την ευκαιρία αυτή, επειδή τον βλέπω και παρόντα, θέλω να ευχαριστήσω προσωπικά και τον Γενικό Διευθυντή της Νέας Δημοκρατίας, κ. Νίκο Παπαθανάση, ο οποίος κάνει μια εξαιρετική δουλειά στην εξυγίανση της οργανωτικής δομής του Κόμματος μας.
Πρόσφατα, εισαγάγαμε και το θεσμό της «Κάρτας Μέλους». Λέγαμε πάντα, ότι η Νέα Δημοκρατία ανήκει στα μέλη της. Λογοδοτεί στα μέλη της αλλά πρέπει να στηρίζεται και από τα μέλη της.
Και για αυτό, ζητούμε και την οικονομική συμβολή των μελών μας, μέσω της απόκτησης της κάρτας μέλους. Ένα ευρώ το μηνά ζητάμε από τα μέλη μας, 12 ευρώ το χρόνο για να στηρίξουμε αυτήν την προσπάθεια. Σας ζητώ, το μήνυμα αυτό να το μεταφέρετε και εσείς στις δικές σας εκλογικές περιφέρειες. Το μήνυμα ότι συγκεντρώνουμε λίγα από πολλούς για να μπορέσουμε να εξυγιάνουμε ακόμη πιο γρήγορα τα οικονομικά μας.
Μου έκανε πολύ εντύπωση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε προχθές σε μια απρέπεια. Έβγαλε ολόκληρη ανακοίνωση για να μας ειρωνευτεί για τα οικονομικά μας.
Η διαφορά μας με το ΣΥΡΙΖΑ είναι ακριβώς αυτή. Εμείς διορθώνουμε τα λάθη μας, βάζουμε σε τάξη τα οικονομικά μας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, τα δικά του λάθη - που κοστίζουν και κάποια δισεκατομμύρια - τα φορτώνει στις πλάτες των πολίτων και μετά κλαίγεται, πετώντας τις ευθύνες πάντα σε κάποιους άλλους.
Πέρα όμως από το νοικοκύρεμά μας, προχωράμε σε μια συστηματική ποιοτική ανανέωση.
Ξεκινήσαμε το θεσμό του Μητρώου των πολιτικών στελεχών. Είναι μια προσπάθεια, η οποία εξελίσσεται δυναμικά, αναδεικνύει πολλούς ικανούς νέους ανθρώπους, οι οποίοι μπορούν να βοηθήσουν υλοποιώντας το πρόγραμμά μας.
Αλλά εδώ, θέλω να στείλω και ένα μήνυμα, ας μην σπεύδουν κάποιοι να ράβουν κοστούμια υποψηφίων βουλευτών πριν ολοκληρωθούν οι σχετικές διαδικασίες αξιολόγησης.
Οργανωνόμαστε όμως και εσωτερικά. Και αυτό, είναι και το αντικείμενο της σημερινής συζήτησης. Με πιο ξεκάθαρους ρόλους και με αρμοδιότητες σαφείς στην άσκηση του αντιπολιτευτικού μας έργου.
Και πάντα, με αιχμή του δόρατος εσάς, εμάς, την Κοινοβουλευτική μας Ομάδα.
Τους τελευταίους μήνες, πιστεύω ότι έχουμε κάνει μια εξαιρετική δουλειά, τόσο στους Τομείς, όσο και μέσα στο Κοινοβούλιο.
Και θέλω να συγχαρώ και τον Κώστα Τσιάρα, τον Γενικό Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας για την υποδειγματική οργάνωση του κοινοβουλευτικού μας έργου.
Και βέβαια όλοι μας, εσείς, η Κοινοβουλευτική Ομάδα, έχετε ένα πάρα πολύ σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της Νέας Δημοκρατίας και στην αυξανόμενη εμπιστοσύνη που μας δείχνουν οι πολίτες, στις μικρές αλλά και μεγάλες νίκες που σας ανέφερα προηγουμένως.
Σας συγχαίρω και σας ευχαριστώ προσωπικά. Αλλά σήμερα δεν χωρά κανείς εφησυχασμός. Υπάρχει ακόμη, πολλή και σκληρή δουλειά μπροστά μας, που πρέπει να την βγάλουμε εις πέρας αποτελεσματικά. Και δεν θα κουραστώ να το λέω πάντα: Δίχως αλαζονεία.
Σε μια χώρα, όπου ο λαός υποφέρει, αγωνιά για το αύριο, για το μέλλον των παιδιών του που στενάζουν από την ανεργία κανένα φαινόμενο, καμία έκφραση αλαζονείας δεν έχει θέση.
Και τέτοια φαινόμενα, δεν θα τα ανεχθώ, ούτε στην αντιπολίτευση, ούτε αύριο στην Κυβέρνηση.
Είμαστε εδώ για έναν απλό λόγο. Επειδή οι πολίτες εμπιστεύθηκαν ό,τι έχουν πιο ιερό στη Νέα Δημοκρατία: Την ψήφο τους, τη στήριξή τους.
Και είμαστε εδώ πέρα για να υπηρετούμε τους πολίτες, οι οποίοι μας εμπιστεύθηκαν.
Για αυτό και αναδιοργανώσαμε τον τρόπο άσκησης της αντιπολίτευσής μας με ένα στενό ατομικό μαρκάρισμα κάθε μέλους της Κυβέρνησης.
Για να μπορούμε να ασκήσουμε μια συστηματική και δημιουργική αντιπολίτευση σε αυτή την καταστροφική Κυβέρνηση.
Και για αυτό – μεταξύ άλλων – κάνουμε κάτι το οποίο θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και καιρό, αλλάζουμε τον Κανονισμό λειτουργίας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, τον εκσυγχρονίζουμε, εισάγουμε νέες διαδικασίες. Έχει διανεμηθεί ηλεκτρονικά σε όλους σας ο νέος Κανονισμός. Γι' αυτά θα σας μιλήσει ο Κώστας Τσιάρας.
Και βασίζομαι στη δικιά σας δουλειά για να πάμε πιο γρήγορα, πιο τολμηρά, πιο δυνατά.
Πολλοί έσπευσαν να ονομάσουν αυτόν τον νέο τρόπο άσκησης αντιπολίτευσης «σκιώδη Κυβέρνηση».
Εγώ μάλλον δεν θα υιοθετούσα αυτόν το χαρακτηρισμό. Δεν θα τον υιοθετούσα για έναν απλό λόγο. Κυβέρνηση θα γίνουμε όταν μας δώσει την εμπιστοσύνη του ο ελληνικός λαός.
Το σχήμα των τομεαρχών δεν μας δεσμεύει ούτε ως προς την οργάνωση της Κυβέρνησης. Εμείς δεν πρόκειται να έχουμε Κυβέρνηση με 47 υπουργούς, αναπληρωτές και υφυπουργούς. Δεν μας δεσμεύει, όμως, ούτε ως προς τα πρόσωπα που θα την στελεχώσουν.
Θέλω όλοι εσείς που συμμετέχετε στο νέο σχήμα να δείτε αυτήν την τοποθέτηση σαν μια προσωπική ευκαιρία.
Να αναδείξετε τις δυνατότητές σας, να ασκήσετε μια ουσιαστική, υπεύθυνη, σοβαρή αντιπολίτευση αλλά και να συμβάλλετε στη διαμόρφωση του κυβερνητικού μας προγράμματος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κλείνω με την εξής παρατήρηση:
Είμαστε όλοι μας μπροστά στην πρόκληση μιας μεγάλης πολιτικής αλλαγής.
Και αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα είναι απαραίτητη η συστράτευση όλων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που στέκονται απέναντι στον εθνικά επικίνδυνο λαϊκισμό και απέναντι στην ανευθυνότητα και στον τυχοδιωκτισμό της σημερινής Κυβέρνησης.
Ήρθε η ώρα να αφήσουμε στην άκρη όλα όσα μας χωρίζουν και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να σταθεί και πάλι όρθια αυτή η χώρα.
Για να καταλάβουμε ότι δεν υπάρχει η πολυτέλεια ουδέτερης στάσης και ίσων αποστάσεων.
Έχουμε όλοι μας ευθύνες απέναντι στην πατρίδα, απέναντι στην ίδια την ιστορία.
Το έχω πολύ πολλές φορές, το επαναλαμβάνω και σήμερα, το διακύβευμα υπερβαίνει τον καθένα από εμάς ατομικά. Το ζητούμενο είναι να μη μας υπερβεί και όλους συλλογικά.
Γιατί αυτό θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή. Και τότε κανείς, ούτε οι πολίτες αλλά ούτε η ιστορία θα συγχωρήσουν είτε την άρνηση είτε την ουδετερότητα.
Το ξέρουμε καλά, το εισπράττουμε κάθε μέρα, ότι στη Νέα Δημοκρατία έχει πέσει ο κλήρος να εκφράσει αυτό το ισχυρό ρεύμα πολιτικής αλλαγής.
Δεν είμαστε μπροστά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επειδή χάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Είμαστε μπροστά επειδή κερδίζουμε εμείς.
Ο κόσμος, η σιωπηλή πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας αρχίζει να μας ακούει ξανά. Και δεν σας κρύβω ότι αυτό προσωπικά επιθυμώ.
Από το να μας χειροκροτούν λίγοι, είναι πολύ καλύτερο να μας ακούνε πολλοί.
Γιατί έτσι χτίζονται οι σχέσεις εμπιστοσύνης.
Όχι μόνο ως αντίδραση στην πιο αποτυχημένη Κυβέρνηση από τη μεταπολίτευση και μετά.
Αλλά πρωτίστως, ως ένα θετικό ρεύμα δημιουργικής ανασυγκρότησης.
Ένα νέο πατριωτικό κίνημα βασισμένο στις δυνάμεις της αλήθειας και στην προσδοκία ενός ολόκληρου λαού να σταθεί και πάλι περήφανος στα πόδια του.
Μια πλατιά κοινωνική και πολιτική πανστρατιά, που θα υπερβεί παραδοσιακές διαχωριστικές γραμμές και θα φέρει ξανά αυτοπεποίθηση και περηφάνια στον τόπο μας.
Και αυτός είναι ο στόχος μας και θα σταθούμε - δεν έχω καμία αμφιβολία - στο ύψος των περιστάσεων.
Αυτή είναι η ευθύνη μας απέναντι στις γενιές που έρχονται.
Αυτό είναι το χρέος μας απέναντι στην Ιστορία αλλά και απέναντι στο μέλλον της Ελλάδας.
Και αυτός είναι ο δύσκολος αλλά όμορφος αγώνας μας, τον οποίο είμαι απολύτως βέβαιος ότι θα κερδίσουμε στο τέλος.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την προσοχή.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Μητσοτάκης: Στη ΝΔ έχει πέσει ο κλήρος να εκφράσει την πολιτική αλλαγή