Κηδεία Κώστα Σημίτη: Οι επικήδειοι λόγοι - «Το ΠΑΣΟΚ αποχαιρετά τον δεύτερο ιστορικό του ηγέτη μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου»

 
σσσ

Πηγή Φωτογραφίας: ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI

Ενημερώθηκε: 09/01/25 - 13:35

Φόρο τιμής απέδωσαν στον Κώστα Σημίτη με τους επικήδειους λόγους, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κ. Σακελλαροπούλου, ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, καθώς και οι καθηγητές Γιάννης Βούλγαρης, Τάσος Γιαννίτσης (πρώην υπουργός) και Κωνσταντίνος Τσουκαλάς.

«Αποχαιρετάμε σήμερα με θλίψη και τιμή μία μεγάλη προσωπικότητα της σύγχρονης ιστορίας μας. Άφησε το βαθύ αποτύπωμά του στη Μεταπολίτευση με το δικό του, ξεχωριστό και διαχρονικό, πολιτικό παράδειγμα» είπε για τον Κώστα Σημίτη στον επικήδειο που εκφώνησε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Μιλώντας για το έργο του, σημείωσε ότι «με κύρια αναφορά του την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία και το ρεύμα του εκσυγχρονισμού, ο Κώστας Σημίτης εισήγαγε στην πολιτική μας συνείδηση και κουλτούρα μία νέα μέθοδο και αντίληψη της διακυβέρνησης. Με έμφαση στον ορθολογισμό, τον προγραμματισμό, την προσήλωση σε στόχους υψηλούς και την ηθική του καθήκοντος, τη χαμηλότονη, καθημερινή και συστηματική εργασία. Μακριά από δημοφιλείς, ανέξοδες ρητορείες και λαϊκιστικές ευκολίες. Με λόγο μετριοπαθή και μετρημένο και ήθος δημοκρατικό».

Η κα Σακελλαροπούλου υπογράμμισε ότι «ο Κώστας Σημίτης υπερασπίστηκε, με συνέπεια και πεποίθηση, πάθος και λογική, λέξεις και πράξεις, σε όλη του τη ζωή, τη δημοκρατία και τις αρχές της. Αγωνιστής κατά της δικτατορίας, διακεκριμένος ακαδημαϊκός δάσκαλος, άνθρωπος των ιδεών και του πρακτικού λόγου, άφησε το βαθύ αποτύπωμά του στη Μεταπολίτευση με το δικό του, ξεχωριστό και διαχρονικό, πολιτικό παράδειγμα».

Παράλληλα, ανέφερε ότι «ο εκσυγχρονισμός του δεν υπήρξε μόνον ένα πολιτικό και επίκαιρο πρόγραμμα, αλλά και διαρκής θεσμική και κοινωνική άσκηση, μια συνεχής και ανοικτή μέχρι σήμερα μεταρρυθμιστική πρόκληση. Έθεσε ψηλά και τολμηρά τον πήχη και υπηρέτησε το όραμα μιας ισχυρής και ισότιμης Ελλάδας μέσα στην Ευρώπη. Η οκταετής θητεία του Κώστα Σημίτη στην πρωθυπουργία έφερε σημαντικές κατακτήσεις στο Κράτος Δικαίου και την κοινωνία, σπουδαία έργα υποδομών και επενδύσεις. Συνοδεύθηκε από κορυφαίες στιγμές, που ενίσχυσαν τη θέση της χώρας, διεύρυναν τους ορίζοντές μας και καθόρισαν τον τρόπο ζωής μας. Η ένταξη στην Ευρωζώνη και η είσοδος της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπερβαίνουν τη συγκυρία και λάμπουν ως εθνικά επιτεύγματα στον μακρύ ιστορικό μας χρόνο».

Ολοκληρώνοντας τον επικήδειο λόγο της, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας υποστήριξε: «Η δημόσια παρουσία του Κώστα Σημίτη τελούσε σε συνέχεια και ενότητα με τον ιδιωτικό του βίο. Ήταν πράος, λιτός και αυτάρκης, με αγάπη για τον πολιτισμό, τα βιβλία και τις τέχνες, αφοσιωμένος και δοτικός στη σύζυγό του Δάφνη και τις κόρες του, τη Μαριλένα και τη Φιόνα, πιστός και υποστηρικτικός στους φίλους και τους συνεργάτες του». Όπως είπε «Οι συγκινητικές, αδιαμεσολάβητες καταθέσεις και μαρτυρίες τους, αυτές τις μέρες, καταδεικνύουν πόσο θα λείψει, αλλά και ότι το υπόδειγμά του θα παραμείνει ζωντανό, ως παρακαταθήκη, για τους ίδιους και για τον τόπο μας».

Ο επικήδειος από τον Κυριάκο Μητσοτάκη – «Μαχητής κατά της Δικτατορίας, άξιος υπηρέτης της Δημοκρατίας, ευγενής αντίπαλος»

Έναν «μαχητή κατά της Δικτατορίας», έναν «άξιο υπηρέτη της Δημοκρατίας» και έναν «ευγενή αντίπαλο» χαρακτήρισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον Κώστα Σημίτη, στον επικήδειο που απηύθυνε στη Μητρόπολη Αθηνών όπου τελείται η κηδεία του πρώην πρωθυπουργού.

Ο πρωθυπουργός τόνισε ότι ο Κώστας Σημίτης ανήκει πλέον στην ιστορία και υπογράμμισε ότι οι δύο παρατάξεις κατάφεραν να συναντηθούν σε δύο περιπτώσεις, στην είσοδο της Ελλάδας στο ευρώ και στην είσοδο της Κύπρου στην ΕΕ. Έκανε λόγο για έναν πολιτικό που μαζί με τα πολιτικά του καθήκοντα έβρισκε πάντα τρόπο να διαβάζει και να ακούει μουσική, ενώ τόνισε ότι ως ανθρώπινος χαρακτήρας αγάπησε αληθινά τον ρόλο του συζύγου και του πατέρα.

Ο επικήδειος από τον Νίκο Ανδρουλάκη – «Το ΠΑΣΟΚ αποχαιρετά τον δεύτερο ιστορικό του ηγέτη μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου»

Αγαπημένε μας πρόεδρε,

Πορεύτηκες με ένα σπάνιο πολιτικό ήθος στη δημόσια παρουσία σου. Πάντα παρών στις μεγάλες μάχες της Παράταξής μας. Η ακεραιότητα, η θεσμικότητα και η μεθοδικότητά σου έγραψαν ιστορία. Ανήκεις πλέον στο Πάνθεον των μεγάλων ευρωπαίων ηγετών. Σε μια εποχή που η φιλελεύθερη δημοκρατία και η κοινωνική συνοχή απειλούνται, σοσιαλδημοκράτες πολιτικοί, όπως εσύ, αποτελούν φάρους για όλους εμάς που μοιραζόμαστε τις ίδιες πολιτικές πεποιθήσεις. Αλλά και στην προσωπική σου ζωή υπήρξες υπόδειγμα σεμνότητας και απλότητας. Πάντοτε διακριτικά, χωρίς τυμπανοκρουσίες και ηθικολογίες. Ήσουν το πολιτικό αντίδοτο στην αλαζονεία της εξουσίας.

Μας έδειξες ότι πολλά που φαίνονται ανέφικτα, είναι στο χέρι μας να τα πετύχουμε. Ότι ένας διαφορετικός δρόμος απέναντι στη συντήρηση, είναι εφικτός: Αυτόν τον προοδευτικό πατριωτισμό υπηρέτησες σε όλη σου τη διαδρομή. Σήμερα η Ελλάδα υποκλίνεται σε έναν από τους μεγαλύτερους ηγέτες της σύγχρονης Ιστορίας της. Αιωνία σου η μνήμη αγαπημένε μου Πρόεδρε.

Η σημαντικότερη όμως παρακαταθήκη που αφήνει, είναι το όραμα για διαρκή κοινωνική σύγκλιση με τις πιο ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες. Πίστευε βαθιά ότι η Ελλάδα δεν είναι καταδικασμένη στην υστέρηση.

Ας φανταστούμε πως θα ήταν η πατρίδα μας χωρίς τα μεγάλα έργα υποδομών όπως η γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου, η Εγνατία Οδός, το Μετρό, η Αττική Οδός, το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» και άλλα πολλά.

Σταθερές του προτεραιότητες ήταν το ισχυρό Κοινωνικό Κράτος, η Στήριξη του κόσμου της Εργασίας και η συνετή Δημοσιονομική Πολιτική.

Έδωσε πνοή στα δημόσια πανεπιστήμια. Στήριξε τη δημόσια υγεία με 11 νέα νοσοκομεία και εφάρμοσε μόνιμες κοινωνικές παρεμβάσεις, όπως το ΕΚΑΣ και η Βοήθεια στο Σπίτι. Προήγαγε τον θεσμικό εκσυγχρονισμό του κράτους και της Δημόσιας Διοίκησης, με τη συνταγματική κατοχύρωση των ανεξάρτητων αρχών, την ίδρυση των ΚΕΠ και την προώθηση πλήθους μεταρρυθμίσεων που βελτίωσαν τη ζωή των πολιτών.

Γιατί εν τέλει ο πραγματικός προοδευτικός εκσυγχρονισμός είναι ολόπλευρος. Δεν σημαίνει μόνο οικονομική πρόοδο. Σημαίνει ταυτόχρονα ενίσχυση των θεσμών και σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αναβάθμιση και όχι υποβάθμιση του κράτους δίκαιου. Σημαίνει διαφάνεια και υπευθυνότητα στη λήψη των αποφάσεων, δίκαιο μέρισμα από την ανάπτυξη και όχι διεύρυνση των ανισοτήτων.

Πραγματικός εκσυγχρονισμός σημαίνει ένα δικαιότερο φορολογικό σύστημα που στηρίζει τον κόσμο της εργασίας. Αξιοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων για την περιφερειακή ανάπτυξη και όχι για την πελατειακή νομή τους από ισχυρά συμφέροντα. Αυτή είναι η παρακαταθήκη του Κώστα Σημίτη, η οποία αποτελεί διαρκές κοινωνικό ζητούμενο και πολιτική πυξίδα του Κινήματός μας.

Ο πολιτικός, που έλεγε λίγα αλλά σχεδίαζε και έπραττε πολλά, ένωσε τα χέρια με τον ελληνικό λαό στο δρόμο της σύγκλισης με τις πιο ανεπτυγμένες οικονομίες της Ευρώπης. Τα επιτεύγματα της κυβέρνησης του είναι σταθμοί στην ιστορία του τόπου. Η είσοδος της Ελλάδας στο ευρώ και η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση με άλυτο το Κυπριακό.

Θέλω πραγματικά να αναλογιστείτε τις επιπτώσεις με τις οποίες θα ήταν αντιμέτωπος ο ελληνισμός από τις τουρκικές επιδιώξεις για διχοτόμηση του νησιού, αν ο διορατικός αυτός ηγέτης δεν είχε σχεδιάσει αυτή τη μεγάλη εθνική επιτυχία. Ο Κώστας Σημίτης ήταν συνδιαμορφωτής της Ιστορίας, όχι παρακολούθημά της. Ισότιμος συνομιλητής των ισχυρότερων ηγετών που κέρδιζε με την αξιοπιστία και τον ρεαλισμό του. Εξέφραζε διακριτή άποψη στη βάση των δικών του «πιστεύω», όπως έκανε αγωνιζόμενος για μια αυτοδύναμη «Ευρώπη των λαών», ακόμα και αντιτασσόμενος στην αμερικανική εισβολή στο Ιράκ. Το 2004, άφησε την Ελλάδα πιο αισιόδοξη και ισχυρή από ποτέ. Η επιτυχημένη προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων ήταν απόδειξη ότι η χώρα, όταν διαθέτει ηγεσία με σχέδιο, μπορεί να αναδείξει τον καλύτερό της εαυτό.

Ο πολίτης σε αυτήν τη διαδικασία πρέπει να έχει αξία και να είναι συμμέτοχος. Αλλιώς καμία μεταρρύθμιση δεν πρόκειται να αντέξει μακροπρόθεσμα. Η σημασία των παραπάνω θέσεων καταδείχθηκε στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Μια κρίση, βεβαίως, για την οποία έγκαιρα και με τόλμη είχες προειδοποιήσει από το βήμα της Βουλής το 2008.

Το έργο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ την περίοδο 1996-2004 συνδέθηκε με μια από τις πιο δημιουργικές περιόδους της σύγχρονης Ελλάδας.

Ο Κώστας Σημίτης υπήρξε ο καταλληλότερος ηγέτης, σε μια εποχή ραγδαίων μεταβολών και τεράστιων προκλήσεων: Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είχε εισέλθει σε ανεπίστρεπτη πορεία, ενώ η εντεινόμενη παγκοσμιοποίηση απαιτούσε επεξεργασμένο σχέδιο προσαρμογής από τα εθνικά κράτη, ώστε να μη βυθιστούν οι κοινωνίες τους σε παρακμή.

Με δημιουργικές ρήξεις, πολλές φορές κόντρα στο ρεύμα, έκανες πράξη την Ελλάδα της εθνικής αυτοπεποίθησης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της εξωστρέφειας.

Γι’ αυτές τις αξίες αγωνίστηκες από τα μετεμφυλιακά χρόνια, τα χρόνια της χούντας αλλά και αργότερα στη μεταπολίτευση μέσα από το ΠΑΣΟΚ. Συσπείρωσες μια μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία γύρω από το Πολιτικό Όραμα του Εκσυγχρονισμού. Δίνοντας του όμως ξεκάθαρα προοδευτικό περιεχόμενο, όπως πιστοποιεί το έργο σου, πολύ πριν οι λέξεις χάσουν το πραγματικό τους νόημα.

Υποστήριζες ότι καμία μεταρρύθμιση ΔΕΝ είναι πολιτικά ουδέτερη. Ως «Αριστερός με σοσιαλδημοκρατικές ιδέες», όπως αυτοχαρακτηριζόσουν, πίστευες ότι η πραγματοποίηση του εκσυγχρονισμού δεν αποτελεί απλώς μια τεχνοκρατική διαδικασία, αλλά συνεπάγεται κινητοποίηση και κοινωνικό αγώνα.

Το ΠΑΣΟΚ αποχαιρετά τον δεύτερο Ιστορικό του Ηγέτη, μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου.

O πολιτικός κόσμος γίνεται φτωχότερος, καθώς έχασε μια σπουδαία προσωπικότητα διεθνούς εμβέλειας, που εμπλούτιζε δημιουργικά και με ορθό λόγο τον δημόσιο διάλογο.

Αγαπημένε μου Πρόεδρε,
Με βαθιά συγκίνηση θυμάμαι το μικρό βιβλιαράκι που μου δώρισες σε μια από τις πρώτες μας συζητήσεις.
Μια έκδοση του Ομίλου Αλέξανδρου Παπαναστασίου, που είχες ιδρύσει με άλλους ανήσυχους δημοκράτες αγωνιστές στα χρόνια της νιότης σου.

Με έκανες κοινωνό της πολιτικής σκέψης σου και των ιδανικών με τα οποία πάντα έδινες τη μάχη ενάντια στη συντήρηση και τη μοιρολατρία. Όποιος διαβάσει εκείνο το κείμενο, αντιλαμβάνεται ότι δεν έδινες μάχες τακτικής.

Είχες εντοπίσει από νωρίς τις ιστορικές ρίζες των παθογενειών του κράτους και είχες διαμορφώσει το πολιτικό όραμα για την υπέρβαση τους. Γι’ αυτό και ήταν διαρκής η πάλη σου απέναντι στον πελατειασμό, τα στερεότυπα και τα κατεστημένα που καθηλώναν την κοινωνία και τη Δημοκρατία.

Τάσος Γιαννίτσης: Σε άνδρα που αποδείχθηκαν γενναίοι με έργα, με έργα πρέπει να τους αποδίδονται τιμές

Η παρουσία όλου του πολιτικού φάσματος αποδεικνύει το μέγεθος της τιμής για τον Κώστα Σημίτη

Μας έκανε υπερήφανους, μας έδωσε υπόσταση. Αφιέρωσε τη ζωή του για να πάει η Ελλάδα πολύ ψηλότερα. Και την πήγε

Κατανόησε ότι η θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη βασιζόταν στο να κατανοήσει το σφυγμό της εποχής και να τον μεταβιβάσει στο κόμμα του και την κοινωνία. Και το πέτυχε

Πήγε μόνο μπροστά συχνά με προσωπικό και πολιτικό κόστος. Ήταν μια σπάνια προσωπικότητας που τον σφράγισαν οι γονείς του, τα ταραχώδη χρόνια της δικτατορίας, το πώς προχωρούσαν οι χώρες της Ευρώπης ενώ ήμασταν στο γύψο και η πίστη του στο ΠΑΣΟΚ

Από το 1996 που ανέλαβε πρωθυπουργός δημιούργησε μια αύρα για τον εκσυγχρονισμό

Αφορούσε μια συνολική αντίληψη που εξέπεμπε ο ίδιος με τη συμπεριφορά τις πράξεις και την αντίληψή του

Όλα αυτά σήμαιναν και την οικοδόμηση του βάρους της Ελλάδας σε διεθνές επίπεδο όπως η ένταξη στην ΟΝΕ και η ευρωπαϊκή πορεία της Κύπρου

Εκτός από την τιμή που οφείλουμε στον ίδιο είμαστε εδώ για να συμπαρασταθούμε στην αγαπημένη οικογένειά του. Είναι η οικογένεια από την οποία στερήσαμε πολλά χρόνια τον άνθρωπό τους και πρέπει να την τιμήσουμε

Πρόεδρε, Κωνσταντίνε θα σε θυμάμαι για τις μη επίσημες συναντήσεις μας, τις ανθρώπινες στιγμές, στη συμπαράστασή

Καλό ταξίδι πρόεδρε η Ελλάδα πενθεί για την απώλειά σου

Καλό ταξίδι Κωνσαντίνε σε αποχαιρετούμε με ευγνωμοσύνη

Γιάννης Βούλγαρης: Η Ιστορία έχει ήδη μιλήσει για τα μεγάλα του Κώστα Σημίτη

ο 2004 παρέδωσε μια Ελλάδα καλύτερη από αυτή που είχε παραλάβει

Ο Κώστας Σημίτης γνώρισε την πολιτική ως ρίσκο. Παιδί αριστερών γονέων γνώρισε την ταραχώδη περίοδο του εμφυλίου. Όταν η προσδοκία έφερε τις προσδοκίες στο μέτρο του εφικτού, ο Σημίτης δεν υποτάχθηκε. Υπηρέτησε το ΠΑΣΟΚ μέχρι το τέλος της ζωής του.

Ημουν συνιδρυτής θα θυμίσει σε στιγμές έντασης στον Ανδρέα Παπανδρέου

Η 8ετια Σημίτη ήταν κάτι παραπάνω από μια περίοδο του ΠΑΣΟΚ. Η κοινωνία τον επέβαλε στο ΠΑΣΟΚ.

Σε τέτοιες στιγμές ξεχώρισαν οι μεγάλοι ηγέτες της Ελλάδας. Έτσι προχώρησε η νεώτερη Ελλάδα και κατάφερε πολλά έστω με υποχωρήσεις και μεταπτώσεις

Ο Σημίτης ανταποκρίθηκε με συνέπεια στο μείζον κατακτώντας σημαντική θέση στους ηγέτες της Ελλάδας αν και λοιδορούμενος από λαϊκίστικές φωνές.

Έκανε τη δουλειά και μετά αποσύρθηκε, παρεμβαίνοντας σε κρίσιμες στιγμές για μεγάλα ζητήματα κρατώντας τον ρόλο του statesman.

Ο Κώστας Σημίτης ήταν και ευρωπαίος πολιτικός που συνέβαλε στην οικοδόμησή της. Τον μνημονεύουν σήμερα μεγάλα διεθνή ΜΜΕ και διεθνείς προσωπικότητες

Ας μην ξεχνάμε ότι το 2004 στην Αγορά η Ευρώπη ενώθηκε ξανά μετά τον Παγκόσμιο Πόλεμο υπό την προεδρία της Ελλάδας και του Κώστα Σημίτη

Υπηρέτησε το λειτούργημα χωρίς παραχωρήσεις. Βίωσε την πολιτική ως μια περιπέτεια που ξεπερνά τις συγκυρίες και τα τρέχοντα

Εξέπεμπε προσωπική αξιοπρέπεια και εντιμότητα που ενισχύθηκε από τη σύντροφο της ζωής τους

Και αυτές τις αξίες τους εμπέδωσαν στις κόρες τους

Απευθυνόμαστε με σεβασμό για να μας παρακινεί ως παράδειγμα θέλησης

Ο Σημίτης συνομιλεί πια με την ιστορία.

Κωνσταντίνος Τσουκαλάς: Αποχαιρετώ μια ολόκληρη εποχή

Ένα θυμάμαι με ακρίβεια, πως όταν σε πρωτογνώρισα Κωνσταντίνε - επέτρεψέ μου να σε αποκαλώ Κώστα όπως σε γνώρισα - ο αδελφικός μου φίλος Κωνσταντίνος Πουλαντζάς ήρθε και με βρήκε και μου είπε έλα θα παίξουμε ποδόσφαιρο και θα γνωρίσεις ένα εξαιρετικό παιδί τον Κώστα Σημίτη

Και παιξαμε ποδόσφαιρο στην πλατεία Δεξαμανής και έτσι άρχισαν συναγελάζομαι με τον Κώστα Σημίτη

Αυτό ήταν μια αρχή που δεν οδηγούσε πουθενά. Κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι η υπό δημιουργία παρέα θα διαλύονταν κατά ένα περίεργο τρόπο

Ο μεν Πουλαντζάς αυτοκτόνησε από το σπίτι μου, ο Σημίτης έγινε πρωθυπουργός κι εγώ βρίσκομαι μετά από 50-60 χρόνια να τον αποχαιρετίσω αλλά μαζί και μια ολόκληρη εποχή και έναν κόσμο που δεν υπάρχει πια

Παρέμενε πάντα ένας ιδιωτικός άνθρωπος, ένας τρυφερός, συναισθηματικός σεμνός άνθρωπος που ασχολείτο με τον περίγυρο και δεν το έδειχνε ποτέ

Έκανε ό,τι μπορούσε για να βοηθήσει τους άλλους χωρίς να θέλει να φανεί δημοσία αυτό

Αυτόν αποχαιρετώ τώρα. Αυτόν που χωρίς να εγκλειστεί σε γυάλινο πύργο, έβρισκε τροπο να προστατεύσει την οικογένειά του

Εκείνος που δεν υπέκυψε ποτέ στα θέλγητρα του ψηφιακού πολιτισμού. Έτσι προφύλαξες μια μοναδική σχέση με την Δάφνη που ήταν πριν από σένα για σένα με έναν αξιοθαύμαστο τροπο μέχρι το τέλος του τέλους

Ακολουθήσαμε χωριστούς δρόμους καθώς αυτός πήγε στη Γερμανία για σπουδές στη νομική και εγώ στην Ελλάδα

Δεν είναι τυχαίο ότι βρεθήκαμε ως ιδρυτικά μέλη του ομίλου Αλέξανδρος Παπαναστασίου σε γραφεία που μας παραχώρησε ο πατέρας του

Μαζί φτιάχναμε αυτοσχέδιες προκηρύξεις, μαζί ενταχθήκαμε στη Δημοκρατική Άμυνα ώσπου μαζί εγκαταλείψαμε την Ελλάδα αφού είχαμε μπλεξίματα με την Δικτατορία

Εσύ όμως αγαπημένε Κώστα δεν αρκέστηκες στο να γίνεις ένας επιστήμονας που θα ακολουθούσε μια λαμπρή ακαδημαϊκή καριέρα

Μετά την επιστροφή σου αφιερώθηκες στην πολιτική με μια τελείως διαφορετική συμπεριφορά από τους άλλους

Δεν έκανες ποτέ αυτό που ονομάζεται πολιτική καριέρα

Ο Κώστας Σημίτης έκανε ό,τι είναι δυνατόν για να κάνει επάγγελμα την πολιτική

Ήταν έντονα προσανατολισμένος στην ανάγκη βελτίωσης της Ελλάδας

Εξέφραζε τη βαθιά πεποίθηση ότι η δημοκρατική Ελλάδα πρέπει να δρα μέσα στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι όχι με αναφορά στο παρελθόν αλλά με αναφορά στο μέλλον

Οι πεποιθήσεις του ήταν αμετακίνητες γι αυτό δεν άφηνε τίποτα στην τύχη. Ίσως γιατί η τύχη δεν έχει κανόνες και συχνά είναι άδικη

Ο Σημίτης προσπαθούσε να καλλιεργήσει ορθολογικά να καλλιεργήσει τα αποτελέσματα της τύχης

Δεν μπορούσε να φανταστεί ότι στους Αγίους Θεοδώρους στο σπίτι με θέα στη θάλασσα και το τελευταίο που αντίκρισε τη θάλασσα που λάτρεψε

Βρισκόμασταν στην Αίγινα ενώ ήταν πρωθυπουργός και αναζητούσαμε ένα καΐκι για να κάνουμε τον γύρο της μονής

Ο βαρκάρης ήταν μεθυσμένος και κορόιδευε. Όταν ο Σημίτης ήρθε στη βάρκα, ο βαρκάρης γέλαγε. Θυμάμαι ότι εσύ μπροστά στην πλώρη ήσουν πολύ ευτυχής. Έβρεξες τα γυμνά σου πόδια στο νερό και εξέπεμπες μια γαλήνια χαρά απολαμβάνοντας την πρόσκαιρη ανωνυμία σου

Φίλε μου Κώστα αυτή είναι μια από τις εικόνες που κρατώ για να σε αποχαιρετήσω για τελευταία φορά

Δάφνη, Φιόνα, Μαριλένα είστε ευτυχισμένες για να ζείτε και να τον θυμάστε κάθε μέρα

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ ΣΤΟ GOOGLE NEWS ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΚΛΙΚ ΕΔΩ