Ο λαός λέει πως «η σιωπή είναι χρυσός» και ο κανόνας αυτός δείχνει να αποτελεί την πάγια τακτική του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη, παρά το γεγονός ότι πληθαίνουν οι καταδικαστικές αποφάσεις για στενούς συνεργάτες και κορυφαία στελέχη των κυβερνήσεών του, ενώ την ίδια ώρα υποθέσεις από το μακρινό παρελθόν, όπως η διαδικασία ανάθεσης του συστήματος ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων, βάζουν στο κάδρο και τον ίδιο. Είναι σαφές ότι ο πρώην πρωθυπουργός έχει εδώ και καιρό επιλέξει να μην αναφερθεί επί της ουσίας στα πεπραγμένα των υπουργών του, ούτε καν να προβεί σε κάποιο γενικό σχόλιο, επενδύοντας στη στρατηγική του «απλού παρατηρητή», ο οποίος απλώς ενημερώνεται από τα μέσα ενημέρωσης για τις αποκαλύψεις που αφορούν τα πεπραγμένα εκείνης της περιόδου. Η τακτική αυτή έχει σχολιαστεί κατ' επανάληψη αρνητικά, ενώ δεν λείπουν οι φωνές και στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, που επισημαίνουν πως δεν μπορεί να μένουν αναπάντητες επί της ουσίας ή έστω ασχολίαστες από τον πρώην πρωθυπουργό οι τόσο σοβαρές καταγγελίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας.
Η ομόφωνη καταδίκη του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ Τάσου Μαντέλη από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων για το αδίκημα του ξεπλύματος βρόμικου χρήματος ύψους 450.000 μάρκων, που προήλθαν από δωροδοκία της γερμανικής Siemens για την ψηφιοποίηση του ΟΤΕ, ήταν το τελευταίο επεισόδιο στο σίριαλ των αποκαλύψεων για τη διακυβέρνηση Σημίτη. Το γεγονός ότι ο πρώην πρωθυπουργός επέλεξε για μια ακόμη φορά την οδό της σιωπής, μάλλον δεν εξέπληξε κανέναν. Αντιθέτως ενίσχυσε την κριτική όσων εδώ και καιρό κάνουν λόγο αν όχι για ύποπτη, αν μη τι άλλο για κατακριτέα πολιτικά στάση, υπό την έννοια ότι «είτε ο Κώστας Σημίτης είναι ανίκανος, γιατί δεν γνώριζε για τις μίζες, είτε γνώριζε, πράγμα που είναι πολύ χειρότερο για τον ίδιο». Και αυτό υπό το πρίσμα ότι ο κ. Μαντέλης ήταν από τα πρόσωπα που βρίσκονταν πολύ κοντά στον πρώην πρωθυπουργό, έχοντας υπηρετήσει σε υπουργικές θέσεις, αλλά και ως γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου.
Ο Μαντέλης
Η περίπτωση Μαντέλη, ωστόσο, δεν αποτελεί ούτε τη μοναδική «σκιά» ούτε ασφαλώς το μοναδικό ανοιχτό μέτωπο για τον πρώην πρωθυπουργό. Η Δικαιοσύνη έχει βάλει ήδη στο μικροσκόπιό της την περίοδο πριν από την υπογραφή της αγοράς του πανάκριβου συστήματος ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων. Η υπόθεση άνοιξε μετά την αποκάλυψη ότι υπάρχει έμβασμα άνω του ενός εκατομμυρίου εξωχώριας εταιρείας με έδρα τις Μπαχάμες, το οποίο εστάλη σε λογαριασμό προσώπου του πολύ στενού περιβάλλοντος του Κώστα Σημίτη. Το έμβασμα ήρθε σε ελληνικό τραπεζικό ίδρυμα, όταν ήταν σε εξέλιξη η διαπραγμάτευση του C4I και σε διάστημα μιας εβδομάδος διοχετεύτηκε σε γερμανική τράπεζα. Παράλληλα, με εισαγγελική εντολή ξεκίνησε και έρευνα προκειμένου να διαπιστωθεί γιατί δεν αξιοποιήθηκε νωρίτερα η κατάθεση που έδωσε από το 2005 στις γαλλικές αρχές ο Μισέλ Ζοσεράν, πρώην πρόεδρος της Thales -της εταιρείας που ανέλαβε τον εκσυγχρονισμό έξι φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού- o οποίος, πέραν των καταγγελιών του για παράνομες πληρωμές στον τότε υπουργό άμυνας για τις φρεγάτες, έκανε σαφή αναφορά σε δωροδοκία του πρώην πρωθυπουργού, προκειμένου η αμερικανική εταιρεία SAIC να πάρει το έργο της ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων. Συγκεκριμένα, ο Ζοσεράν είχε ισχυριστεί ότι ο πρόεδρος της ελληνικής εταιρείας που αντιπροσώπευε την Thales στην Ελλάδα είπε πως έχασαν τη σύμβαση για το σύστημα C4I επειδή «εμείς στοχεύσαμε χαμηλά, ενώ οι Αμερικανοί στόχευσαν κατευθείαν στον υπουργό Εσωτερικών και τον πρωθυπουργό».
Εκτός, όμως, από την παραπάνω υπόθεση που γεννά πολλά ερωτήματα και μένει να διερευνηθεί από τη Δικαιοσύνη, είναι σίγουρο πως υπάρχει μια σειρά συνεργατών του Κώστα Σημίτη που είτε καταδικάστηκαν για σκάνδαλα ή ερευνάται από τη Δικαιοσύνη πιθανή ανάμειξή τους σε τέτοιες υποθέσεις. Μια από τις ηχηρές περιπτώσεις, βεβαίως, αποτελεί και αυτή του πρώην υπουργού Εθνικής Οικονομίας Γιάννου Παπαντωνίου. Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της εξεταστικής για τα εξοπλιστικά και σύμφωνα με απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής παραπέμπονται στη Δικαιοσύνη οι έξι υποθέσεις και οι σχετικές ποινικές δικογραφίες για το αδίκημα της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, το οποίο φέρεται να τέλεσε ο πρώην υπουργός.
Ο Τσοχατζόπουλος
τα όσα έχει καταγγείλει για τους λόγους της δίωξής του και τον ρόλο του πρώην πρωθυπουργού σε αυτή
Στον μακρύ κατάλογο των υποθέσεων συνεργατών του κ. Σημίτη ως κορυφαία παραμένει εκείνη του ήδη καταδικασθέντος για νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, . Η περίπτωση του πρώην υπουργού και , εξακολουθούν να ρίχνουν βαριές σκιές και σε αυτήν την υπόθεση.
Σίγουρα, τέλος, δεν μπορεί να μείνει εκτός λίστας και η περίπτωση του , του «στρατηγού» του Κώστα Σημίτη. Ο προϊστάμενος του Γραφείου Κοινωνικού Διαλόγου του πρώην πρωθυπουργού, κατηγορούμενος για την υπόθεση της Siemens, έχει παραδεχθεί πως το 1999 έλαβε ένα εκατομμύριο μάρκα από τη Siemens, υποστηρίζοντας πως τα χρήματα αυτά μπήκαν στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ.
Η απάντηση -ή καλύτερα η μη απάντηση- του πρώην πρωθυπουργού για όλα αυτά κινείται πάντα στη λογική ότι ο ίδιος δεν είχε ιδέα για τις πράξεις ή τις παραλείψεις των υπουργών του. Ισως για εκείνον η γραμμή άμυνας πίσω από την οποία έχει οχυρωθεί, ότι η «η διαφθορά είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο», και η «η καταπολέμησή της δεν γίνεται με καταγγελίες», είναι επαρκής για να σταματήσει οποιαδήποτε συζήτηση ή διερεύνηση του δικού του ρόλου. Καθώς, όμως, το κουβάρι των αποκαλύψεων συνεχίζει να ξετυλίγεται με γοργούς ρυθμούς, θεωρείται βέβαιο πως η «omerta» αργά ή γρήγορα θα σπάσει...
Πηγή: Realnews
