Καθώς μπήκαμε στην τελική ευθεία για τις προσεχείς βουλευτικές εκλογές οι εταιρείες δημοσκοπήσεων ανασκουμπώθηκαν κάνοντας «χρυσές δουλειές». Υπάρχει «πολύ ψωμί», στην κυριολεξία, καθώς μεσολαβεί ένα κρίσιμο τελευταίο εξάμηνο, αν οι εκλογές γίνουν νωρίς την Άνοιξη, ή ένα 9μηνο αν εξαντληθεί η 4ετία.
Το άγχος της επαλήθευσης, της ανίχνευσης των προθέσεων του εκλογικού σώματος, προφανώς δεν βασανίζει τις εταιρείες -αφού αφ’ ενός οι διαψεύσεις είναι συχνές σε αυτόν τον τομέα και αφ’ ετέρου μπορούν να καλυφθούν πίσω από το «τελευταίο μίλι» προ των εκλογών- οι οποίες απερίσπαστες μπορούν να ανταποκριθούν στις «παραγγελίες» των πελατών και να αναπτύξουν ελεύθερα τις «μετρήσεις» αλλά και τις εικασίες τους.
Σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση (29/9) της METRON ANALYSIS τα τρία μεγάλα κόμματα έχουν πρόθεση να ψηφίσουν αντίστοιχα –σύμφωνα με την δήλωσή τους- το 29 το 20,6 και το 12,2% των πολιτών. Σε μία Βουλή έξι κομμάτων, εκ νέου, τα άλλα κόμματα συγκεντρώνουν 13,8% ενώ η ψήφος του 6,2% των πολιτών δεν θα εκπροσωπηθεί στο Κοινοβούλιο. Τέλος 7,6% δηλώνουν αναποφάσιστοι, 2,5% αρνούνται να απαντήσουν ή δηλώνουν άγνοια, 4,4% «ψηφίζουν» άκυρο ή λευκό ενώ το 4,4% δηλώνει αποφασισμένο να απέχει.
Ο παράγοντας της αποχής είναι ίσως ο κρισιμότερος καθοριστικός παράγοντας των προσεχών εκλογών. Η διαφοροποίηση τόσο του ποσοστού αποχής όσο και της κομματικής προέλευσής της μπορούν να επιδράσουν αποφασιστικά στο εκλογικό αποτέλεσμα. Στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις τα ποσοστά συμμετοχής ήταν 56,57% και 57,78% -ενώ τα άκυρα και λευκά 2,42% και 2,08%- αντίστοιχα. Δηλαδή η σύνθεση του Κοινοβουλίου –συνεπώς και η κυβέρνηση- κρίθηκε από το 54,15% στις εκλογές του ’15 και από το 55,70% στις εκλογές του ’19. Όταν στην τελευταία δημοσκόπηση της METRON ANALYSIS το ποσοστό όσων δηλώνουν ότι δεν θα ψηφίσουν είναι μόνο 4,4% είναι φανερό ότι θα προκύψει μια μεγάλη ανακολουθία μεταξύ των δηλώσεων πρόθεσης και της τελικής στάσης των εκλογέων. Φυσικά στο συνολικό ποσοστό αποχής συμπεριλαμβάνονται εκτός από την άρνηση ψήφου και αντικειμενικοί παράγοντες όπως η μη ενημέρωση των εκλογικών καταλόγων. Το γεγονός όμως ότι στις εκλογές του 2009 η συμμετοχή ήταν 70,95% φανερώνει ότι έκτοτε και λόγω της οικονομικής κρίσης και της χρεωκοπίας το ποσοστό της άρνησης ψήφου έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις.
Ένας ακόμα αστάθμητος παράγοντας είναι αυτοί που δηλώνουν αναποφάσιστοι (7,6%) και αυτοί που δεν απαντούν (2,5%). Εύλογες είναι οι υποψίες ότι η ειλικρίνεια, όσων δηλώνουν αναποφάσιστοι, επηρεάζεται είτε από τις υπόλοιπες ερωτήσεις της έρευνας είτε (και) από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που δημιουργούν τα ΜΜΕ. Σε κάθε περίπτωση όμως το ποσοστό τους δημιουργεί μια ακόμα αβεβαιότητα ως αναφορά την εκτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος.
Αυτή η αβεβαιότητα έρχεται να προστεθεί στην αβεβαιότητα της κομματικής προέλευσης της αποχής. Μπορεί η παράσταση νίκης να ευνοεί την Ν.Δ. αλλά αυτή υπήρχε ακόμα πιο καταλυτικά παραμονές των εκλογών του ’19. Επιπλέον τότε υπήρχε πολύ πιο έντονο το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο ενώ το ΠΑΣΟΚ εξουθενωμένο λειτουργούσε ως εφεδρεία της Ν.Δ. ενώ τώρα φαίνεται να ανακάμπτει και να αποστασιοποιείται. Ένα θερμό επεισόδιο με την Τουρκία είναι το μόνο που μπορεί να αλλάξει την κατάσταση. Διαφορετικά όλα δείχνουν ότι, όσο πλησιάζουν οι εκλογές, εταιρείες δημοσκοπήσεων και κόμματα θα «μετράνε τον καημό τους» ψήφο-ψήφο.