Η Κοινοβουλευτική παράδοσή μας ορίζει μέχρι σήμερα σε τι συνίσταται η περίφημη δεδηλωμένη του Τρικούπη που στερέωση την Δημοκρατία στον τόπο μας. Συνίσταται στην επιβεβαίωση της κυβερνητικής πλειοψηφίας του 50 συν ένα των εδρών της Βουλής κατά την ψήφιση των προγραμματικών δηλώσεων, κατά την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης (όταν την αιτηθεί η κυβέρνηση) κατά την ψηφοφορία επί προτάσεως δυσπιστίας(όταν την αιτηθεί η αντιπολίτευση) κατά την ψήφιση του προϋπολογισμού και κατά την ψήφιση νομοσχεδίων μείζονος σημασίας. Στις δύο τελευταίες περιπτώσεις έχει επικρατήσει εθιμικώς να θεωρείται η ψήφος επιβεβαίωση της δεδηλωμένης.
Πρωθυπουργός που αδυνατεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη της Βουλής κατά την ψήφιση κορυφαίου νομοσχεδίου, γνωρίζει πως δεν μπορεί να «σταθεί» γι’ αυτό και συνήθως προσφεύγει σε εκλογές.
Μόλις η πλειοψηφία της ΝΔ μειώθηκε στους 150 βουλευτές. Ο Κ. Μητσοτάκης θεώρησε ότι έχασε τη δεδηλωμένη και προκήρυξε αμέσως εκλογές τον Σεπτέμβριο του 1993. Φαίνεται όμως ότι η Αριστερά υποστηρίζει καινοφανείς θεωρίες για τον κοινοβουλευτισμό και τη δεδηλωμένη. Θεωρεί πως ο τόπος μπορεί να διοικηθεί από κυβερνήσεις μειοψηφίας! Από τους ολιγότερους και όχι από τους περισσότερους.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Εστία, κορυφαίος κυβερνητικός παράγοντας εξομολογήθηκε πρόσφατα ότι «δε χάνεται η δεδηλωμένη ακόμη και αν αποχωρήσει ο Πάνος Καμμένος από την κυβέρνηση!». Κατά το σκεπτικό του κορυφαίου κυβερνητικού που προφανώς βρίσκει σύμφωνο το «καθεστωτικό» Μαξίμου, η δεδηλωμένη κτάται μία μόνο φορά, μετά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων, και αφού έχει προηγηθεί ο γύρος των διερευνητικών εντολών. Βάσει της καθεστωτικής αυτής ερμηνείας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας που δίνει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης δεν έχει αρμοδιότητα στο ενδιάμεσο να γνωμοδοτήσει γαι τη δεδηλωμένη και, ως εκ τούτου είναι άστοχο κατά το ΣΥΡΙΖΑ να τον επισκεφθεί ο Πάνος Καμμένος για να του δηλώσει την άρση της στήριξης προς την κυβέρνηση!!!
Η κυβέρνηση τον θεωρεί ...αναρμόδιο!!! Κατά την καινοφανή «συριζαϊκή» θεωρία, η κυβέρνηση δε χάνει τη δεδηλωμένη ούτε αν άρει την εμπιστοσύνη του προς αυτήν ο νυν κυβερνητικός εταίρος της ούτε καν αν καταψηφισθεί κάποιο νομοσχέδιο. Ο μόνος τρόπος απώλειας της δεδηλωμένης είναι – κατ’ αυτήν – η υποβολή δυσπιστίας προς την κυβέρνηση από την αντιπολίτευυση και η υπερψήφιση της πρότασης αυτής από τουλάχιστον 151 βουλευτές. Στα ηγετικά κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ, όμως, όχι μόνο δεν πιστεύουν ότι απειλείται η δεδηλωμένη τους αυτή τη στιγμή, αλλά προεξοφλούν αλλαζονικά την... «ρευστοποίηση» τριών μικρότερων κομμάτων, στην περίπτωση που η κοινοβουλευτική δύναμή τους πέσει κάτω από 5 βουλευτές: Των ΑΝΕΛ, του Ποταμιού και της Ένωσης Κεντρώων, την οποία εγκατέλειψε χτες ένας ακόμη βουλευτής, ο κ. Αριστείδης Φωκάς εκ Θεσσαλονίκης. Και χρησιμοποιούν εσκεμμένα τον όρο «ρευστοποίηση», διότι από τη στιγμή που θα μειωθεί με «αποστασίες» η δύναμή τους σε τέσσερις βουλευτές των αρχηγών τους περιλαμβανομένων, διαλύονται κοινοβουλευτικά. Χάνουν τα προνόμιά τους βάσει του κανονισμού. Τις παρεμβάσεις στις προ ημερήσιας διατάξεως συζητήσεις. Τις Επερωτήσεις κατά τον Κοινοβουλευτικό έλεγχο. Ακόμη και τα γραφεία τους.
Γι’ αυτό και στον ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν – άγνωστο από πού πηγάζει η αισιοδοξία τους - πως η Συμφωνία των Πρεσπών μπορεί να εγκριθεί το μίνιμουμ με 154 ψήφους και το μάξιμουμ με 170! Ωστόσω, ακόμη κι αν αυτό συμβεί, θα πρόκειται για πλειοψηφία βουλευτών, όχι κομμάτων. Αν οι ΑΝΕΛ αποχωρήσουν, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι κυβέρνηση μειοψηφίας και η πρόταση μομφής μονόδρομος για τη ΝΔ. Οι άνθρωποι, πάντως, δε δείχνουν διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν τις καρέκλες. Θέλουν να μείνουν σε αυτές μέχρι και το τελευταίο λεπτό! Οι θεσμοί της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας τους είναι ξένοι και αδιάφοροι. Και το λένε. Είτε ιδιωτικά και εμπιστευτικά είτε προκλητικά και δημόσια, όπως ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου, ο οποίος επικαλούμενος το παράδειγμα της Ισπανίας έφθασε σε χτεσινή ραδιοφωνική συνέντευξή του να μας ζητήσει «να μάθουμε να ζούμε με κυβερνήσεις μειοψηφίας»... Το επόμενο στάδιο είναι τα σοβιέτ.
Πηγή: ΕΣΤΙΑ