Η μεγαλύτερη οργάνωση της Εναλλακτικής για τη Γερμανία, εκείνη της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, είχε το περασμένο Σαββατοκύριακο συνέδριο για να εκλέξει τους υποψήφιους βουλευτές της για τις εκλογές του μεγαλύτερου γερμανικού κρατιδίου, στις 20 Μαΐου.
Οι εκλογές αυτές μοιραία συνδέονται με το ελληνικό πρόγραμμα και την αντιπαράθεση γι' αυτό, όπως ακριβώς είχε γίνει και στην αρχή της ελληνικής διάσωσης, το 2010.
Τότε, η καγκελάριος Μέρκελ άργησε να βοηθήσει την Ελλάδα φοβούμενη τις επιπτώσεις που θα είχε μία απόφασή της στο αποτέλεσμα αυτών ακριβώς των τοπικών εκλογών.
Τις παραμονές του συνεδρίου στο Ομπερχάουζεν, ένα προπύργιο των παλιών κομμάτων στην περιοχή του Ρουρ, ο τοπικός δήμος προσπάθησε να απαγορεύσει τη σύναξη των ευρωσκεπτικιστών χωρίς επιτυχία, καθώς εκείνοι πήγαν στο δικαστήριο το οποίο αποφάσισε ότι θα έπρεπε να κάνουν τη συγκέντρωσή τους στο τοπικό συνεδριακό κέντρο.
Στα σχέδια ψηφίσματος του συνεδρίου υπάρχει μια ντουζίνα από κείμενα που δείχνουν γιατί η κ. Μέρκελ φοβάται τους ευρωσκεπτικιστές όταν πρόκειται σε προεκλογική χρονιά να αποφασίσει για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα ή να δεχθεί μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων.
Αρκετοί αντιπρόσωποι που μίλησαν στην Καθημερινή για το ελληνικό πρόγραμμα, προέρχονταν από το Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα, τον παλιό κυβερνητικό εταίρο της Μέρκελ, όταν υιοθετήθηκε το πρώτο ελληνικό μνημόνιο και διαφωνούν με τη συνέχιση της συμμετοχής της Ελλάδας στο κοινό νόμισμα.
Ενας αντιπρόσωπος, ο Αλεξάντερ Πόποφ, πρότεινε σε σχέδιο απόφασης τα χρήματα «που παράνομα δίνονται» για το ελληνικό πρόγραμμα, αλλά και για τα άλλα προγράμματα διάσωσης των χωρών του Νότου (σ.σ. μόνο το ελληνικό απορροφά ακόμα κεφάλαια), να διατεθούν «για να δουλεύουν οι Γερμανοί λιγότερο, 35 ώρες την εβδομάδα, με πλήρη μισθό...». Η πρόταση δεν έγινε δεκτή από το συνέδριο, συγκέντρωσε όμως μερικές δεκάδες υποστηρικτών από τους συνολικά 350 συνέδρους στο Ομπερχάουζεν.
Σε ένα τέτοιο κλίμα τα επιχειρήματα για την ελληνική διάσωση και τη συνέχιση του ελληνικού προγράμματος δεν είναι εύκολο να ακουσθούν ακόμα και σε συζητήσεις πρόσωπο με πρόσωπο στο περιθώριο του συνεδρίου.
Οι υπερβολές αυτές μπορούν άφοβα να επαναλαμβάνονται σε ένα περιβάλλον όπου το προεδρείο του κόμματος, όπως εξηγεί στην «Κ» το μέλος του, Σβεν Τρίτσλερ, προτείνει τη διάλυση της Ευρωζώνης και την επιστροφή της Γερμανίας στο μάρκο.
«Μέχρι τότε», πιστεύει ο Τρίτσλερ, «θα πρέπει η Ευρωζώνη να διαχωρισθεί σε χώρες που χρησιμοποιούν το βόρειο ευρώ και άλλες που έχουν θέσει σε κυκλοφορία το νότιο ευρώ...».
Οι ιδέες αυτές απέχουν από το να είναι μειοψηφικές, καθώς έχουν καταλήξει στις προγραμματικές θέσεις της «Εναλλακτικής». Η δυσκολία της στο ευρωπαϊκό περιβάλλον είναι πως δεν θέλει να ταυτισθεί με θέσεις αντίθετες με το ελεύθερο εμπόριο και υπέρ του προστατευτισμού, όπως κάνει ο Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ και η Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία.
Και αυτό γιατί το ελεύθερο εμπόριο είναι εκείνο που έφερε στη Γερμανία ένα πλεόνασμα 297 δισ. ευρώ τον περασμένο χρόνο (πάνω από 8% του ΑΕΠ), διασφαλίζοντας εκατομμύρια θέσεις εργασίας όχι μόνο στις μεγάλες επιχειρήσεις αλλά και στις μικρές και μεσαίες...
Πηγή: